My Love (On-going)

Chapter 21

ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ
Bryanna's POV

Nang marinig namen ang balitang iyon tumakbo kame nina mama  pumunta sa bahay.
Muntiknang kumalat ang apoy buti nalang at malapit ang mga bumbero rito samen.
Kaya naagapan ito halo 25 minutes tumagal ang sunog sa bahay

Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko.
Kaya iniyak ko nalang ito.

"Ma! Aahh! A-ano pong nangyayare?"
Hindi ko na kayang magsalita dahil sa iyak ako ng iyak
Kaya nilapitan ako ni mama at ni papa para alohin ako.

Alam ko na pinipigilan lang ni mama ang umiyak.

Pinuntahan namen ang bahay.
Bakit?! Bakit?!
Wala naman kameng ginagawang masama.

Bago kame umalis kanina sinigurado namen na nakasara lahat.
Kung hindi ako nagkakamali.
May taong pumunta rito para sunugin ang bahay namen.

Kaya pa namang tumapak sa hagdan kaya umakyat ako sa kuwarto.
At ng makita ko ang kuwarto ko agad agad akong naghanap ng mga gamit ko na pwede ko pang isalba.

Nakita ko ang bag ko. At ang iba ko pang mga damit na pwedeng gamitin.
Ngayon anong gagawin namen ni mama?

Buti nalang at dala ko ang Cellphone ko.
Kaya tinawagan ko kaagad si Robert.

Rrriinnngg. Rrriiiinnngg
Robert sagutin mo na please.

"Hello? Bryanna?"
Salamat at sinagot mo.

"Ro-robert."
Hindi ko na napogilan ang sarili ko at lumuha nanaman ako.

"Bryanna? Why are you crying. May nangyare ba?"
Nag-aalalang tanong saken ni Robert.

"Sorry. Ikaw agad unang pumasok sa isip ko.kasi"

"Kasi ano?"

"Kasi... Nasunog yung bahay namen"

"What?! Hintayin mo ako pupunta ako riyan."

At agad na pinatay ni Robert ang tawag.
Tumigin ako sa study table ko.

Te-teka? May nawawala.
"Asan na yun?"
Natatranta akong hinanap iyon pero wala. .

Asan naba yun?

"Bryanna anak"
Narinig ko ang pagtawag saken ni mama mula sa pinto kaya lumingon ako.
Nakita ko si mama na kasama ni Robert.

Biglang lumapit saken si Robert at niyakap niya ako.
Kaya gumati rin ako sa yakap niya.
Nakita ko si mama sa pinto sumenyas saken na bababa na siya
Kaya ngumiti nalang ako bilang sagot.

"Ayos ka lang ba?"
Natatarantang tanong niya saken tinitignan ang buong mukha ko kung ayos lang ako.
Hinaplos haplos niya ang buhok ko at niyakap ako uli.

"Teka lang. Sobra ka naman makayakap"
Kahit papaano umayos din ang pakiramdam ko.
Medyo masaya nama na ako.

"Wait. Nung nakita parang may hinahanap ka?"
Tanong niya saken.
So nakita niya pala ako.

"Aahhmm. May nawawala kasi  eh"
Tumango tango siya.

"Ano namang nawawala sayo?"
Takang tanong niya,

"Yung picture namen ni mama na nakalagay sa frame na ginawa namen ni mama. Nakakapagtaka nga eh nasunog yung bahay, nawala pa yung picture namen ni mama"
Pagpapaliwanag ko kay Robert.
Nakapagtataka lang kasi.

"We will investigate that. Seems to be suspicious"
Biglang pumasok sa isip ko ang sinabi saken kanina ng Mommy ni Miranda.
May kinalaman ba ang Mommy niya rito?

"Bryanna?"
Bumalik ang pag-iisip ko dahil sa pagtawag saken ni Robert.

"Hindi ko alam kung bakit kailangan niya pang kunin ang picture namen ni mama"
Yun nalamang ang tangi kong nasabi sakaniya.

ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ  ㅁ
Robert's POV

Ang boring naman dito sa bahay.
Pupunta sana ako sa bahay nila Bryanna baka nandun ang Papa niya.
Baka sabihin nanaman saken na lauuan ko si Bryanna.

I am alone in our house.
Ang mga kasambahay namen pinapapunta lang ni Mama tatlong beses  lang pinapapunta ni mama sa Isang linggo para maglinos ng bahay.

About the Cook.
Minsan pinagliluto namen yung mga kasambahay pero si Mama lagi siyang nagluluto sa almusal bago siya umalis papuntang company.

My little sister left me here.
I hate it lagi nalang umaalis yun para mamasyal kasama ng mga kaibigan niya. I am older than her 2 years ang agwat namen.

Biglang pumasok sa isip ko si Bryanna.
Speaking of her. Bilhan ko nga siya ng regalo.
So I decided to het up para maligo at pumunta ako ng Mall.

I want to give her a gift.
So while I was wandering around I saw someone familiar.

Lumapit sila saken.
"Kennedy"
I said to him.
"Robert"
He responded me.

"So you're with Miranda"
I look carefully at her face.
Namamasa yung mata niya.

Siguro nahalata niya kaya umiwas siya ng tingin.
Ibubuka na sana ni Kennedy ang bibig niya
Ng biglang mag ring ang Phone ko.
And the caller is Bryanna.

"Hello? Bryanna?"
I answered her call
"Ro-robert."
What's the matter with her voice?
And I heard her Crying over the phone.

"Bryanna? Why are you crying. May nangyare ba?
Nag-aalala na ako sakaniya.
"Sorry. Ikaw agad unang pumasok sa isip ko.kasi"

"Kasi ano?"

"Kasi... Nasunog yung bahay namen"

"What?! Hintayin mo ako pupunta ako riyan."
Agad kong pinatay ang phone at dali daling pumunta sa parking lot.

Iniwan ko ang dalawang mag pinsan.
She's more important to me.
And she needs me right now.

Hang on Bryanna. I'm coming.

* * * * * * * * *
Late update

Gumen.

Spread the love
Keep on voting and share