Past

9.3K 564 248
                                    

This is a bit late since nag-trial kami kanina for our online classes. Hindi ko alam kung gaano ako kadalas makakapag-update once magpasukan but I'll try my best. Siguro mga hanggang pang-12 or 13 pa na chapter ang kakayanin ko.

Also, open ang dedication ng Dovetail. Vote and comment kung bet niyo hehe. Enjoy reading!

**

"Wait, time out." Veton motioned with his hand, signaling them to stop.

"Sinasabi mo bang namatay si Luna bear ng 7 araw at muling nabuhay, Lady Doreena?"

Tumango naman ang huli, na lalo nilang ikinagulat. Pagkatapos nilang titigan si Luna kanina, pinalabas muna silang lahat ni Doreena upang makausap ito.

Ni hindi pa nga nila ito nayakap o nakamusta, pero pinalayas na sila!

"Tangina, pwede pala 'yon?" mahinang bulong ni Veton sa sarili habang dahan-dahang napahawak sa kanyang bibig.

"Hindi pa ba halata?" irap sa kanya ni Pream.

Tumalim ang tingin ni Veton sa kaibigan.

"You should be thankful that your friend made it out alive."

Mabilis silang napadiretso ng upo at tatayo na sana upang batiin si Ophiluous, ngunit iniangat nito ang kamay upang pigilan sila sa kanilang balak gawin.

"Your Majesty." Maliit na ngiti lamang ang ginawad nito sa kanila.

"Luna has proven enough that she really is a fighter. She, who died and stumbled, fought and now survived." 

Marahan itong umupo sa single-seater sofa at tahimik na dumekwatro habang nakapatong ang kanyang mga bisig sa armrest.

"Has the thought of Luna destroying herself ever crossed your mind?"

Kinuha ni Ophiluous ang kopitang iniabot sa kanya ni Lucas, na nanatili sa kanyang tabi.

Marahan niyang iniikot ang likido sa loob ng baso habang inaalala ang pag-uusap nila ng dalaga noong araw ng kanyang pagbabago.

Tahimik niyang pinagmasdan ang dalagang nakaupo sa sulok ng kwarto, yakap-yakap ang kanyang mga binti.

Magmula nang makita nito ang sariling repleksyon sa salamin, hindi na ito umalis sa kinauupuan. Mukhang, tulad nila, nabigla rin ito sa nangyaring pagbabago sa kanya.

"Luna," marahan niyang tawag habang dahan-dahang lumalapit sa dalaga.

He slowly crouched down and sat in front of her. Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib habang pinapanood ito. No one deserves what the universe has been plotting against her. She's too good... too pure for this world.

"Is... this permanent?"

He stared at her newly grown, long, straight hair that covered the side of her face. At first glance, people might think that the explosion was merely a process to enhance one's appearance—like a magical tool designed to make someone more beautiful.

But all of them knew that it was far more than that.

Matapos ang pagsabog, tinanggap na nilang lahat ang kapalaran ng dalaga. However, none of them had expected to see her lying peacefully on the bed, her eyes open yet brimming with tears.

"You will learn to love it over time." Binigyan niya ito ng ngiti, trying to comfort her.

"I... I don't."

DovetailWhere stories live. Discover now