Eski Hikaye

Bir Rüya İçin Ağıt

...
-Ne nasıl yani? Kaan abi öldü mü?
-Maalesef evet.
-Ahmet inanamıyorum,bunu bana nasıl söylemezsin?
-Bilmiyorum Dolunay,o zaman böyle düşünmüştüm. Evet şuan pişmanım ama kader böyleymiş. O zaman yaşadıklarım...
-O zaman yaşadıkların ne Ahmet? Nasıl böyle bi şey yaptın ya? Ben senin sevgilindim,bunu nasıl benden saklarsın.
-Bilmiyorum Dolunay dedim ya kafam allak bullak olmuştu o zaman,ne olduysa o günden sonra oldu zaten. İzin ver anlatmaya devam edeyim.
-Çok bencilsin.
-Biliyorum ama bunun üstünden çokça bi zaman geçti. Bunun farkındasın.
Ağlamaklı oldu gözleri
-Ahmet,biz olabilirdik. Sen ve ben olabilirdi.
Kalbime hançer yemiş gibi oldum. Kendime gelemedim bi süre. Aklım kaybolmuştu adeta. Haklıydı Dolunay'ım . Ama dedim ya işte ,o zaman saçma ve toy bi karardı bu: Tüm hayatıma bedel oldu

-Devam etmemi ister misin?
-Tabiiki de seni dinliyorum.

.
.
.

Ev halkı şoku atlatalı bir hafta olmuştu,ki hala ne ben ne annem ne babam olayın tam anlamıyla farkına varamadık. Annem bi köşede ben başka bi köşede,babam ise dik durmaya çalışan çürük bi bayrak direği adeta. Herkes derin düşüncelerde,insanlar gidip geliyor. Simalar farklı fakat sorular aynı

-Ya nasıl olur bu? Kim öldürür bu çocuğu? Günahı ne yavrucağın? Yazık oldu ona. Vah tüh...

Hepimiz son raddeye gelmiştik bu sorulardan artık. Kimse bir şey bilmiyordu. Sadece ve sadece bunun bi rüya olmasını bekliyorduk. Belki de bir rüyaydı bu. Belki de annem bir rüya için ağıt yakıyordu.

Ama gerçek ortadaydı. Abim öldürülmüştü. Kasoy'un hemen yakınında bi ara sokakta.

Detayları öğrenmek için Cevdet komiserin yanına gitmeye karar verdim. 1 haftadır üzerimde olan kıyafetlerle yola çıktım. Yolda Dolunay aradı, açmadım. Allah'tan ailesiyle tatile çıkmışlardı.

Cevdet komiseri aradım. Olay yerindeymiş,gittim yanına.
Hala etrafı çevriliydi olay mahalinin. Hala delil aranıyordu. Cevdet komiserin yanına gittim
-Ahmet daha iyi misin?
-Nasıl iyi olayım be Cevdet amca.
-Metin ol oğlum,en çok senin metin olman lazım bu zamanda.
-Nasıl olayım be Cevdet amca? Abim o benim ya. Canım ciğerim ya! Ben ölseydim onun yerine . Içim parçalanıyor be içim yanıyor. Kim yapar bunu Cevdet amca?
-Biz de arıyoruz oğlum. Tüm müvekkilleri, şirket ilişiği olan herkesi tek tek sorguluyoruz. Bulacağız inşallah.
-Ben bi de bilgi almak için gelmiştim.
-Gece öldürülmüş,bıçakla. 4 bıçak darbesi var. Ikisi karnında diğer ikisi göğsünde. Sokak ara sokak olduğu için tenha geceleri. Bi de bu sokakta sadece dükkanlar var ev yok. O yüzden kimse yok bu sokakta geceleri. Katil bunu bilinçli seçmiş zannımca. Mobeselere de baktık. En son kayıt caddeden sokağın başını gösteriyor. Abin oradan girerken yanlız. Sonrası malum.
-Cevdet amca,bu katil bi gaspçı da olabilir.
-Zannetmiyorum oğlum. Çünkü abinin cüzdanı, telefonu,saati yerindeydi. Adli tıp raporunda herhagi bi darp da yok. Yani gaspçı olsa direk çekip bıcağı saplamaz. Önce iter boğuşur. bunu yapan kişi zannımca abinle önceden sorunu olan biri. Var mıydı son zamanlarda böyle biri?
- Yok hayır. Abim sadece işiyle ilgilenirdi. Hatta olaydan bir gün önce müvekkillerinden biriyle Lara'da buluşup yemek filan yediler.
-Hmm anladım. İste diyorum ya çok planlı bi cinayet bu. Ve korkarım...
-Ne?
-Korkarım bu dosya yetersiz delilden 2 sene sürüp kapanacak.
-Nasıl olur Cevdet komiser? Abim faili meçhul bi cinayete mi kurban olacak?
-Bilemiyorum. Ama bir haftadır en ufak bi delil bile yok ortada.

O sırada arkadan biri beni çağırdı. Bu Naz'dı. Koşarak geldi ve bana sarıldı. Ağlamaya başladı. Oğuz da göründü arkasından.
-Ah Ahmet! Nasıl olabilir bu? Kim yapar bunu?
-Nerdesin sen Naz? Niye gelmedin bize?
-Canım şirket işleri. Kasoy'u kapatıyoruz.
-Sırası mı şimdi Kasoy. Abim öldü be abim abim. Sevgilin öldü senin!