Dovetail

Gray

Second update for today! Late ko na na-post dahil nakatulog ako. Nevertheless, enjoy reading!

Dedicated to chnyounggg04. Thank you for reading! Sana ma-enjoy mo 'to!

**

"Tangina, ano 'yon?!" Kinakabahang sabi ni Sefarina.

"Saan galing 'yon?!" sigaw naman ni Veton, kunot-noong bumaba mula sa pagkakalipad.

Hindi lang sila ang natigil, dahil kahit ang mga kalaban nila'y mukhang nagulat din sa nangyari. Dame used that chance to create explosions, which immediately killed all of their enemies.

Byville was left with nothing but dead bodies and smoke from the explosions. Nang masiguradong wala nang mga kalaban, doon lang tuluyang lumabas ang mga hinostage kanina.

"Is everyone safe?"

"Yes, Queen."

Tiningnan nila ngayon ang magandang babaeng may hawak na whip—the Queen, Pixie, Iraia's mother—who welcomed her daughter with a warm hug. Beside her was Ophelia, who gave them a small smile.

"Are you alright, my love?" malambing nitong tanong, na ikinatango naman ng dalaga.

"Yes, Mother. I've got some cool bunch of friends here, you know," ngisi pa nito sabay kindat sa direksyon ng mga kaibigan.

Napatingin din sa kanila ang reyna, kaya ganoon na lang din kabilis ang pagyukod nila. Narinig nilang natawa ito, na halos ika-kalma ng buong sistema nila.

Sefarina and Veton almost dropped their jaws while looking at the Queen. Si Enfys na ang nag-magandang loob sampalin ang dalawa para magising sa katotohanan.

"You have helped us in so many ways, Pharaohs. Our gratitude will never be enough. Would you mind spending the night so we can host a simple celebration for you?"

Hindi pa man natatapos ng reyna ang kanyang sinasabi, hindi na sila magkandamayaw sa pagtango ng kanilang mga ulo. Napailing na lang si Arrow at hinatak si Pream, na hanggang ngayon ay wala pa ring malay.

"It would be our pleasure, Queen," madiin ngunit magalang na sagot ni Dame.

"Great! I'll see you later, then." Paalis na sana ito nang maalalang hindi pa niya ipinapakilala ang isa pa niyang anak.

"Oh, and let me introduce you to my other daughter." Hinawakan niya ang magkabilang balikat ng katabi at marahang itinulak ito paharap.

"This is Ophelia. I'm sure you've heard of her."

The woman had an unusual pair of eyes and hair. Her whole being was pleasantly warm, almost like a flower in full bloom.

"Hi. It's nice to see you," she greeted.

"Luh, bakit ang ganda mo?" bulalas ni Sefarina, sabay hawak sa dulo ng buhok nito.

"Sefarinana!" Hatak agad ni Veton sa kaibigan.

"I'm sorry. Ganyan lang talaga sila," paumanhin ni Enfys.

"It's alright," mahinang tawa ni Ophelia.

Maya-maya pa'y nagpaalam na rin ang reyna upang lapitan ang kanyang mga nasasakupan. Isa-isa niyang kinumusta at kinausap ang bawat pamilya.

"May after-party agad? Pwede pala 'yon?" Tanong ni Veton, kaya tahimik siyang hinampas ni Iraia sa likod.

"Fool," naaawa pa nitong tiningnan ang binata.

"Bakit ka na naman nananakit?!" reklamo nito habang hinihimas ang parteng hinampas ng dalaga.

"I didn't," inosenteng sagot ni Iraia bago lumayo sa kanya.