Karaoke-J.Jungkookie

5

Ertesi sabah ufak bir baş ağrısıyla uyandım. Bugün okula gitmeyecektim. Bu halde hayatta dışarı çıkamazdım zaten. Ağrıyan başımı önemsemeden salona doğru yol aldım. Eve bir göz gezdirdim ve annemlerin çoktan işe gittiklerini farkettim.

Gözümün önünde birden dün gece belirdi. Jungkook ve benim garip ama bir o kadar da efsane karşılaşmamız. Sadece içki içmeye gittiğimi ve onun evinde uyandığımı hatırlıyordum. O aradaki zaman dilimi yoktu kafamda. Aish kafayı yemek üzereyim. Bir saniye yoksa benim(?) bilekliğim onun evinde düşmüş olmasın? Gidip ona bilekliği sormam lazım. Beni sesiyle büyüleyen, yüzünü dahi görmediğim adamın bilekliğiydi ve çok değerliydi benim için. Kahvaltı için bir şeyler atıştırıp evi toparladım. Daha sonra üzerimi giyinip evden ayrıldım. Ramencinin önüne geldiğimde heyecanlanmadan edemedim. Hem Jungkooka teşekkür etmeliydim hemde bilekliği sormalıydım. Kapıdan içeri girdiğim anda yine tüm ruhumu yumuşatan yemek kokusu doldu burnuma. Kısa bir süre gözlerimle onu taradım. Kasanın yanında duruyordu. Beni gördüğünde biraz şaşırmış gibiydi ama hemen toparladı.

"Merhaba Jungkook biliyorum şu an çalışıyorsun fakat bir kaç dakikanı alabilir miyim? Konuşmamız lazım"dedim sakin bir sesle.

"Tabi olur"dedi ve sanırsam paltosunu almak için içeriye gitti. Birkaç dakika sonra döndü ve beraber o günki parka doğru yürüdük. Ardından yine aynı banka oturduk.

"Şey nasıl desem... Öncelikle dün gece için çok teşekkür ederim. Biliyorum çok kötü bir karşılaşmaydı gecenin bir vakti seninle o şekilde karşılaşmayı istemezdim. Üzgünüm. Bir de senin evinde bir bileklik düşürmüş olabilir miyim? Benim için önemli bir bileklikti de"dedim soğuğa karşı ellerimi birbirine sürterek.

Garip bir bakış attı ve o an ortama sessizlik hakim oldu. Hala sesini çıkarmadığı için istemsizce konuşma gereksinimi hissetim. 

"Anlıyorum bulmamışsın sanırım."dedim ve ayağa kalktım. Gitmeye yeltenecekken bileğimden tutup beni kendine çevirdi. Şaşkınlıkla yüzüne ve bileğinde parlayan bilekliğe bakakaldım. Bulmuştu evet bulmuştu biliyordum. Yalnız bir saniye neden takmıştı ki?

"Ah bulmuşsun ama neden bileğine taktın ki?"

"Haru gerçekten bu kadar saf olmayı nasıl başarabiliyorsun? Bileğime takmışsam benimdir öyle değil mi? Şimdi sen söyle benim bilekliğimi nerede buldun ve neden senin için bu kadar önemli?"

O an gerçekten şok geçirdiğimi düşünüyordum. Gizemli ses tam karşımda duruyordu. Kanlı canlı bir şekilde karşımdaydı ve üstelik eli hala bileğimdeydi. Sadece gözlerine bakıyordum. Uzun uzun incelemek istiyordum yüzünü. Bazen kendimi kötü hissettiğimde karaokeye gidip onun sesini dinlediğim zamanları hatırladım. Kalbime dokunuyordu sesinin güzelliği. Anlamsızca gözümden bir yaş geldi. Soğuk rüzgar ikimizin bedeninde yol bulup geçerken elini bileğimden çekti.

"Haru neden ağlıyorsun? Artık cevap verecek misin?"

"Jungkook ben gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum. O sensin. Gerçekten sensin. Gizemli ses sensin. Bu bilekliği ben karaoke odasında buldum. Aylarca seninle karşılaştım. Daha doğrusu senin sesinle. Yan odanda şarkı söylüyordum. Ama sen bu sefer ağlıyordun. Yine seni dinliyordum. Sesin o kadar güzel ki beni çok etkilemişti. Daha sonra odadan çıktığımda sen çoktan gitmiştin. Sana bakarken yerde bilekliği buldum. Sesin bana hayat veriyordu Jungkook. Yaşadığım hayat ne kadar da hayat sayılmasa da tutunacak dalım oluyordun. Ah şu an gerçekten iyi değilim. İzninle gitmek istiyorum."

"Haru belki inanmayabilirsin ama bende senin sesini dinliyordum arasıra. En az benimkisi kadar güzel sesin var. Kaderin nasıl bir oyunuysa bu artık bir araya geldik işte. Bak ağlamanı istemiyorum. Fakat arkadaşım olmanı istiyorum. Belki bir gün beraber şarkı söyleriz ne dersin?"

Beynim tüm kontrolü kalbime vermişti artık ve bir an yaptığıma bende şaşırarak ona sarıldım. Kokusunu içime çektim ve anı değerlendirmek dedikleri şeyi yaptım. O da bir süre sonra bana sarılmıştı. İki gizemli ses birbirini bulmuştu ve şu an sarılıyordu. Ah hayat nasıl bir döngü böyle...

Eğer bir kişi sizin kaderiniz  ise tesadüflere gerçekten inanmalısınız...

Eveeet çingularım yeni bölüm geldi sonunda ㅋㅋㅋㅋ Multimedia yı sadece son sahne zihninizde canlansın diye koydum. Çokta şeker bir fotoğraf bence... Her neyse umarım beğenmişsinizdir. Olaylar yavaş yavaş gelişmeye başladı. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.... ❤️