Wolfgang

Hoofdstuk 17 ; Alpha

Ik was blij dat de ruzie voorbij was. Ik had de grenzen aangelegd. Blijkbaar hadden ze er geen problemen mee, gelukkig waren Klaverpoot, Sneeuwpoot en Woestijnpoot al begonnen met trainen. Ik nam Woestijnpoot in mijn hoede en Hazelhart de andere twee. Het waren wel drukke leerlingen, maar dat hield me niet van mijn taken af. Ik had al sommige dingen opgemerkt bij Woestijnpoot dat hij een mogelijke *Zandstorm was. Dat was ons geheimpje, de leerlingen sliepen boven in de leerlingenhol. En ik installeerde me in de grot onder het kamp. De ingang naar mijn hol en waar de kristalsteen lag, waren verschillend. Ik moest nog steeds gaan om mijn Alpha naam te krijgen van de krijger die voor mij alpha waren. Dat ging ik vanavond doen en de ochtend erachter, besloot ik dan om Hazelhart to commandant te benoemen. Ik gaf haar de leiding, want het was eenmaal al avond geworden, ik ging richting de kristalingang. Eenmaal ik er was aangekomen was de kristal wit. Een of andere instinct zei dat ik hem moest aanraken, er verscheen een zwarte gloed rond het kristal. Als ik goed keek zag ik mezelf eerst als wolf en dan een draak, dat was ik. En ik zag nog een wolf, Hazelhart! Ze veranderde in een Zandstorm, wil dat nu zeggen dat ze ooit ook een volledige draak wordt dacht ik bij mezelf. Ik ging gaan liggen en viel in slaap. Ik opende mijn ogen ik keek rond en zag allemaal verschillende wolven en draken staan, mogelijke alpha's van een wolvenclan of een drakengroep. Ze raakten een voor een mijn neus aan, een iemand kwam terug naar voren. 'Hallo, jij bent Drakenvleugel, nietwaar,' het was een mannelijke stem,' ik ben Nachtmaan.' 'Jij bent een alpha, niet?' Vroeg ik aan hem. 'Ja, dat ben ik. Jij bent voortaan niet meer Drakenvleugel, maar Drakenmaan. We hebben vele dingen over je gehoord. Je hebt een zeer moeilijk pad te beklimmen' zei Nachtmaan met een zwaardere stem. 'We keuren je keuze goed jonge Drakenmaan, je keuze als commandant , Hazelhart is goedgekeurd' ging een andere stem verder. En toen verdwenen ze. Ik kwam wakker en hoorde de vogels al fluiten. Het was al ochtend, tegen de middag moest ik mijn eerste commandant bekend maken. Oké, ik weet het we waren in totaal nog maar met zijn vijven. Maar dat ging veranderen. Ik liep uit de grot, ik besloot om eerst met Woestijnpoot te gaan trainen. 'Woestijnpoot waar ben je' vroeg ik terwijl ik rondkeek in het kamp. 'Ik ben hier' zei de stem van de jonge leerling. 'Zullen we gaan trainen' ging ik verder. 'Ja' riep hij uit van plezier. Het was eens tijd voor een gevechtstraining. We  liepen naar onze vaste plaats ergens tussen de bomen. Ik zei dat hij me mocht aanval. Hij liep op me af en probeerde op me te springen. Ik bewoog snel: sneller. Riep ik hem toe, hij racete met volle snelheid op me af. Hij had me kunnen vastpakken, krabde mijn vacht open. 'Goed gedaan,' ik wierp hel van me af,' je zult een goede krijger worden. Weet je.' Ik zag zijn fonkelende oogjes staren. Hij sloot zijn ogen, ik zag een soort storm van zand rond hem heengaan. Hij was een draak geworden, een ...