Wolfgang

Hoofdstuk 9 ; Wolvenvergadering

Ik sleepte Hazelhart naar het kamp, het was niet gemakkelijk want ze was nog steeds niet bij bewustzijn. Toen ik eindelijk aankwam in het kamp met haar achter me aan. Keek ik rond waar de alpha was. Hij moest dit weten, niet dat ik haar een oneindig leven heb toegediend. Maar om hem te informeren. 'Grijsmaan' riep ik ' ja' toen hij dat zei ging ik richting de stem. Ik kwam hem tegen en vertelde alles wat er was gebeurt. Maar omdat ik zo moe was van het gevecht, het slepen van mijn vriendin en het vertellen. Ging ik maar gaan slapen. Zonder maar ook te eten. Dagen gingen voorbij en omdat de herfst begon. Was er weer een wolvenraad. Hazelhart was helemaal herstelt maar ik heb haar er niet over vertelt. Dat ze oneindig leeft, dat is niet voor nu. Grijsmaan koos mij, Hazelhart en nog een paar anderen die ik nog niet echt kende. Het was redelijk ver, elk clangebied was al groot ook. En waar we nu naar toe gingen was in het midden van de vier clangebieden samen. Daar mocht er niet gevochten worden tijdens de wolvenraad. Dat hadt Hazelhart me geleerd. Toen we er waren zag ik hoe enorm de grote rots was. Het was even groot als een clankamp, ik was wel benieuwd want het was mijn eerste keer dat ik mee mocht. Ik bleef wel dicht bij Hazelhart, ze had wel gezegd dat ik nergens bang voor moest zijn. De vier alpha's waren al op de grote rots gesprongen en keken naar beneden. 'Stilte' riep een van de andere alpha's. Iedereen was direct stil en gingen naast hun vrienden zitten. Ondertussen keek ik even rond naar als de andere wolven, er zaten veel verschillende tussen.

Pov Vechttand
Ik ben zo trots op mijn kleine meid, ik zal anders even binnendringen in de droom van Herlin. Eenmaal hij naar haar toe was gestapt, in de hemelgebedden drong ik naar binnen. 'Hoe gaat het met je Herlin' zei ik. Ik zag haar komen aanvliegen, wat was ze toch nog even prachtig als ervoor. 'Ik kan het niet meer langer volhouden Vechttand' dat had ze me verteld. 'Ik weet het, ik heb haar Drakenpoot genoemd. Ben je er blij mee' zei ik. Maar ze verdween plots en ik ging uit de droom. Herlin wat ga je toch doen, dacht ik bij mezelf. Ik hoopte al voor het ergste.

Pov Drakenpoot
Het was Grijsmaans beurt om te vertellen over hoe het gaat in onze clan. 'Om te beginnen hebben we een nieuwe leerling erbij, genaamd Drakenpoot' zei Grijsmaan maar werdt onderbroken door een luid gebrul. Het lande op de grote rots, het was een draak. Het brulde alleen nog maar meer "Drakenpoot". Niemand begreep wat ze zei. Maar ik wel ze riep mijn naam. Ze begonnen met aanvallen. Ik liep er naar toe, alleen probeerde Hazelhart me tegen te houden, ik duwde haar aan de kant. En liep verder. Eenmaal voor de grote rots sprong ik er op. En riep dat iedereen moest stoppen. Het rare was nog dat ze luisterden naar me. Ze gingen aan de kant en lieten me doorlopen. De draak brulde nog eens, en ze zorgde ervoor dat de wolven haar ook konden verstaan, maar ja ik kon dat al. 'Ben jij dat Drakenpoot' vroeg ze. 'Ja dat ben ik, waarom' ik vroeg het me alleen maar af waarom ze speciaal voor mij naar hier zou komen. 'Ik miste je zou, ik kon niet meer zonder je. Wil je alstublieft met mij meekomen naar mijn huis. 'Neen, ik hoor hier thuis' antwoordde ik boos. Ze werd weer onverstaanbaar voor de normale wolven. Ze keek zo bedroeft: vergeet mij niet,... dochter.