1 ημέρα!

450 17 1
                                    

Ξυπνήσα από ένα ήχο του κινητού μου.Απλωσα το χέρι μου να το πιάσω και βλέπω.

" Μια κλήση από Έλενα " ωχ τι θέλει 6:30 η ώρα το ξημέρωμα?

Την περνώ πίσω να δω αν ήταν κάτι σημαντικό . Προτού καλά - καλά χτυπισει το κινητό με τον κλασικό σπαστικό ήχο το σηκώνει.

"Γιατί με πήρες τέτοια ώρα; " της λέω με αγουροξυπνημενη φωνή.

"Ακόμα κοιμασε ρε ανεσθητη ξέρεις τη είναι σήμερα ; " εγώ ανεσθητη; μα εγώ; όπα τι μέρα είναι σήμερα; σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ αλλά δεν μπορώ.

"Είσαι μέσα; τι λες; "όπα σε πιο πράγμα; ωχ δεν την άκουγα της της λέμε τώρα;

"Ε-ε τι; " λέω τραβλιζοντας προσπαθωντας απογοήτευμενα να κρύψω το ότι δεν την άκουγα.

" Λέω αν θες να έρθουμε εγω και η Χριστίνα απο εκεί να δούμε τι θα βάλουμε " γιατί τη είναι ρε παιδια σήμερα?

"Τι είναι σήμερα; "της λέω

"Πας καλά χριστιανη μου; μα η πρωτη μέρα στο σχολείο φυσικά "λέει όλο χαρά.

Εγώ δεν πάω καλά; 6:30 με πήρε τηλέφωνο και με λέει εμένα τρελή; εγώ το μόνο που θέλω είναι να κοιμιθω.
Όπα -όπα πρώτη μέρα σχολείο; αχ γιατί σε εμένα θεέ μου; Από την άλλη ρούχα; ποιος εγώ; εγώ είμαι εντελώς άσχετη από αυτά!

"Ναι ελάτε " τώρα αυτό γιατί το είπα;

"Οκ θα είμαστε εκεί σε λίγα λεπτά " λέει και κληνουμε.

Μετά από δύο λεπτά χτυπάει το κουδούνι . Μα καλά πότε ήρθαν κιόλας; 6:40 είναι

Πάω κάτω κάι ανηγω την πόρτα προχοροντας μέσα της λέω να κάνουν υσιχεια γιατί κοιμούνται οι γονείς μου και ο αδερφός μου ο Σταύρος.

Ανεβενουμε πάνω γεμάτες χαρά εκτός από εμένα που πήγα να φύγω κάτω από την σκάλα με τον πισινό μου , αδειάζουν δύο γιγάντιες σακούλες με ρούχα πάνω στο διπλό μου κρεβάτι.Ωχ τι έχω να τραβιξω...Που την βρίσκουν τόση χαρά;

Άρχισαν και άλλαζαν ενώ εγώ καθόμουν χαμένη στης σκέψεις μου.

"Λιπον εσύ Μελίνα μου τι θα βάλεις;" με ρωτά η Χριστίνα. Πραγματικα δεν με νιαζει πότε δεν ασχολιθικα με τα ρούχα.

"Εγώ λέω αυτό " λέει η Έλενα και μου δείχνει ένα σετ σορτ τζιν με ένα τοπακι από πάνω αλλά εγώ θέλω κάτι πιο σεμνό.

" όχι φυσικά αυτό θα βάλει " λέει και διχνει ένα ολοσομο κοκινο σορτ με μπλούζα τιράντα. Ξεκινησαμε πάλι ...Αυτό σηνεχιζοταν για αρκετη ώρα.

"Εγώ θα βάλω αυτό " λέω κάτι που μου τραβιξε την προσοχή από την πρώτη στιγμή . Πάω στο μπάνιο και αλλάζω,βγενω απ 'εξω και με κοιτάζουν με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

"Κούκλα μαλάκα! "Λέει η Έλενα . Την κοιτάω και της λέω με το βλέμμα μου να μην ψέματα.

Η ώρα είναι 7:30 κατευενουμε και τρώωμε πρωίνο. Αποχερετο τους
Γονείς μου και τον αδερφό μου και κατευθινομαστε στο σχολείο . Κατά της 7:50 φτάνουμε σχολείο. Μέχρι που βλέπω....

-------------------------------------------------------------
Γεια σας ομορφιές μου ! Αυτή είναι η πρώτη ιστορία μου!ελπίζω να με στιριξετε όσο μπορείτε ως αναγνώστες και συνγραφης! ♡ ( είχα γράψει μια άλλη ιστορία μέχρι 3 κεφάλαια αλλά έγινε κάτι περίεργο και την διεγραψα )

Παρακαλώ αστεράκια και σχόλια! ☆

Αυτά είναι τα ρούχα που φόρεσαν τα κορίτσια:

Η Έλενα :

Η Χριστίνα :

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Η Χριστίνα :

Η Χριστίνα :

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Η Μελίνα :

Η Μελίνα :

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Το Κορίτσι του Motocross ♡Donde viven las historias. Descúbrelo ahora