Karaoke-J.Jungkookie

~Özel Bölüm~

Okullar kapanmıştı ve üniversiteye geçmiştim. Zaman su gibi akıyordu. Jungkook ile ilişkimiz ise gayet iyiydi. Jimin de artık Jungkookla yaşamaya başlamıştı. Çünkü geçen ay babaları vefat etti. Hayatımızda çok değişiklikler oldu. İyi anılar kötü olaylar. Ama biz hep ayakta dimdik olabildik. Birbirimize sıkıca tutunarak fırtınaların üstesinden geldik.

Üniversite sınavında çalışmalarımın ve emeğimin hakkını almıştım. Tıp Fakültesini kazanmıştım. Kazandığım üniversite şehir dışındaydı ve bende yurtta kalıyordum. Haliyle Jungkook ile artık pek görüşemiyorduk. Bazen bana süpriz yapıp o kadar yolu geliyordu. Bazen ise ben gitmeye çalışıyordum ama bu çok zordu. Derslerim çok yoğundu ve sınavlarıma çok az kalmıştı. Nerden baksak 1 aya yakın olacak ki onu hiç görmemiştim. O da dükkanla ilgileniyordu. Sınavlarımın bittiği gün hemen evime dönecektim.

Bu arada yaz bitiyordu. Sonbahara geçecektik. Bu demek oluyordu ki 1 Eylül yani sonbaharın ilk günü benim Kookie'min doğum günüydü. Ona harika bir süpriz yapmak istiyordum. Bayadır özlem içinde olduğumuz için ona süpriz hazırlamak kolay olmayacaktı.

Eşyalarımı toplayıp kütüphaneden ayrıldım ve direk yurda doğru yol aldım. Ailem evde yoktu 1 aydır büyük annemlerin evinde kalıyorlardı. Evimiz şu an boştu. Havanın sıcaklığı beni bunaltmıştı. Banyoya girip soğuk suyla serinledim. Daha sonra üzerimi değiştirdim ve yapacağım süpriz hakkında düşünmeye başladım.

Yatağımda uzanmış yatıyorken telefonuma mesaj geldi.

"Hey doktor hanım müsait misiniz acaba?"

"Kkkk müsaitim efendim?"

"Yah! Hadi ama Haru sensiz çok sıkılıyorum. Seni özledim. Derslerinden zaman bulamıyorsun buluşma bile buluşamıyoruz. Derslerini benden daha çok mu seviyorsun yoksa?"

"Ah seni şapşal! Sınavlarım bitene kadar sabretmelisin. Yoksa ileride nasıl iyi bir doktor olabilirim?"

"Sende haklısın tamam! Sınavların bittiği anda koşarak geliyorsun anlaşıldı mı?"

"Tamam tamam sakin ol gelicem"

Yemeğimi yedikten sonra biraz daha ders çalıştım. Son 2 gün Jungkook'a kavuşmama son 2 günüm kalmıştı. Sınavlarım 2 gün sonra bitiyordu.

Sabret bebeğim Haru is coming!

•Jungkook•

Ah bu kız beni deli ediyordu. Bazen diyorum ki ne varda doktor oldu ki? Onu o kadar özlemiştim ki. Kokusunu, ona sarılmayı, daha bir sürü şeyi...

Telefonu tezgaha bıraktım ve abimle kendime kahve yaptım. İşler bu aralar çok yoğundu. Müşteri akın ediyordu resmen. Abimde bizimle çalışmaya başladı. İkimiz dükkanı çok güzel idare ediyorduk. Birlikte zaman geçirdikçe gerçekten abim oluğunu anlamıştım. Eski  anıları anlattıkça hafızamda bazı şeyleri canlandırmıştı. Annem. Onu o kadar çok görmek isterdim ki. Onu düşünmek gözlerimin dolmasına yetiyordu.

"Hey velet yine nerelere daldın bakayım?"

Gözlerimi halıdan çekip Jimine döndüm.

"Annem. Annemi düşünüyordum. Sence beni beklerken çok canı yanmış mıdır?"

Jimin'in suratı aniden ciddileşti. Elindeki kahve kupasını sehpaya koydu ve bana baktı.