16

4.6K 480 108
                                    

Okul başlayalı 2 gün olmuştu. Monoton hayatıma tam anlamıyla geri dönmüştüm. Jungkook çok değişmişti. Artık ramenciye gitmiyordum. Madem soğuk davranmayı sürdürüyordu bende soğuk olacaktım o halde. Bana değer verdiğine adım kadar emindim. Ama şimdi, sanki o ilk günkü müşteri gibi davranıyordu bana.

Okuldan çıkıp ağır ağır yürüdüm. Çok kötü yağmur yağıyordu. Herkes ya koşuşturuyor ya da şemsiyesinin altında saklanıyordu. Ben ise şapkamı dahi takmaya tenezzül etmeden yürüyordum. Bazı insanlar bana 'bu kız delirmiş' bakışlarını atıyordu. Ama zerre umrumda değildi . Kulağımda ki kulaklıktan gelen hüzün dolu tınıyla parka geldim. Her zaman ki bankımıza oturdum ve boş bakışlarla etrafı seyretmeye başladım.

Onu istiyordum. O kadar güzel anılar yaşamıştık ki bu kısa sürede . Fakat bir kez daha kendi kendime haklı çıkmaktan nefret ediyordum. Kimseye güvenmemem gerektiğini kaç kere söylemiştim. Söylemesine söylemiştim ama yinede güvendim işte . İnandim beni bırakmayacağına,birbirimizin yaralarını saracağımıza inandım.

Keşke keşke onun gizemli ses olduğunu öğrenmeseydim.

Bankta bir süre ağladım. Gözyaşlarım yağmur ile eş zamanlı yarış yapıyordu sanki. Bir ara hıçkırdım. Yine böyleydim işte. Ağlayan, hemde hıçkıra hıçkıra ağlayan, her zaman yüz üstü bırakılmış bir zavallıydım.

~Jungkook

Havalar yağmurluyken müşterimiz daha da fazla oluyordu. Ama bugün aksine az insan vardı. Kendi işimi diğer garsona verdim ve paltomu giyindim. Dışarı çıkıp hava almaya ihtiyacım vardı. Parka doğru ilerledim. Her zaman ki bankımıza oturacaktım. Parka geldiğimde bankı benden önce birinin kapmış olduğunu fark ettim. Geri dönecektim fakat o kişinin Haru olduğunu gördüm. Ağlıyordu hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Bunun sebebi bendim. Bunu biliyordum. Fakat yanına gidemezdim. Ona sevgimi gösteremezdim. Bunu ona yapamazdım. O sadece benimdi.

Onu kimseyle paylaşamazdım asla!

(Y/N:ne diyor bu gizemli velet ㅋㅋㅋ)

Görmemiş gibi yaparak dükkana geri döndüm. İçim yansada yanına gidemezdim. İşe geri dönersem kafam dağılır diyerek çalışmaya devam ettim.

~Haru

Park dönüşü eve gitmedim. Okulun yakınlarında bir yerde olan halk kütüphanesine girdim. Ders çalışmam  gerekiyordu.

Evet bu kız daha demin aşk acısı çekiyordu diyorsunuz biliyorum ama geleceğim her şeyden önemli~

Islaklığımdan biraz kurtulmak için lavaboya ilerledim. El kurutma makinesinde saçlarımı ve bacaklarımı kuruttum. Daha sonra büyük mü büyük kütüphanenin en ücra köşelerinde kendime göre bir yer bulup yayıldım. Günlük çalışmalarımı yapıp test çözmeye başladım. Kulaklığım ise kulağımda çürümeye başlayacaktı.

Kitaba odaklanmışken yanıma koyulan çantayla kafamı kaldırdım. Daha önce hiç  görmediğim bir erkekti. Turuncu saçları gözlerinin hemen üzerindeydi. Benim yaşlarımda gibiydi. Neden o kadar yer varken buraya oturmuştu ki? Rahatım bir nebze olsa da bozulmuştu. Yine de dersime devam ettim. Kafamı da dağıtmış oluyordum böyle. Çocuk sanki bana bir şey söylemek istiyor gibi duruyordu. Gözlerini hala üzerimde gezdirmeye devam etti.

"Pardon bir sorun mu var?"dedim dayanamayarak.

"Şey yarın bir sınavım var da sizde çok güzel çözüyorsunuz rica etsem bana yardım edebilir misiniz?"

Kütüphanede bu tarz şeyler hep olurdu. Üst sınıflar alt sınıflara ya da aynı sınıftakiler birbirlerine yardım ederlerdi. Çokta masum bakıyordu. Kırmak istemedim. Dediğim gibi benimle aynı yaştaydı. Çıkardığı ders kitaplarından bizim okuldan olmadığını anlamıştım. Muhabbete pek girmeden sadece ders konusunda yardımcı olmaya çalıştım.

Kimseye güvenme kuralı hala online Haru unutma!

Birlikte geçirdiğimiz bir veya bir buçuk saatin ardından artık eve gitmek için toparlanmaya başladım.

"Çok teşekkür ederim. Gerçekten hepsini anladım. Bence bizim hocamızla yer değişmelisin"dediğinde kısık sesle kıkırdadık. Komik biriydi.

"Bu arada ben Jimin, Park Jimin" dedi.

"Bende Haru memnun oldum Jimin görüşmek üzere"dedim çantamı sırtıma takarken. Gülümsediğinde gözleri yok oluyordu. Çok tatlı biriydi.

Dışarı çıktığımda yağmurun durmuş olduğunu fark ettim. Eve doğru yürümeye başladım.

Aman Allahım bu yazar durmuyorduㅋㅋㅋㅋ Vote ve yorum yapan insanlar artmaya başladı. Sağolun ben sizi çok saranggg❤💋😘 Kafalar biraz karışmış olabilir ama emin olun güzel şeylerde yakındır. Sabredin güzel cingular.. Öptüm siziiiii

Karaoke-J.JungkookieHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin