Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI

45. { Kurtuluş mu? Son mu ? }

Keyifli Okumalar :) Umarım beğenirsiniz :)

Medya: Tekin

Gün ağarıyordu...

Fırtınanın ardından güzel, sıcak bir hava adeta göz kırpıyordu.

Vakit kaybetmeden fırtına diner dinmez Enver ve Mislinayı bulmak için Eric ve Maria dalgıç kıyafetleri ile denize dalarlarken, Korkut ve Açelya tekne ile yakın ve uzak mesafelerdeki koyları aramaya başlamışlardı.

Atlatılan tehlike gece boyu tetikte olmasını sağlasa da ilk defa yaşadığı endişe, kendi için değil de Mislina'ya bir şey olacak korkusu genç adamın elini kolunu adeta bağlamıştı. Yaşanılan zor anlar güçlerini tüketmişti ve yorgun düşmüşlerdi. Sabaha doğru ikilinin gözleri kapanıp, savunmasız kalırken çok geçmeden Korkut ve Açelya onları bulmuştu.

Sabaha doğru Açelya ve Korkut küçük bir koyda birbirlerini sarmalamış iki aşığı uyurken bulurken; bu durumda bile uyuyor olabilmeleri Açelya ve Korkut'u tebessüm ettirdi. Yaşadıkları korku dolu zor anlar yaşatmıştı.

Korkut, Enver'in başucuna eğilerek binlerce şükür ederken, sevinçle gözleri yaşarmıştı. Açelya ise çoktan mutluluktan bir iki damla gözlerinden akmıştı.

Korkut, Enver'i sağ salim bulmanın verdiği neşeyle seslendi. "Dostum, artık uyanmalısın bu kadar tembellik sana göre değil,"

Enver karşısında can dostunu görmesiyle içine büyük bir rahatlama çökmüştü. Canlarını zor kurtarırken bunu onlara yapanı yanlarına bırakmayacağı kehribar gözlerinden kolaylıkla okunuyordu.

Her zaman soğukkanlı olan Mislina karşısında Açelya ve Korkut'u görmesiyle sevinçle ayağa fırlamıştı. Mislina ile birlikte ayağa kalkan Enver, Korkut'a sarılırken; Mislina da Açelyaya sarılmıştı.

Enver yarım ağız; "Sonunda gelebildiniz," derken gözünü sevdiği ve artık karısı olan Mislinadan ayırmıyordu.

Yaşananlar tüm herkesin sinirlerini halat gibi germişti ve şimdi tekrardan bir arada olmanın keyfiyle gerginlik üzerlerinden toz gibi silinip atılmıştı.

*****

Enver ve Mislina'nın bulunmasıyla Eric ve Maria otele geri dönüp, gelmelerini beklerken olaydan sonradan haberleri olan Tekin ve Bukre içeriye endişeli ve öfkeli hızlı bir giriş yapmışlardı.

"Neredeler?"

"Durumları nasıl?"

"Kim yaptı?"

"Heyyy sakin olun. Her şey şimdilik yolunda birazdan burada olurlar durumları iyi henüz kimin yaptığını bilmiyoruz."

Tekin elini saçlarından geçirerek öfkeyle tısladı. "Bunu yapanı kendi ellerimle öldüreceğim!"

Hayatlarında yaptıkları bir anlık dikkatsizlik Enver ve Mislinayı az kalsın canından ediyordu ve bu düşünce Bukre'nin gözünü karartıyordu. Bukre Tekin'e öldürücü bakışlar atarken ikilinin arasında ki gerginlik Eric ve Maria'nın gözünden kaçmamış olsa da daha önemli bir konunun içerisinde oldukları için üstünde durmamışlardı.

Tekin yerinde duramayıp bir o yana bir bu yana dolaşırken, dayanamayan Maria çıkışmıştı.

"Tekin, başım döndü. Otur, lütfen!"

Bukrenin yanına oturan homurdanarak oturan Tekin, Eric kaşlarını çatmasıyla sadece onun görebileceği şekilde göz kırpmıştı. Ardından Mariaya döndü.