Το Κορίτσι του Motocross ♡

Βροχή

Prov Μελίνας

Ανοίγω τα μάτια και γυρίζω για να δω αν είναι δίπλα μου όμως λείπει από κοντά μου.

Σηκώνομαι και τεντωνομαι.Παω προς το μπάνιο να κάνω τα απαραίτητα και για να δω αν είναι εκεί αλλά τίποτα.

Ανοίγω την πόρτα της κουζίνας και τον βλέπω γυρισμένο πλατι σε εμένα φτιάχνοντας κάτι.

Πηγαίνω από πίσω του και τον αγκαλιαζω απλά για να μην τρομάξει.

"Για δες πια μας έκανε την τιμή να ξυπνήσει "λέει και με φιλάει απλά στο στόμα.

"Άρη τι κάνεις εκεί; "τον ρωτάω και εκεινος γυριζει με ένα πιατο αγκαλιά.

"Έκπληξη "λέει και μου δείχνει το περιεχόμενο του πιάτου.

"Ομγ! Είσαι απίστευτος!"λέω και αφού έχει αφήσει τις κρέπες στο τραπέζι τον περνώ μια σφιχτή αγκαλιά.

"Έλα να φάμε τώρα και μετα οι αγκαλιές."λέει και καθόμαστε στο τραπέζι για να φάμε κρέπες.

Παναγία μου είναι θεϊκές! Απλά της έχω ερωτευτεί και αυτές όπως και αυτόν.

Μετά από 10 λεπτά....

Έχουμε τελειώσει το φαγητό και καθόμαστε στον καναπέ αγκαλιά σηζητοντας για διάφορα πράγματα...όμως το τηλέφωνο μου χτυπαει και το βάζω σε ανοιχτή ακροαση

"Που είσαι βρε κουνελάκι σε ψάχνουμε από χτες όπως και τον άλλον"λεει η Χριστίνα φωνάζοντας λίγο . Λίγο μωρέ απλά μας έχει ΞΕΚΟΥΦΑΝΕΙ με την φωνή της ενώ ο Άρης ξερενετε στα γέλια.

"Μαζί είμαστε θα έρθουμε σε 1:30 ώρα από τώρα"της απαντώ.

"Οκ τα λέμε "μου απαντά

"Οκ "της απαντώ και το κλείνω.

"Μελιναααα...."μου λέει ο Άρης.Ωχ λογικά θα θέλει καμιά χάρη.

"Πες μου "του απαντώ και με κοιτάει στα μάτια.

"Να σε ρωτήσω κάτι; "μου λέει και μου φαίνεται η πεταρισε τα μάτια του;

"Ρώτα θα το αντέξω "λέει ντε και καλά δραματικά.

"Γιατί σε φωνάζουν κουνελάκι ;"λέει και εγώ γουρλονω τα μάτια μου στην θυμίσει και μόνο.

"Αν σου πω θα γελάσεις; "του λέω και κοιτάω λίγο κάτω.

"Φυσικά και όχι" λέει και μου σηκώνει το κεφάλι.

"Λοιπόν όταν ειμουν μικρή είχα ένα κουνελάκι τον Χιονατο....του ή να ημέρα που τον πείρα τον έσφιξα τόσο στην αγκαλιά μου που δεν του άφησα οξυγόνο να έτσι..."λέω και βουρκονω λίγο.