"Bağcıklarınız.." dedi ayağıma bakarken." Çözülmüş." Ayakkabılarıma baktım." Evet,sorun yok. " Başını salladı.
"İki saniye." Dedim. Bana baktı."Sadece iki saniyede yüzümü nasıl inceleyebilirsiniz?"
Yanakları sorumun üzerine pembeleşmeye başladı.
Sana bu kadar yakın olmak da çok zormuş Chaya. Yanarım demiştim, eğer sana bir adım kala durursam kalbim beni öldürür. Neden hala hayattayım?
"Fotoğrafik bı hafızam var sanırım. Gördüğüm şeyleri unutmaz, ve incelemem kısa süremi alır. "
Kafasını yere doğru çevirdi ve yürümeye devam ettik. Her sabah onun peşinden geldiğim için nereye doğru gittiğimizi iyi biliyordum. Ajansda çalışıyordu, fotoğrafçıydı. Yaptığı işten dolayı onu kıskandığım zaman çok olmuştu çünkü orda sayısız erkek vardı. Üstelik model ve yakışıklı erkekler.
Düşünceyle çenem kasıldı.
"Bişey mi oldu?"
Daldığım yerden sıyrılıp kafamı ona çevirdim.
"Hayır."
Başını salladı.
Ajansa geldiğimizde danışma olarak adlandırılan yere yürüdük.
"Merhaba.." Chaya konuştu." Kitabın yazarı bir karakter arıyordu. Onun beyefendiyi görmesi mümkün mü?"
Beyefendi.
Kadın Chaya'nın söylediklerinin üzerine bir telefon görüşmesi yaptı. Chayanın gözleri kadının üstündeyken benim ondaydı.
"Buyrun sağdan sonuncu oda." Başını salladı ve bana doğru bakıp yürümeye başladı. Arkasından ilerlerken ne yaptığımı sorguluyordum? Ona bu kadar yakın durmam doğru muydu?
Kapıyı tıklayıp içeri girdi peşinden bende girdim.
"Oya hanım merhaba." Kadın siyah saçlı ve biraz balık etliydi. Kafasını masadan kaldırmadan "Merhaba Chaya." Dedi.
"Ben size karakter seçiminize yardımcı olmak için birini getirdim."
Kadının dikkatini nihayet çekebilmiş olan Chaya dudaklarına küçük bir tebessüm hediye etti.
Gülüşü yaşama sebep olan küçüğüm.
Kadın gözlerini üstümde gezdiriyor ve ben rahatsız olmamak için çaba sarf ediyordum. Eğer rahatsız olduğumu görürse Chaya, kendisini kötü hissedebilirdi. Buna asla izin vermezdim.
"Chaya, neyin oluyor?" Dedi.
Bana bakarak kaşlarını çatarak baktı. Kafasını kaşıdı ve saçını kulağının arkasına attı.
Nasıl söyleyeceğim bilmiyorum, hareketi.
"Ee.. Şey." Sözüne atıldım.
"Ben Chayanın yakın bi arkadaşıyım."
Elimi öne doğru uzattım.
"Lisandro."
Chaya ve yazar olan kadın ismimin yabancılığına şaşırmışlardı. Chaya kendini ele vermemek adına kendini Kisa sürede topladı. Nihayetinde sokaktan geçerken gördüm getirdim gibi bı cümle kuramazdı. Bu sadece Chayanın kabullenebileceği türden bir gariplikti.
"İspanyol musun?" Bakışlarım yazar kadına döndü. Sanırım ona minnetar olmam gerekiyordu. Dolaylı yoldan olsa bile beni küçük kadınıma cesaret edemediğim bir yakınlığa kavuşturmuştu. Bu her ne kadar zor da olsa.
"Evet. "
Başını gülümseyerek salladı ve bakışlarını Chayanın olduğu yöne çevirdi
"Tamamdır. Karakterime bire bir uyuyor."
Küçük kadınım mutlu olmuştu.
Nasıl da güzel gülüyordu o biçimli dudakları, o gülüşleri bı kavanoza saklamak isterdim ben oysaki.
"Çekimlere ne zaman başlıyoruz?" Kadın neşeli bir şekilde ellerini birbirine vurmuş ve ona doğru konuşmuştu.
"İzin verirseniz ben lisandroyla biraz konuşmak istiyorum."
Benim adımı söyledi.
Hayatımda ilk defa sevdiğim kadın adımı zikretmişti.
Şimdi şuracıkta ölsem, lütfen?
Kapıyı açtı, benim geçmemi bekledikten sonra kendisi değil çıkıp kapıyı aradımızdan kapattı.
"Bahçeye çıkalım istersen?"
Başımı salladım.
Bahçede duran bankalara oturduk.
Ona bu kadar yakın olmak, Tanrım, bu bi tür intihardı.
"Lisandro."
İkinci kez döküldü dudaklarından ismim.
İkinci kez.
"Seni tanımıyorum."
Ben seni tanıyorum.
"Chaya."
Elini uzattı bana, ismini fısıldadı kulaklarıma. Ben bir kadının dudaklarının arasında nasıl ölünür anladım orda.
Elimi yavaşça uzattım ve hafif uzun ince parmaklı ellerini tuttum.
"Lisandro."
Elini yavaşça geri çekti.
Gözlerimi ondan almış yere bakıyordum.
Sanki elimde gül bahçeleri yeşeriyordu.
Öyle güzeldi ki, ona başka bişey yaraşmazdı zaten.
"Sizi tutup getirdim." Kafamı ani bir hareketle ona çevirdim biraz kendini geriye doğru çekti. " Bana sen diyebilirsin, aramızda çok yaş farkı olduğunu sanmıyorum."
Bütün yaşlarımı sana adadım, küçük kadınım.
Başını usulca salladı.
"Lisandro, daha seni tanımıyorum ve senin işlerin olabilir doğal olarak. Ne zaman müsaitsen gelir çekimlere başlarız. "
"Ben bir avukatım." Dediğimde biraz şaşırmıştı.
"Çekimler sizin için sorun yaratır mı?"
"Ah.. hayır."
Ayağa kalktı.
"Lisandro.." sonra devam etti. " İçerde beni mahcup etmeyip arkadaşım olduğunu söylediğin için teşekkür ederim."
Kafamı yere eğip gülümsedim.
"Ama arkadaş değiliz."
Dedim.
Omuzlarını silkti, alt dudağını büzdü ve ellerini iki yana açtı.
"Olabiliriz."
...
Sen,küçük kız.
Sen benim bana ait olan bahçemdeki tek çiçeğimsin.
Bana sığın istiyorum, fakat öyle mola yerleri gibi değil. Kendi evin gibi, o çok sevdiğin uyku gibi.
Sadece bana.
Ban sığın, Chaya.
Dizlerimde söndürüyüm yanlızlığını,
Ellerinden öpeyim geçsin yangının.
Bana gel küçük kadın.
Bana gel,
Sana nefes almak istiyorum.
