Die in Your Arms (JB Fanfiction)

Say you love me, as much as I love you

-Yıkılmış duvarlar arasında yalnız,acıklı ve benzersiz bir sevgiydi...

Keşke söyleyebilseydim... Ona düştüğüm bu acı hastalığı söyleyip benimle gelecek hayalleri kurmasını engelleyebilseydim. Bir gün ben buradan gittiğimde arkamdan üzülmemesini ve hayatına devam etmesini sağlayabilseydim.

Elime kağıdı aldım ve yazmaya başladım.

Sevgilim,

Sana olan sevgimi anlatabilecek herhangi bir söz bulamasam da söylüyorum işte. Seni,senin beni sevdiğin kadar sonsuz,yoğun ve benzersiz seviyorum. Bunları yazıyorum çünkü söylemem gereken bir şeyler var.

Tanıştığımız ilk günden itibaren o güzel gözlerinin içinde Güneş gizliymiş gibi baktın bana. O anılarımızla dolu karmakarışık zihninde bir gelecek kurdun bizim için. Ve yine o güzel gözlerini her açtığında beni görebilmek için açtın. Bende öyle yaptım. Seni, senin gibi sevdim...

Bu sözlerim birazdan acı verecek olsa da sana asla unutma ki biz asla tarihin tozlu sayfalarına kalkmayacağız. Hiç kimse bilmese de sevgimizi,sen bile unutsan da bir gün, sen her zaman benim ilk ve son aşkım olarak kalacaksın.

Bunlar ayrılık sözleri değil,istesem de ayrılamam senden. O altın kalbinden,yumuşacık,okyanus kokan saçlarından,bal rengi gözlerinden ayrılamam.

Ama sen benden ayrıl olur mu?

Ben bu hain dünyadan ayrılırken,bize bizi vermeyen dünyadan göç ederken unut beni ki yaşayasın. Unut ki ben mutlu olayım. Biliyorum ki bunlar zor. Söylemesi bile bana acı veriyor ama unut beni. Toprak olmuş,ait olduğu yere dönmüş kızı unut. Bana baktığın gibi bak başka birine. Yeniden sev,yaşa ve ne olursa olsun aklına getirme beni. Bir daha senin için atamayacak olan kalbimi unut,sana bakan dünyevi gözlerimi unut. Fakat bir gün kötülüğe düşersen hatırla. Ebedi olanı hatırla. Ben ve seni hatırla...

En büyük sevgilerimle

Byrdene