Engelenkus

Hoofdstuk 21

Jullie gaan me hiervoor vast haten, maar dit is het laatste hoofdstuk. Ik plan geen deel twee, geen sequel of whatever. I'm done with it. 

Het spijt me voor de mensen die Engelenkus heel leuk vinden, maar ik vind het niet zo leuk als in het begin. Misschien omdat mijn schrijfstijl verbeterd is en ik dit zie als "kinderspel of "iets om mee te oefenen". Ik ga het ook niet verbeteren, omdat ik weet dat er te veel fouten inzitten.

Maar om jullie een beetje op te beuren, ik zal er een lang hoofdstuk van maken.

Lots of love.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                                Melissa

Tijd om te gaan. Geen weg meer terug. Het plan gaat van start. 

Ik heb me de afgelopen dagen steeds verteld dat het de juiste keuze is. Zo vaak dat ik het zelf ben gaan geloven. Maar ik weet niet hoe ik het aanpak. Ga ik gelijk in de aanval? Houd ik eerst een speech? Jennifer zegt dat het vanzelf gaat. Ik wil haar graag geloven.

Ik hijs mezelf in de jurk. Ik doe mijn haar en mijn make-up. Ik zie eruit als een engel des wrake als ik klaar ben. Precies wat ik wil. Denk ik.

Mijn gedachtes schieten van de ene beslissing naar de andere. Ik vertrouw mezelf niet meer. Het is alsof ik van mezelf vervreem. Bas lijkt het ook te merken en probeert me tegen te houden, maar Jennifer duwt het plan door.

Ik  luister, omdat ik weet dat ze er verstand van heeft.

'Je ziet er prachtig uit, zoals altijd.' Bas komt achter me staan en legt zijn handen om mijn middel. 'Weet je zeker dat je dit wilt.'

Ik staar naar mezelf in de spiegel. Lang, engelachtig mooi, vleugels die zich lijken te verstrengelen met die van Bas. 'Heb ik een keuze dan.'

Hij draait me om, omdat ik hem aan moet kijken. 'Je hebt altijd een keuze. Als je het niet wilt moet je je niet laten overhalen door Jennifer. Dit zijn niet haar zaken.' Ik sla mijn ogen neer. Bas neemt mijn gezicht tussen zijn handen en kust me geruststellend. 

'Ik wil het doen, ze verdienen het, maar ik maak me zorgen om wat ik ga doen.' Mijn tranen zitten hoog, maar ik slik ze dapper in. 'Ik wil ze niet vermoorden, maar wat als zo boos word dat ik het niet meer in kan houden?'

De deur gaat open en Jennifer komt de kamer in gewandeld in een lange, ijsblauwe jurk. Bas fluisterd nog even snel in mijn oor: 'Dat doe je niet. Ik blijf bij je.' 

'Het spijt me, tortelduifjes, maar we moeten gaan als we nog op tijd bij je ouders willen zijn.' Ze pakt mijn handtas van het bed en gooit me die toe. Ik vang hem behendig uit de lucht. Bas komt achter me aan, maar Jennifer houd hem tegen. 'Misschien is het beter als we elkaar weer ontmoeten op het feest. Ik denk niet dat Melissa's ouders het aankunnen als ze hun dochter met een jongen zien.' 

Bas gaat gelijk in de verdediging, maar Jennifer schud zijn hoofd. Uiteindelijk geeft hij het op en komt naar mij toe. 'Veel succes. Ik sta op je te wachten, beloofd.' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en laat me dan meetrekken door Jennifer.

Buiten staan Ross en een paar andere engelen te wachten. 'Voor als het uit de hand loopt.' Mijn maag trekt samen. Voor als mijn moeder me probeert te vermoorden, bedoel je zeker. Mijn moeder, een half engel, zal misschien niet zo sterk zijn omdat haar magie in geen jaren meer gebruikt heeft, maar er is altijd nog een kans dat ze ze sterker is als ik.