High School Zero

Chapter Seventeen

Chapter Seventeen

Mabagal na pinaandar ni Jared Dela Cruz ang kanyang kotse. Nakatuon ang tingin niya sa babaeng naglalakad di kalayuan sa kanya. Kasama nito ang nag-iisa nitong anak na lalaki. Sinundan niya ang mga ito hanggang sa makapasok sa loob ng isang grocery store.

Ihininto niya ang kotse sa parking lot. Kaagad siyang bumaba mula sa sasakyan at sinundan ang babae at ang anak nito.

Ilang beses niyang tinatanong sa sarili kung bakit ba niya ito ginagawa. Hindi ba at dapat ay sa airport na siya didiretso? Ngunit nagkataon na napunta siya sa subdivision kung saan nakatira si Samantha. Nagkataon din na doon siya inabutan ng pagod at nagpahinga. Nagkataon din na nakita niyang lumabas ito makalipas ang halos isang oras niyang paghihintay.

Nagkataon... Kung ganon, bakit niya ito sinusundan? Nang umuwi siya sa Pilipinas, hindi niya akalain na magiging isa siyang ganap na stalker. Ilang beses niyang minura ang sarili, inutusan na umalis na. Ngunit hindi nakikinig sa kanya ang katawan niya.

Damn it! Para siyang isang teenager na sabik makita ang crush nito.

Matapos niyang maglakad sa loob ng grocery store, nakita niya rin ang kanyang hinahanap. Nakatayo ito sa tapat ng isang meat shop at kausap ang isang babaeng umaasikaso sa binibili nito.

Isang matamis na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Jared habang pinagmamasdan si Samantha. Nakatago siya sa isang shelf ng mga cereals at nag-iingat na hindi makita nito.

Kahit na ilang taon na ang nakalipas, wala parin itong ipinagbago. Ito parin ang Samantha na kilala niya noon. Gusto niya itong lapitan, kausapin. Ngunit hindi niya magawa. Natatakot siya sa kanyang sarili. Ang makita si Samantha mula sa malayo ay sapat na sa kanya.

Thud.

Nakaramdam siya ng sipa sa kanyang kaliwang binti. Lumingon siya at nakita ang isang batang lalaki sa tabi niya. Nakatingala ito sa kanya habang hawak ang dalawang pancake box.

Sa mga mata nito, nakita niya ang kaibigan niyang si TOP. Pakiramdam niya ay bumalik siya sa panahon noong bata pa sila.

"Bakit mo tinitignan ang Mama ko?" ang matapang na tanong nito.

Ngumiti siya sa bata at lumuhod. Inalis niya ang kanyang suot na itim na salamin.

"Tumangkad ka," ang sabi niya sa batang lalaki saka niya ginulo ang buhok nito. Ilang taon na rin niya itong hindi nakikita. Marahil ay nakalimutan na siya nito.

Kaagad na umiwas ang bata sa kanya. Kunot ang noo nito at bigla niyang naalala ang ama nito noong bata pa. Kamukha nito ang kaibigan niya at hindi maiwasan na makaramdam siya ng kirot sa kanyang puso.

Hindi niya maiwasan na isipin, kung itinuloy niya ang engagement nila noon ni Samantha, may anak na rin kaya silang tulad nito ngayon? Masaya kaya sila bilang isang pamilya? Pero kung ibabalik niya ang nakaraan, hindi niya babaguhin ang kanyang naging desisyon.

"Timmy, kanina pa kita hinahanap. Hwag kang masyadong lalayo sa'kin."

Sa malalim na pag-iisip ni Jared, hindi niya namalayan ang paglapit sa kanila ni Samantha. Nang marinig niya ang boses nito, hindi siya kaagad nakagalaw. Napahawak siya sa kanyang dibdib. Ramdam niya ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso na akala niya ay matagal nang namatay.

Ito lang talaga ang tanging babae na kayang gawin ito sa kanya.

***

Inihatid ni Tammy si Willow papunta sa washroom. Ilang beses itong naghilamos ng mukha. Nabawasan na ang maputlang kulay ng mukha nito.