Για Την Καρδια Ενος Αγγελου 2 : Μαζι?!

Πρωτοχρονιά 2

Γιώργος

     Ειμαι εξω απο το σπιτι της, στο αυτοκίνητο και περιμένω.

    Εχω άγχος σαν να έδινα πανελλήνιες αλλα ταυτόχρονα εχω και νεύρα που δεν μου το είπε.
Ξερω οτι δεν έπρεπε να είχα φυγει, δεν το ήθελα κιόλας αλλά με πιεζαν πολλά απο την ζωη μου εκει.
Ωστόσο αυτος δεν ειναι λογος να μην μου το πει!
Αλλα τωρα Ηρθα. Και ηρθα για να μείνω.

Η ώρα ειναι 11:59.
Τα φώτα κλείνουν και ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση.
Ωρα να κανω την εμφάνιση μου.

10 , 9

    Βγαινω απο το αυτοκίνητο και κλειδώνω.

8 , 7

    Παω στην πόρτα.
Τα χερια μου έχουν υδροσει.
Τα σκουπιζω στο παντελόνι μου και χτυπάω το κουδούνι.

6 , 5 , 4
   
   Ακούω φωνές και τοτε ανοίγει η πόρτα. Και την βλέπω μπροστά μου.
Το ενα χερι της το έχει στο πομολο και με το αλλο αγκαλιάζει την πολυ φουσκομενη κοιλιά της.
Δεν το ειχα σκεφτεί οτο θα την έβλεπα πρώτη φορά έγκυο.

     Ελευθερία<< Γιώργο?!>> λεει εκπληκτη και μετα πεφτει στην αγκαλιά μου.
    Γιώργος<< Ελευθερία?! Ελευθερια μιλα μου μωρο μου δεν είναι ώρα για αστεία >>
     Σπύρος<< Και σου ειπα ρε μαλακα με το μαλακό >> μου φωναζει.
Σηκώνω την Ελευθερία στα χερια μου και την πηγαίνω στον καναπέ.
    Κ.Ασπασία<< Χριστέ μου το παιδί>> ολοι κοιτάνε ξαφνιασμενοι.
    Κελλυ<< Ηρεμία, μια λιποθημια ειναι μονο, φέρτε της νερό>> λεει και τσεκαρει τον σφηγμο της.
    Μαριλια<< Μαμααα μου..>> έρχεται διπλα της.
    Γιώργος<< Ηρέμησε αγάπη μου θα γίνει καλά η μαμά>> προσπαθώ να την καθησηχασω και την φιλάω στο κεφαλακι της.
    Κ.Αντρεας<< Γιώργο τι κάνεις εσυ εδω?!>>
   Γιώργος<< Υποτίθεται ότι θα ερχόμουν για έκπληξη αλλα...>> λεω κοιτώντας την Ελευθερία.
    Πενυ<< Αλλα στην έκανε αυτη την έκπληξη...>> γνεφω.
   Αντρια << Και εσυ το ήξερες?!>> ρωταει τον Σπύρο
     Μαρινος <<Και δεν είπες τίποτα ρε?!>> τον βαράει στον ζβερκο.
    Κ.Αντιγόνη << Το νερό.>> μου δίνει το ποτήρικαι προσπαθώ να την κανω να πιει λιγο για να συνέλθει.
Τετοιες στιγμές χαίρομαι που η Κελλυ είναι η γιατρος της και που ειναι ανα πασα στιγμή διπλα της.

Σιγα σιγα η Ελευθερία συνερχεται και ανοίγει ελάχιστα τα μάτια της.

    Κ.Αντώνης << Ελευθερία μου, κορίτσι μου πως είσαι?!>>
    Ελευθερια<< Εε?!.. Καλα.. καλύτερα>> λεει και προσπαθεί μάταια να σηκωθεί.
    Γιώργος<< Μην σηκώνεσαι, ηρεμα>> της λεω και αυθόρμητα το χερι μου ακουμπάει στην κοιλια της.
Το παιδί μας ειναι μεσα εκει...
     Ελευθερία<< Γιώργο?! Τι.. τι κάνεις εσυ εδω?!>> με κοιτάει ξαφνιασμενη και το χέρι της παει στην κοιλιά της συναντωντας το δικο μου.
     Μαριλια<< Μαμα ο μπαμπάς ήρθε για έκπληξη..>> λεει Χαρούμενα η μικρή.
     Κ.Ασπασία << Εεε... παμε εμεις να κόψουμε την πίτα...>> την ακουω να λέει αμήχανα αλλα δεν κανω τον κόπο να κοιτάξω τους άλλους. Τα μάτια μου ειναι καρφωμενα στην Ελευθερίας.
     Κ.Αντωνης << Τι?! Και εδωωω.. Αυτοι...>>
    Κ.Ασπασια<< Προχωρα Αντώνη!!>>
Μένουμε οι δυο μας με την μικρη στην αγκαλιά μου.
Η Ελευθερία σηκώνεται σε καθιστη θεση και κατεβάζει το βλέμμα της στην κοιλιά της.
     Μαριλια<< Είδες μαμα... στο είχα πει οτι ο μπαμπας θα ερχόταν>> λεει και χτυπάει τα χεράκια της.
      Ελευθερία<< Ναι.. ειδα..>> Ψιθυρίζει.
      Μαριλια<< Μαμα τώρα είσαι καλα?!>>
      Ελευθερια<< Ναι μωρο μου μην ανησυχείς>>
       Γιώργος<< Πριγκιπισσα δεν πας στην γιαγια να την βοηθήσεις με την Βασιλοπιτα?!>> λεω στην μικρή.
        Ελευθερία << Ναι Μαριλιακι μου πήγαινε και στην Ελισάβετ μην ειναι μονη της.>> της χαϊδεύειτο μαγουλακι της.
       Μαριλια<< Ναι!>> λεει και βαζει τα χεράκια της στην κοιλιά της Ελευθερίας.
<< Ελπίζω να είναι καλα η αδελφουλα μου!>> λεει και την φιλάει.
Κορίτσι?!
       Γιώργος<< Ελευθερία είσαι...?!>>
Δεν μπορώ να συμπληρώσω την πρόταση.
Πριν το ειχα στο μυαλό μου σαν... ιδεα και τωρα.. την εχω μπροστά μου και ειναι τοσο αληθινό...
      Ελευθερία<< Ναι...είμαι...έγκυος>> λεει και σηκώνειτο κεφάλι της να με κοιταξει.
     Γιώργος <<Αχα...Ώστε...κορίτσι?!>>  Μπράβο βλακα! Αυτο βρήκες να πεις.
     Ελευθερία<< Εε δεν ξέρω... Βασικα δεν ηθελα να μάθω πριν...>>
Πριν τι?! 
<< Δεν θα με ρωτήσεις...>>
      Γιώργος<< Τι?!>> ρωταω αλλα κοιτάω καθηλομενος στην κοιλιά της.  
     Ελευθερία<< Αν είναι δικο σου..>>
Πετάει και την κοιτάω.
Ήρεμα...  Επίτηδες το είπε...
Βαθιές ανάσες...
      Γιώργος<< Εχω λόγο να αμφιβάλλω?!>> ρωτάω και η καρδιά μου χτυπάεισαν τρελη.
Μια απάντηση της, η απόσταση μου απο το γενικό με εγκεφαλικό!
      Ελευθερία<< Οχι...!>> λεει μια αιωνιότητα μετα...
Ουφ! Οχι οτι αμφεβαλλα αλλα ε άντρας ειμαι!
Ενα χαζό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη μου.
 
       Ξαφνικά το χέρι μου τεντωνεται και φτάνει εκατοστά απο την κοιλιά της.
Θελω πολύ να την αγγίξω, να νιώσω το παιδί μας αλλα....  την κοιταω θέλοντας να παρω την άδεια της πρωτα.