Uitgehuwelijkt! (VOLTOOID)

27

Perspectief Cherinne:

Ik kan elk moment bevallen. De zwangerschap is beat zwaar vooral als je jong bent.

Ik heb Youssef verder niet gesproken. Dat hij mij en zijn kind in de steek laat zegt al genoeg.

Het is trouwens een jongetje. Ik heb al een naam maar ik wil dat liever zeggen wanneer hij is geboren.

Adam en ik zijn meer naar elkaar toe gegroeid. Eerst was het altijd ruzie maar na het overleiden van Ahlam besefte we dat je elk moment iemand kwijt kan raken.

Ik zou vandaag met met mijn moeder de staf ingaan. Natuurlijk niet de stad hier in Amsterdam, want dan zullen die marokaanse moeders gelijk heel Amsterdam infomeren.

De ouders van Youssef weten het maar hebben het aan niemand gezegt. Ze willen dat ze niet slecht gaan denken over ons.

Ik had begrepen dat hij het huis is uitgezegt. Dat vind ik nu wel jammer. Want dat betekent dat hij alleen woont of bij iemand in is ingetrokken en nu kan doen wat hij wilt.

Ach ja, alles staat voorgeschreven.

Perspectief Youssef:

Ik werd wakker door de zonnestraal die naar binnen scheen. Ik wreef in mijn ogen en kwam een beetje bij.

Wat heb ik gedaan in mijn leven?

Ik zette die gedachten opzij en liep naar beneden waar ik een ontbijt klaar maakte.

Ik heb echt een vrouw nodig.

Ik vraag me af hoe het gaat met Cherinne. Ik ben geen eens naar dr toe gegaan.

Wanneer ze bevalt ga ik dr opzoeken. Ik pakte me telefoon erbij en ging naar app. Ik drukte op Cherinne haar pf en zag een foto van haar en haar zus.

Ik werd gebelt en zag dat patron belde. Ik nam op en hij begon gelijk met praten.

'Youssef je moet nu komen er is iets wat je moet doen' 'oke ik kom er aan'. Ik hangde op en stond op en liep naar boven en kleedde me om in een trainingspak.

Eens zien wat ik nu weer moet doen. Ik stapte de auto in en reed naar de lounge. Ik stapte af en liep door naar zijn kantoor.

'Binnen' . Ik maakte de deur open en sloot die weer en nam plaats tegenover hem.

'Waarom moest ik komen' 'Je gaat naar frankrijk met een meisje en je blijft daar totdat ik je bel'

'Isgoed maar waarom eigenlijk' 'Mensen kunnen dat meisje vinden maar daar kom je later wat meer over'

'Oke, wanneer vertrek ik?' 'Vanavond dus pak je spullen in'.

'Kan ik dat meisje zien?' 'Iemand is nu bezig met haar je kan dr over paar minuten zien'. Ik knikte en zat wat op me telefoon.

Na een aantal minuten mocht ik dr zien.

Ik pakte de sleutel van de kamer waar ze zat en maakte de deur open. Ik zag een meisje op de grond huilen met haar knieën bij dr hoofd.

Ik sloot de deur en zette die op slot. Ik liep naar dr toe en knielde voor dr.

Ze keek op en ze had rode ogen. Haar wangen zijn helemaal blauw. Haar lip die opengescheurd is.

En haar gezicht. Dit kan niet. Ik droom. Ze schrok en huilde nog harder. Ik nam dr in mijn armen en suste haar een beetje.

Ik ga haar hier uit halen. 'Ik ga je hieruit halen, maar werk wel mee' fluisterde ik.

Ze keek op en knikte. 'Vanavond gaan we naar frankrijk en dan zien we wel' .

Ze knikte en liep naar het matras die hier bevond. Ze ging erop liggen en sloot dr open.

Ik maakte de deur open en sloot die weer. Ik liep naar patron zijn kantoor en liep weer naar binnen.

'En was ze stout' lachte patron. 'Ik ga haar goed aanpakken in Frankrijk' zei ik lachend.

Ik liep uit zijn kantoor richting mijn auto. Ik stapte in en reed naar het huis van Cherinne.

Ik zal het goed moeten maken met haar. Ik belde aan en haar moeder deed de deur open.

'Weldi kom binnen'. Ik kustte haar op haar voorhoofd en deed me schoenen uit.

Ik liep achter de moeder van Cherinne en we gingen zitten.

'Wat brengt jou bezoekje hier' 'Ik wil graag mijn excuses aanbieden aan Cherinne' 'hebben jullie ruzie dan' 'Weet ik niet maar ik heb dr achtergelaten en daar heb ik spijt van'

En op dat moment liep Cherinne de woonkamer binnen. Ze schrok toen ze mij zag.

Haar moeder stond op en zei 'Ga maar allebij een frisse lucht nemen'. Ik stond op en trok mijn schoenen aan.

Ik wachtte op Cherinne en we liepen de deur uit. We liepen richting een park en zeiden geen woord tegen elkaar.

We namen plaats op een bankje en keken voor ons.

'Waarom kwam je?'. Ik keek haar aan en zag dat ze bijna moest huilen.

'Ik wil mijn excuses aanbieden voor wat ik heb gedaan. Ik heb jullie in de steek gelaten terwijl ik er voor jullie moest zijn.'

Ik keek weer voor me en deed mijn best om geen traan te laten vallen. Ja mensen ik ben ook gevoelig.

Ik zag dat ze niks meer zei en haar tranen veegde. 'Sorry dat ikje dan niet heb gebelt ofzo'

Ik keek haar een beetje raar aan en zei 'Ja maar ik zou het zelfde hebben gedaan dus je hoeft je excuses niet te bieden'

Ze knikte en veegde haar tranen weer weg. Onbewust knuffelde ik haar. Ze accepteerde mijn knuffel en moest harder huilen.

Na een paar minuten zo hebben gezeten merkte ik haar buik nu pas op. Het Is echt groot man.

Ik legde mijn handen erop en keek er bewonderend naar.

Mijn kind zit daar in. 'Ik kan ieder moment bevallen'. Ik keek op en knikte.

Ik kan vanavond niet weg ik moet er bij zijn. 'Gaan we wat eten' 'ik weet niet, mensen zullen raar kijken naar me'

' Dan haal ik gewoon pizza en dan eten we het op in de auto'. Ze knikte en we liepen naar mijn auto.

Ze zei nog tegen dr moeder dat we wat gaan eten en stapte ook in.

We reden naar de Domino's en ik haalde 2 pizza's.

Nadat ik de pizza's had gekregen liep ik terug naar de auto en stapte in. Ik gaf Cherinne gaar pizza en ik de mijne.

We deden onze stoel naar achter en genoten van onze pizza, zonsondergang en van elkaar.

Na een tijdje was het donker en werd ik gebelt. Ik nam op zonder te kijken wie belde.

'Ey, je vertrekt over uurtje richting Frankrijk dus zorg dat je er over een uurtje er bent' 'Oja is goed'.

Ik hangde op en Cherinne keek me aan. 'Moet je weg' 'ja, maar we gaan snel iets leuks doen'

Ze glimlachte en knikte naar me. 'En binnenkort ga je iets moois terug krijgen'

'Ben benieuwd' zei ze glimlachend.

Ik zette dr thuis af en reed naar mijn huis. Ik gooide wat in mijn koffer en liep naar beneden waar ik alles opslot zette.

Ik stapte mijn auto in en reed naar de lounge.

Op weg naar ellende.

Ik ga niet meer vragen om de stemmen want dat duurt zo lang en is niet leuk tegenover de mensen die het boek heel graag lezen.

Chiaooo