Sevgi Uğruna

5

Nira'nın Ağzından:
"Nerede kalacağım?" Karşımdaki adamın ne veya neci olduğunu bilmediğimden akıllıca bir adım atıp onu terslememeye çalıştım.

"İstediğin odada.İstediğin katta.Söyle hazırlatırım." dedi ve bana doğru adım attı.Elini çeneme koydu gözlerime iyice baktı ve elinin tersiyle yanağımı okşadı.Tedirgin olmuştum ama belli etmemeliydim çünkü her an herşey olabilirdi.

Yüzüne baktım ve gülümsedim sonra da başımı eğip bir adım geriye attım.Gözlerindeki anlam o kadar ilginçti ve bi o kadar içine çekiyordu ki.
İçindeki arzuyu dışarı vuruyordu fakat neyi arzuluyordu?

"Önce evime gitmeliyim.Eğer burada güvende olacaksam eşyalarımı almam gerek." dedim ve kapıyı işaret ettim.

Giray'ın Ağzından:
Evinin olmadığını motelde kaldığını bilmediğimi sanıyordu.Alt Tarafı üç beş eşya için dönmek istiyordu.Fakat onun akıllı olduğunu düşünmesine izin verdim ve bu sözünü duyunca içimdeki öfkeyi bastırıp ona sinsice gülümsedim.Beni hala tanımıyorsun kücük kız.

"Peki.Seni zorla tutan yok gidebilirsin." dediğimde gülümsedi ve kapıya doğru ilerledi.Salondan çıkmadım ve koridorda ki kapının çarpma sesini duydum.

Yüzümdeki gülümsemenin yerini sinirin aldığını hissedebiliyordum.Elimdeki bira şişesini fırlattım.Masanın üzerinden telefonumu alıp Jam'in numarasını çevirdim.

Üç kere çaldıktan sonra açtı.
"Lan ne diye açmıyorsun telefonu?"adeta kükremiştim.
"Abi-"
"Kes!Nerdesin?"deyerek konuşmasını böldüm.
"Alışveri-"
"Hemen ordan çık ve Nira'nın kaldığı motele git.Orasını yakmanı istiyorum.Nira yetişince sadece Alevlerle karşılaşsın."
"Ama insanlar?"
"Dediğimi yap.Bende birazdan oradayım."
Deyip telefonu kapattım.

Arabanın anahtarlarını alıp kapıdan koşarak çıktım.Evin önünde duran siyah Jeep'ime bindim ve sürmeye başladım.

Semtin çıkışında Nira'nın yürüdüğünü gördüm.Kornaya bastım ve o bu hareketi yapmamla irkildi ve arabaya doğru döndü.Bu hali gülmeme neden olmuştu.

Camdan kafamı çıkartıp "Gel ben bırakayım!"dedim.
"Hayır kendim giderim."
"Hadi zaten yolumun üstü." diye ısrar ettim ve bana doğru emin olmayan bir şekilde baktı.
"E hadi ama yemem seni!" dediğimde emin olmayan adımlarla arabanın diğer tarafına geçti kapıyı açtı ve yan koltuğa oturdu.

"Yolumun üstü dedin Nerede kaldığımı biliyormusun?"
"Hayır.Seni gideceğin yere brakmak için ufak bi bahaneydi.Nereye gidiyoruz?"
"Ufuklar sokağındaki Motel'e"
"Bana ev demiştin?" deyip ona bakarak bir kaşımı kaldırdım.
"Evim sayılır." dedi.Bu kıza hayranım, en az benim kadar güzel yalan söylüyordu.

Yola koyulduk ve zamanı geçirip biraz da romantizm yaratma amaçlı radyoyu actım.Çok hoşlandığım bir şarkı denk geldi

"Cigarettes After Sex-Keep on loving you"

Sesini açtım ve yan gözle Niraya baktım.Şaşkın gibiydi ne yapacağını bilmiyordu.Bense şarkının sözlerini mırıldanıp rahat tavrımı koruyordum.Parmaklarımı ritim tutturup direksiyonda oynatıyordum.Şarkı bitene kadar biz geleceğimiz yere varmıştık.

"Teşekkürederim." dedi Nira kemerini çözmeye odaklanarak.
"Hey.. sanırım bi sorunumuz var" diyerek ciddileşmeye çalıştım.Nira başını kaldırdı ve  Motel'in ateşler içinde kalmasını gördü.

Yüzünü şaşkınlık almıştı ve arabadan hızlı bir şekilde indi.Ben sürücü koltuğumda sinsi bi gülüş sergiledim.Kendimle ve bitmek bilmeyen çarelerimle gurur duydum.

Ona hasrettim, bir yıl boyunca sevdiğin insana başkasının dokunmasını izlemek nedir bir ben bilirim.Onun haberi olmadan onun için yanmak nedir Onun tanımadığı insan olup "hiçkimsem" kategorisinde bulunmak nedir ,Nasıl sevdiğimi,kokusunu çekmek için nasıl yandığımı ben bilirim.

Ateşlere bakarken bütün bir yılım gözümün önünden geçti ve gözümden yaş damladığını hissettim.Fakat ben zayıf bir insan değildim ve teslim olmayacaktım.Gözyaşımı parmağımla sildim ve parmağımı  yaladım.Ardından arabadan indim ve Niraya döndüm.

"Ne olmuş ki böyle?" Nira'nın yüzü buz tutmuştu.Hiçbirşey konuşmadı.Dışarıdaki insanlar şaşkınlık içinde alevlere bakıyor kimisi ağlıyordu.

Ellerini beline düşünür şekilde duran bi adama doğru yaklaştım ve sordum "Neler olmuş burada böyle?"
"Bilmiyorum ama muhtemelen gaz veya benzinin işi bu."

Adam bunları derken bi an olsun gözlerini ateşlerden ayırmadı.Ondan uzaklaştım ve Niraya doğru yürüdüm.
"Sanırım artık burda kalamazsın Nira.Boşver eşyalarını yarın yenilerini alırız" diyip koluna teselli edercesine dokundum.

Aldırış etmeden üzgün bir şekilde arabaya bindi.Bende ardından bindim ve sürmeye başladım.Yol boyunca hiç konuşmadı eve gitmeden sahilde durdum.Ona doğru baktım "üzülme artık yeni eşyalar alırız." dedim.
Sakin bir şekilde bana döndü ve "Annemin uğurlu elbisesi,babamın tek fotoğrafı ve Yektayla olan bütün anılarım.Hepsi, herşey ordaydı.Artık uyumadan annemin elbisesini koklayıp babamın fotoğrafına bakamayacağım." deyip ağlamaya başladı.

Gerçekten çok çocuksu ve masumdu.Diğer kızlardan farklıydı benim için.Onu böyle görmek içimi acıtıyor olsa daonu mutlu edeceğimi bildiğim için canımı sıkmamaya çalıştım.

Ona uzandım ve başını göğsüme dayadım.Ağlaması şiddetlendi küçük bir kız çocuğu gibiydi.Kollarımın arasında kaybolmuştu.Saçlarının kokusunu içime çektim ve okşamaya başladım.

Sonra da başını kaldırıp bana bakmasını sağladım.
"Bi fikrim var!"

Sevgili okurum.
Bu benim ilk kitabım ve hatalarım olabilir.Lütfen beğenmediğin şeyleri bana bildir ve düzeltmemde yardımcı ol.Ayrıca emeğime karşılık lütfen alttaki beyaz yıldıza tıklayıp turuncu olmasını sağla.
Çok yorucu birşey değil.
Teşekkürlerr.