Wolfgang

Voorwoord

'Wat moet ik met hem doen dan Vechttand.' 'Dat is jouw keus Herlin, of je laat hem bij ons de wolven of bij jullie', antwoorde Vechttand terug. Ze waren helemaal alleen, afgelegen in het bos waar de wolvenclans wonen. 'Ik laat hem bij jullie, nu ziet hij eruit als wolf. Maar beloof me dat je zijn geheim, geheim houdt.' 'Dat zal ik zeker doen, maar ik kan niet voor hem zorgen, ik hoor in geen van de vier clans. Maar ik weet waar ik hem kan laten', fluisterde hij in het oor van Herlin. 'Maar hoe zit het dan met jou, vroeg Herlin terug. 'Met mij? Ik weet het niet, maar ik heb 1 opdracht voor jou, achter ik hem heb gebracht', ging de wolf verder, 'je moet me doden.' 'Wat,' schreeuwde Herlin, 'waarom?' 'Zodat ik hem kan helpen met machtig te worden en hem te leren wat hij moet kennen. Hij is nu eenmaal speciaal. Hij is niet zoals al de anderen, hij is een drakenwolf'' antwoordde Vechttand meelevend. Vechttand liep weg zonder nog iets te zeggen, met het kleintje tussen zijn tanden. En zo begon de reis naar de eindbestemming van het kleintje en de terugreis.