Chapter 28
"Adley!! Harapin mo ako!!" sigaw lang ako ng sigaw dito para akong tanga.
Nakaramdam na naman ako ng kirot sa katawan ko, parang napupunit yung sa may bandang likuran ko, sobrang sa akit.
napaluhod ako at nakaramdam ako ng mabalahibo, yung pakpak ko lumabas na, hindi ko alam kung paano ko kokontrolin ito.
"Nandiyan ka na pala Voniche!"
"It's Vonique not Voniche!!" sigaw ko at nilusob siya, ginamit ko yung kusilyo ko para saksakin siya pero parang wala lang iyon sa kanya.
"Hahaha sa tingin mo mapapatay mo ako? Tsk! nag kakamali ka dahil ako mismo ang papatay sa iyo at sa mga kaibigan mo" walang pang isang segundo ay nasa harap ko na siya, gamit ang kamay niya ay sinakal ako, gosh! wala na ba siyang ibang alam kundi ang sumakal."Akin na ang kaluluwa mo" she begin to eat my soul, pumupunta sa katawan niya ang puting enerhiya na nanggagaling sa akin.
No! Hindi ako susuko!! I should fight her for my people, friends and of course for Francis.
"Ang hina mo talaga" patuloy parin siya sa ginagawa niya, kinuha ko yung panang ibinulsa ko at ginamit iyon para putulin yung enerhiyang nakakonekta sa aming dalawa.
Binuksan ko agad yung pana at pinaulanan siya ng maraming tama pero useless, wala manlang siyang galos.
"You can't kill me with that weapon you've got!" biglang uminit yung pana kaya bibitawan ko agad, nasunog iyon.
If I can't kill her? What should I do?
Naalala ko naman agad yung necklace ko, tama! baka ito na ang susi, I should try, wala namang masama kung susubukan ko.
***
BRIANNE FRANCES VELILA
"Russel tumigil muna tayo dito" hinihingal kong sabi, pagod na talaga ako.
"We can't Brianne" napatingin ako sa daanang pinanggalingan namin, I'm worried.
"Let's go back Russel" pilit ko siyang hinihila pero ayaw niya talaga"Ano ba?! Hindi ka ba nag aalala? Kayo? huh?" nagpalipat lipat ang tingin ko sa dalawa, they are looking at me.
"No Brianne, kailangan na nating makalabas sa lugar na ito" hinawakan niya ako pero tinabig ko iyon.
"You are so selfish Russel, pinsan mo pa mandin siya, wala ka manlang pakealam at saka sa tingin mo ba? kaya kong umalis sa lugar na ito na hindi siya kasama, remember? we came here together kaya dapat lahat rin tayo ay makakaalis dito"
"But Brianne, Vince is already dead" pinagpipilitan talaga ni Althea yun bagay na iyon"We need to survive, at ito na ang pag kakataon natin Brianne, mag bubukas ang Aviana sa gabing ito pag patak ng eclipse and we can't lose that opportunity" sinamaan ko sila ng tingin, nag bago na sila, hindi na sila yung dating kaibigan ko.
"Makinig ka sa amin Brianne" napatingin ako kay Russel, isa pa siya, I fall for him but he is making me hate him"Please, I don't want you to get hurt"
"No! I will help Vonique" tumakbo na ako pabalik sa pinanggalingan namin kanina, bahala na sila Russel, ang mahalaga ngayon ay ang kaligtasan ng best friend ko aba! hindi ako aalis dito hanggat hindi ko siya kasama noh, ginagawa na nga niya ang lahat para sa amin kaya ito na ang oras para ako naman ang mag liligtas sa kanya.
Dahan-dahan lang ako sa pag pasok, dire-diretso hanggang sa nakita ko na sila, napasinghap ako sa nakikita ko ngayon.
Duguan na si Vonique, ang rami niyang pasa at ganun din si Adley, sa itsura nila ngayon, si Vonique ang talo, sobrang hinang hina na siya.
Lumabas muna ako para mag hanap ng matulis na bagay at nakahanap naman ako agad, tumatakbo akong bumalik doon at halos himatayin na si Vonique dahil sa sobrang pagod.
"Vonique!!" napatingin siya sa akin"Catch!" inihagis ko sa kanya yung kahot na may patulis at agad naman niya iyong kinuha at isinaksak Kay....OMO!! What The!!
"Brianne!!" si Russel, bumalik sila?"Buti nalang ayos ka lang"
"Bumalik kayo?" they smiled
"Of course, we realize na mas mahalaga ang pag kakaibigan natin at syempre hindi naman kami mabubuhay kung wala kayo, right Althea?" tumango naman si Althea.
"Ano ng nangyari?" itinuro ko sa kanila yung kinaroroonan nila Vonique at pareho ring nanlaki ang mga mata nila
***
XANDRIA VONIQUE CHUA
Isinaksak ko kay Adley yung inihagis ni Brianne pero sa halip na si Adley ang masaksak ko ay si Liam, nanginginig ang kamay kong binitawan yung kahoy, no! Hindi pwede ito.
"L-Liam sorry, I'm so s-sorry" itanggal niya yung kahoy at natumba siya, agad ko naman siyang nilapitan, I felt my tears fall down."Sorry, sorry I didn't mean to" hinawakan niya yung pisnge ko at pinunasan yung luha ko, hinawakan ko yung sugat niya, trying to stop his blood."Don't die, I'm sorry"
"Y-you know? you are the one I truly love" nag suka siya ng dugo, no!"I'm your true half deypse" what? He is the one, siya ang nakatadhanang mapatay ko.
"Please...stay.. you're my friend" niyakap ko siya pero sadyang wala na talaga.
"I love you, be happy don't cry—" he close his eyes, he's dead and that because of me.
"L-Liam?" napatingin ako kay Adley, she is crying, alam niya rin pala iyon."Dahil sayo ito!! you killed him!!" umiiyak parin siya, kung kanina ay sobrang makapangyarihan niya ngayon naman ay ang weak na niya"Please...just kill me" no, I'm not a killer.
Lumapit ako sa kanya at isinuot yung kwintas na ibinigay sa akin ng mom ko, napahawak siya doon bago ako tiningnan.
"I'm sorry for all that I've done" by that she vanished like a bubble, Hindi naman siya namatay, bumalik lang siya sa dati niyang tahanan, pinulot ko yung kwintas kong nahulog sa sahig.
"Vonique!! Thank God, you're okay now at wala na siya, makakaalis na tayo ng aviana, we broke the curse" sabi ni Brianne na mukhang masaya, ako rin naman eh pero hindi ko kaya na wala na ang dalawang naging parte ng buhay ko.
Si Vince at Liam, sana kung saan man kayo, I wish you both will be by our side forever.
Mukhang matatapos na ang lahat.
Si Francis?
"Nasaan si Francis?" itinuro naman ni Russel kung nasaan siya.
Nilapitan ko agad si Francis at hinalikan sa labi, may dugo pa ako sa labi ko kaya paniguradong mapapagaling ko siya.
"Vonique" napangiti ako ng mag response siya sa halik ko.
"Get a room duh!" mukhang balik na talaga kami sa dati, yun nga lang ay may kulang."Umalis na nga tayo dito, gusto ko ng mag move on"
"Don't worry Althea, Vince will be in our hearts forever ganun din kay Liam" nag group hug kami, sana maging masaya na kami na tulad ng dati.
***
***
