My Love (On-going)

Chapter 7

     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ     ㅁ    ㅁ     ㅁ      ㅁ     ㅁ

Bryanna's POV

Halos isang linggo nang tumatagal ang pasok parang kelan lang bakasyon. Ang bilis talaga ng panahon, maraming nagsasabi na end of the world na o yung tinatawag nilang RAPTURE.
Buti nalang pwedeng magpahuli natapos na ang klase ngayong araw as usual monday.

Buti nalang at di gaanong makalat ang class room. Wala naman silang inaasahan kundi ako. Ako ang maglilinis bago mag umpisa ang klase, at ako ulit sa hapon. Minsan may sadyang mababait na tao lang talaga sa room na to'. Akala ko lahat na sila kakampi ni Miranda.

PApauwi na sana ako ng bahay nang may kumalabit saken sa likod.
"Woah!!!woah!!!! Ikaw talaga bryanna sasampalin mo nanaman ba ako ulit?"

Si Robert naman pala. Hindi nalang ako nagsalita at inirapan ko siya.
"Ang sungit mo naman" pag sasabi niya saken with matching pouty lips pa at puppy eyes.

"Kamusta kana? Hindi kana ba ginugulo ni Miranda?"

"Ayos lang ako. Hindi mo kailangang mag-alala saken robert"

"Ano kaba remember were friends na diba?"
Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.

"Sabihin mo nga saken, anong kailangan mo?"

Hindi siya nakapagsalita agad.
"I--- I a," paputol putol niyang sabi.

"Ano nga? Mag gagabi na oh" hirit ko

"Pwede kabang sumama samen kakain lang sana kame eh"
Ayuuunnnn. Nilabas din

"Robert, pasiyensiya na at pagabi na kasi, tsaka hindi ako nagpaalam kay mama eh"
Imbis na lumungkot ang muka niya. Sumaya pa siya ibang klase rin tong lalaking to.

"Bryanna it's not a problem, we can call you're mother" suwestiyon niya.

"Wala akong LOAD. Sa susunod nalang"
Aalis na sana ako nang hawakan niya ang braso ko.

"Please.... Bryanna...." Ang. Ang boses nayun.... Parang nagpatigil nang bawat ingay sa paligid at tibok lang nang puso ko ang naririnig ko.

Pero. Dismaya ang naramdaman ko. Padanog kong tinanggal sakanya ang kamay ko.

"Robert ang tigas naman ng ulo mo sa susunod nalang"
"Sandali wag ka munang aalis" hirit ni robert
Nakita kong kinuha niya ang phone niya sa bulsa niya at may tinawagan mga ilang sandali ay may sumagot.

Si London para bang may kung anong kirot sa puso ko na hindi ko maintindihan. Dapat ko ba tong maramdaman.

"Hello. London sorry ah, hindi tayo matutuloy nina Caleb baka  bukas pu-pwede na tayo hindi kasi makaksama si  Bryanna"

( no it's ok. We can understand her by the way kumain na kame ni Caleb so no worries don't be satisfied)

"Thank's London, pakisabi nalang kay Caleb"

(Yeah sure, Ingat ka sa pag-uwi ok bye!!!!!)

Humarap siya saken. Ngayon ko lang napansin na ang gwapo nga talaga ni robert his a goddess.
And he gave a  what-is-their-a-problem-with-my-face
"A --- ah. Uuwi na ako mauna na ako. Sige"

"Sasamahan na kita, ihahatid na kita"

"Hindi na robert ayos lang ako. Please"

At umalis na ako at nag umpisa nang magalakad. Hindi ko na siya hinintay ayos naman na ah kailangan nga pang mag-sorry nang doble doble.

Habang naglalakad ako nakakakilabot naman pala pag walang kasama. Pero ngayon lang to ah. Nakito ko yung lalaking lagi akong sinusundan. Halla nakakatakot naman. Kaya binilisan ko ang lumakad.

Naglalakad ako nang may humawak sa pulsuan ko.
"B-bitawan mo ko!!!" Sigaw ko habang nagpupumiglas.

"H-hey bryanna!!, ano bang nangyayari sayo!!?" Si robert!!?
Humarap ako sa kaniya habang kinakabahan.

Lumapit siya saken
"N-natatakot a-ko" maikli kong pahayag kay robert.

"Bakit ka natatakot?? May problema ba?" Humarap ako kay robert
At tumingin siya dun sa convenient store. May convenient store pala rito medyo patago kasi. Hinawakan niya ako at hinila papunta run sa loob ng convenient store.

"Anong ginagawa natin dito?" Taning ko sakaniya.
"Malamang kakain, tsaka mag pa-pa chill muna kasi kinakaban ako sayo eh." Saad niya.

"Bakit ikaw ang knakabahan?, diba dapat ako kasi may nagmamanman sakin" sani ko sakaniya.
Umorder si robert ng ice cream.

"Anong flavor gusto mo? Chocolate o vanilla?" Tanong niya saken.
"Vanilla" maikli kong sagot kay robert. At umupo na kami sa isa sa mga stool.

"Vanilla? Favorite mo?" Natatawang tanong niya saken

"Bakit? May masaba sa vanilla, ang sarap kaya ang bango pa" sagot ko kay robert.

"Wala lang, kala ko ako lang may gusto nang vanilla flavor" natatawa niyang pahayag saken. Vanilla? Favorite niya? Wow ha.
Kwento siya nang kwento sakin madaldal pala tong taong to. Ako naman nakikisabay lang minsan tlagang nadadala ako sa mga ikinukuwento niya.

Pagkalabas namin ng convenient store. Nakita ko nanaman yung lalaking nagmamanman sakin kanina. Ano bang kailangan niya? Napahawak ako sa uniform ni Robert. Naikinagulat niya?

"Bryanna? May problema ba?" Hindi ako makasagot sakaniya nang maayos.

"Yun.... Yun yung lalaking nagmamanman sakin kanina" lalo akong napahawak sa uniform niya nang lumapit yung lalaki.

"BACK OFF!!!!" Madiin na sabi ni Robert at ipinunta niya ako sa likod niya.
"Ako nga pala si------" naputol ang sasabihin nung lalaki nang magsalita uli si robert.

"Hindi ko kailanagan kung sino ka bakit ko ba minamanmanan ang GIRLFRIEND ko?" Lumaki ang mga mata ko sa narinig ko. Girlfriend? Ako?
"Girlfriend?" Tanong nung lalaki na para bang naguguluhan.

"Ayaw mong maniwala?" Hinila ako ni robert at........
Naramdaman ko ang mainit niyang labi sa labi ko. Lumaki anag mata ko.
At siya ang pumiglas sa halik.

"I LOVE YOU" nagulat ako sa sinabi niya, first kiss ko siya, at siya ang unang lalaking nagsabi nang mga katagang I LOVE YOU sakin.

Nawala ang lalaki sa harapan namin.