Για Την Καρδια Ενος Αγγελου 2 : Μαζι?!

Καυγαδες

Ελευθερία

    Συνεχίζουμε να φιλιομαστε χωρίς να μας νοιάζει ποιοι ειναι γυρω μας.
Ηταν αυτος και εγω.. μετα απο έναν μήνα. Επιτέλους!

Κάποια στιγμή κάποιος ξεροβηχει και σταματάμε.
Είναι.. ο φίλος του που ήρθαν μαζι.

    ?!<< Γειαααα... Κώστας>> λεει
   Ελευθερία<< Ελευθερία χάρηκα>> του λεω. Ντρεπομαιιι!
   Γιώργος << Ο Κώστας είναι διπλανος μου στον θάλαμο.
Κώστα η Ελευθερία ειναι η γυναίκα μου και αυτη εδω ειναι η μικρή μας>> σηκώνει την Μαριλια αγκαλιά του.
    Κώστας<< Κολοφαρδακια... τις ποιο ωραίες γυναίκες έχεις.
Πόσο χρονών είσαι μικρη?!>> ρωτάει
Η Μαριλια μάλλον ντραπηκε γιατι έκρυψε το κεφαλι της στον λαιμό του μπαμπα της.
    Μαριλια<< 5 >> λεει και δείχνει με τα δαχτυλακια της.
    Κώστας<< Παιδιά είναι μια κούκλα.>> μας λεει ενθουσιασμενος και γελαμε.
Η Μαριλια ψιθυρίζει κάτι στον Γιώργο, χωρίς να ακούσουμε τι είπε.
    Γιώργος<< Α αυτό ειναι ιδιότητα του Κώστα.>> της λεει.
Εκείνη γουρλωνει τα ματάκια της
<< Χαχαχα... Γιατι δεν των ρωτάς να σε παει βόλτα?!>>
   Κώστας << Τι θέλεις μικρη ?!>> καλα αυτος εχει τρελαθεί ετσι..
   Μαριλια<< Να.. παω βόλτα με αυτό>> δείχνει ενα αυτοκίνητο του στρατού.
     Κώστας<< Εννοείτε ψυχή μου. Ελα να παμε.>> λεει αμέσως
    Γιώργος<< Α καλε εσυ δεν είσαι να γίνεις πατέρας θα σε μαζευουνε με τα κουταλάκια>> τον κοροϊδεύει
    Κώστας << Χεσε μας ρε.
Παιδια σας την παίρνω για λιγο ε?!
Ελα εδω μικρή... θα σου δείξω εγω ολο το στρατόπεδο>> αλλο που δεν ήθελε αυτη.
     Μαριλια<< Μαμα να παω?!>>
Ελευθερία<< Εντάξει αλλα να είσαι φρονιμη>> σκυβω να την φιλησω και μονο που δεν μου ορμηξε ο άλλος.
     Γιώργος<< Κωστάκη την κορη μου και τα ματια σου >> τον χτυπάει στην πλάτη.
Ο Κώστας πηρε την μικρη και φύγανε και εμεις πήγαμε στο καψιμι?!
Νομίζω ετσι μου το είπε.

    Με έβαλε να κάτω σε μια καρεκλα και μου έφερε πορτοκαλάδα να πιω.
Οι φαντάροι γυρω μας με κοιτάνε σαν εξωγήινη και ειναι καπως αβολο αυτο.

    Γιώργος << Οδηγησες μέχρι εδώ μονη σου?!>> αρχίσαμε
   Ελευθερία<< Ναι!>>
    Γιώργος<< Ρε Ελευθερία σου ειπα να προσεχεις>> γκρινιάζει.
   Ελευθερία<< Μην αρχίσεις, ηθελα να σε δω!>> του πιάνω το χερι και ενώνει τα δάχτυλα μας
    Γιώργος<< Και εμενα μου έλειψες μωρο μου. Πολυ>> φιλάει το χέρι μου.

Μιλάγαμε για αρκετή ώρα και κατάφερα να του μεταφέρω τα περισοτερα νεα της παρέας μας...
Εκτός απο το συμβάν με τους γονείς μας... ξερω οτι θα θυμωσει και ειναι το τελευταίο που θελω αυτη την στιγμή.