Salı gününe yetişeceğini düşündüğüm bölümü şehrime gelir gelmez tamamladım. Sizi daha fazla bekletmediğim için oldukça memnunum :) Umarım bu durumdan sizde memnun kalırsınız ve bölümü begenirsiniz :)
Keyifli okumalar :) begeni ve yorumlarınız ile beni yalnız bırakmayın desem ve sizde yapsanız ;)
Tekin'in hastaneden çıkmasıyla herkes sevinç ve rahatlama yaşamıştı. Korkut artık ihmal ettiği Açelyasını ve gerçekleşmesini istediği düşüncelerine adım adım ilerlemek istiyordu. Bunun tek yolu da Açelyayı kendine hapsetmekten geçiyordu. Her şey o kokuyla başlamıştı. Korkut genç kadının kokusuna hapsolmuştu. Artık iki kişik hapishanede tek başına olmaktan sıkılmıştı. Yanına Açelyayı da çekecekti ve gardiyanları hep "Aşk" olacaktu.
Korkut'un dudakları haylazca kıvrılırken sabırsızlanıyordu. Hissediyordu! Az kalmıştı. Çok az!
Genç adamın düşüncelerinden habersiz olan Açelya ise istihbarat içerisinde bulunan odasında dizlerini karnına doğru çekmiş bir şekilde – ta ki kapısı hoyratça açılıncaya dek – sakince kitabını okuyordu.
Kitabının arasına ayracını yerleştirerek yanı başına bıraktı. Çatık kaşları anında hedefini bulmuştu.
"Neler oluyor Korkut?"
Korkut, gözlerinde ki haylaz parıltılarla bir süre kapı eşiğinde çatılmış kaşlarıyla kendisinden cevap bekleyen kadını süzdü. Üzerinde ki sade pijamalarıyla bile oldukça etkileyici göründüğü bir gerçekti. Üstelik kızıla çalan ve uzamış saçları omuzlarında aşağı salınarak göğüslerinin üzerini örterken Korkut'u daha fazla büyülüyordu. Genç adamın dudakları belli belirsiz kıvrıldı. Biliyordu ki Açelya çuval hadi giyse onu bir an etkileyici bulmaktan vazgeçemeyecekti.
Bir iki adımda odanın içerisinde yerini alırken ayağını arkaya doğru uzatarak kapıyı ittirmişti. Kapının kapanma sesini duyduktan sonra odanın içerisinde buram buram kokan sevdiği kadının kokusunu derince soludu.
Açelya halen çatık kaşlarıyla genç adama bakmaya devam ediyordu. Korkut'un daha önce pervasızca hareketini görmemişti. Odaya izinsiz dalışını ve bir açıklama yapmayışını anlam veremiyordu.
Bacaklarını yatağından sarkıtarak yüksek yatağından indi. Genç adamın bir an bile kendisinden ayrılmayan bakışlarının karşına dimdik durdu.
"Bu davranışının mantıklı bir açıklaması olduğunu umuyorum Korkut,"
Genç adamın gri gözleri yağmurdan sonrası aydınlanmış gökyüzü kadar ışık saçıyordu. Yaptığından hiçte hoşnutsuz olduğunu belirten bir ifade yüzünde barındırmıyordu. Hatta o kadar vurdumduymaz bir tavır sergiliyordu ki geriye doğru silktiği omuzlarıyla genç kadının bu düşüncesini pekiştirmiş olmuştu.
Açelya şaşkınlıkla ağzı açık kalırken aynı zamanda hayretle soludu. Buda neyin nesiydi şimdi? Tanıdığı Korkut değildi bu karşısında ki ve üstelik hala tek kelime etmemişti.
Korkut bir iki adım uzağında ki kokusu başını döndüren kadını belinden tutarak kendine çekti.
Arada ki mesafeler en sevmediği şeydi ve Açelya en fazla bir nefeslik uzaklık yeterdi.
Genç kadının gözleri kocaman açılırken istihbarat içerisinde Korkut'un bu tutumuna ufaktan kızmaya başlamıştı. Ama bu kızgınlık özlediği adamın kollarında yer edinirken, pek etki sağlamıyordu.
Korkut'a yakın olmak...
İşte o vakit Açelya'nın Korkut dan başka gerçeği kalmıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI
Aksi- TAMAMLANDI - Korkut Karataş; Gri bulutların arasında saklı kalmış bir adam. Kendinden ödün vermeyen kendi doğrularını yaşayan bir ajan. Onun gözleri içinden çıkmak istemeyeceğiniz bir hapishane. Enver Kandemir; Kan kusturan bir adam. O, adeta bi...
