Το Κορίτσι του Motocross ♡

Σε καταλαβαίνω...

Ξυπνήσα το πρωί από ένα δυνατό φως που μπήκε από το παράθυρο στο δωμάτιο μου.

"Καλημέρα γλυκιά μου "λέει μια θολή εικόνα από πάνω μου.

"Μαμά; "λέω και τρίβω τα μάτια μου.

"Πρέπει να μιλήσουμε..."λέει η μητέρα μου και κάθεται στην γωνία του κρεβατιού.

"Το ξέρω απλά...Απλά μου είναι αρκετά δύσκολο" λέω ξεφισωντας.

"Το ξέρω γλυκιά μου απλά ρωτάμε ότι θες; "λέει και γνεφω.

"Εγώ φταίω; "ρωτάω και με κοιτά αμέσως με γουρλωμένα ματιά.

"Φυσικά και όχι μόνο εσείς δεν φταίτε! "Λέει και διακρίνω λίγο θυμό.

"Ο μπαμπάς; "λέω και αμέσως από την θυμομενη έκφραση της γίνεται πιο στεναχωρη.

"Κοίτα ο μπαμπάς θα σας αγαπάει πάντα απλά βρήκε και κάποια άλλη να αγαπά αλλά εσάς σας βάζει πάνω απ' όλα πότε δεν θα έριχνα το φταίξιμο πάνω του δεν φταίει αυτός εγώ μπορεί να μην του έδινα την αγάπη που χριαζοταν για αυτό και την βρήκε και σε έναν άλλο άνθρωπο"λεει και στα τελευταία της λόγια γύρνα το πρόσωπο της από την αντίθετη πλευρά.

Της πιάνω πιγούνι και την γυρνάω προς το μέρος μου και βλέπω ότι είχε δακρυση.

"Σε καταλαβενω το ότι ο μπαμπάς όμως δεν εκτίμησε την αγάπη που του έδινες δεν σημαίνει πως φταις εσύ αλλά αυτός που την χάνει "λέω και με αγκαλιάζει . Ξέρω το ότι είναι δύσκολο όπως και για εμένα.

"Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις όπως και εγώ για αυτό θα σε στηρίξω σε ότι χρειαστείς να το θύμασε."της λέω και ξεσπά ξανά δε βουβα κλάματα.

"Έλα μην κλαις, καντω όχι για εμένα αλλά για εσένα "της λέω για να πάρει θάρρος αλλά και για να το ξεπεράσω κι εγώ.

Μετά από 7 ώρες...

Μόλις τελειώσα για σήμερα το σχολείο και κατευθύνομαι προς τα έξω και αυτό που βλέπω με σοκάρει πιο πολύ από όλα....Αφήνω την τσάντα κάτω στο πάτωμα απότομα και τρέχω προς την μηχανή και μόλις φτάνω γωνατιζω στο έδαφος και καυτά δάκρυα τρέχουν στο πρόσωπο μου.

Prov Άρη (μουχαχαχα 😂)

Καθώς βγαίνω από την τάξη βλέπω την Μελίνα να τρέχει και να πετά την τσάντα της όπου και γονατίζει μπροστά από κάτι όμως δεν μπορώ να δω τη.

Με την τσάντα στον ομω τρέχω κοντά της οσπου αυτό που βλέπω με σηγκλονιζει αρκετά.