"Buraya gel ,küçük hanım."
Bana doğru baktı. Yüzündeki donuk ifadeyi silemiyordu belli ki fakat silmek için uğraştığını da sanmıyordum. Çünkü o hep böyleydi.
Hep.
"Yapamam."
Bana verdiği yanıtın bu kadar acıtacağını bilmiyordum. Çünkü daha önce benimle tek kelime bile etmemişti. Ben ona hep seslenirdim lakin o kulaklarına başka bı yerde mesken bulup beni duymayı reddederdi.
Bilirsiniz, insanlar bildiği şeyleri reddeder..
Ama o bilmiyordu.
Yine de reddediyordu.
"Yanımda ol istiyorum. Bunun için sayısız dualar ediyorum varlığından emin olmadığım Tanrıya."
İç geçirdim.
Ona bunları söyleyebileceğim zaman gelmiş miydi yani?
Onun karşısında kelimelerim susamıyordu.
Ah..
Bu imkansız.
İmkansız.
İmkansız.
Yine ve yine onlu bir rüyamdan terler içinde uyandım. Korktuğumdan değildi terlemem, onu gördüğümde hep böyle elim ayağıma dolaşır şekilde oluyordum.
Gerçekte veya rüyada, farketmiyordu.
Muazzam tavırları, donuk bakan gözleri, ara sıra kıvrılan biçimli dudakları..Hepsi ezberimdeydi. O hep benimleydi.
O bilmese bile.
Bilsin isterdim. Bilmesini, beni görmesini, adımı telaffuz etmesini herşeyden çok istiyordum. Fakat korkaklığım hiç bir şeye fayda etmiyordu. Ona en fazla on adım uzaklıktan bakabiliyordum. Bir adım atsam kokusuna koşacağımı bildiğimden o bir adımı atamıyordum.
Yatakta doğruldum, gözlerimi ovuşturup derin bi nefes aldım. Kafamı başucumdaki komodinde duran saate çevirdim.
07:21
Hızla ayağa kalktım banyoya yöneldim.
Aşağı sokağa inmesine beş dakika vardı.
Nasıl bu kadar geç kalmıştım. On dakika öncesinden aşağıda olmam gerekirdi.
Elimi yüzümü yıkadım, dün akşam rastgele fırlattığım pantolonumu yerden aldım. İki saniye içinde giydim ve antredeki askılığın ayaklarının ucunda duran ceketimi aldım üstüme geçirdim.
Anahtarı alıp iki katı hızlıca inmeye çalıştım. Kapıdan koşarak çıktım.
Ah..Lanet olsun!
"Hey.."
Ona çarpmıştım.
Ona bu kadar yaklaşmış olmamı o anlık unutmaya çalıştım.
"Ç-çok.. Pardon."
Söylemeyi başarabildiğim iki kelime onun yüzündeki donuk ifadeden bişey götürmemişti.
Benim güzel yüzlü, Chaya'm.
"Önemsiz."
Yüzümde bişey varmış gibi iki saniye bana baktı. Sonra başını iki yana sallayıp bı kaç adım attı ardından durdu. Kafasını tekrar bana doğru çevirdi ve konuştu.
Benimle..
bana konuştu.
"Bayım.." bana doğru bı adım attı. "Birşey sorabilir miyim? İşiniz yoksa."
Sesiyle Gökyüzüne kuşları sıra sıra dizebilen ,Chaya.
Yutkunarak başımı salladım.
Kelimelerim nereye kaybolmuştu?
"Bir ajansda çalışıyorum."
Biliyorum, biliyorum.
"Kitap kapağı için karakter arıyorlar. Fakat yazar gelen modellerin hiçbirini beğenmedi."
Derin bi nefes aldı. Ardından eliyle gözünün önüne gelen bi tutamı kulağının arkasına sıkıştırdı.
Bu hareketi biliyordum.
Bişey söyleyeceğim ama nasıl söylenir bilmiyorum hareketiydi.
Söyleyeceği kelimeleri merak ediyordum.
"Siz model misiniz bilmiyorum. Fakat yüz hatlarınız çene kemiğinizle birlikte çok dikkat çekici. Yazarın söylediği karaktere uyuyorsunuz. Siyah saçlar.."
Bı yandan beni inceliyor bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.
Bense onu izlemekten söylediği şeyleri kaçırmamayı umut ediyordum.
"Kahverengi parlayan gözler, çene kemiği ile orantılı yüz hatları. " Tekrar nefes aldı." Bayım eğer bugün işiniz yoksa benimle ajansa gelir misiniz? Size çılgınca veya saçma gelebilir haklısınızda."
Sanırım ilk defa bu kadar uzun konuşuyordu çünkü tam olarak ne diyeceğini bulması en az beş saniye sürüyordu. Dudaklarım kıvrıldı. Bu hareketimi gördüğünde kafasını kaşıdı.
" uzun cümleler kurmakta zorlanıyorum kusura bakmayın."
Bana bı yabancıya konuşur gibi konuşması bile beni etkileyebiliyordu her ne kadar canımı acıtsada.
"Demem o ki." Dediğinde lafını kestim. Küçük Chaya sınırlarını yeterince zorlamıştı.
"Elbette gelirim. " Dedim. Yüzü aydınlandı ama hala gülümsemiyordu o zaten sadece sayılı zamanlarda gülümserdi.
"Cidden mı?"
Gözlerini açıp sorduğu soruya dudaklarımı ısırıp başımı salladım.
İki kelimenle nasıl etkileyebiliyorsun beni küçük Chaya'm.
...
Ah.. benim ellerine şiirler döktüğüm kız.
Yüzüne gökyüzü çaldığım kız.
Benim Chaya'm.
Küçük omuzlarına koca dünyayı sığdıran küçük kadınım.
Köprücük kemiklerinde huzur bulmak istiyorum.
Senin omuzlarındaki dünyayı benimle paylaş istiyorum.
Kaç yıl geçti biliyor musun?
Tam on yıl.
Seni gördüğümde ağlayan o küçük kızı sahipleneli tam on yıl oluyor.
Sana o günden sonra bı kez bile dokunamadım.
Gözyaşlarının sebebi oluşum kahrediyor beni.
Sen bilmiyorsun.
Bilme.
Lütfen sen beni, seni kahretmeye sebep olan biri olduğumu bilme.
Sen sadece ismimi bil,
Ya da ellerimi,
Ya da gözlerimi bil sen, lütfen.
Seni sevdiğimi bil Chaya.
Çok sevdiğimi.
