Kyungsoo's Sweetest Revenge

^^KSR34

Kyungsoo's POV

tatlong oras na at kalhati, ng may mangyari sa amin ni Kai. Tulog na siya at mahimbing na nakayakap sa akin. Habang eto ako, hanggang ngayon eh parang naestatwa.

Kyungsoo wag kang magpadala, dala lang yun ng kalasingan niya.

Bakit ba ako nagkakaganito? Eto ang gusto ko diba? Ang mahulog ang loob niya sakin? bakit parang hindi ako masaya.

put yourself together kyung. This is it. Baka nakakalimutan mo kung gaano ka niya sinaktan, baka nakakalimutan mo yung mga paghihirap na dinanas mo sa paniniwalang mahal ka niya. Sa mga gabing pinipilit mong kalimutan siya kahit na alam mong sa pagtulog mo alam mong siya pa din. At baka nakakalimutan mong siya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi mo kayang--

Tama na. TinIgil ko ang pag kausap sa aking sarili, sapagkat ang katotohanan ay hindi pa dapat umalingasaw. Naramdaman ko ang pag-agos ng aking nga luha. Tatapusin ko to. Oo, eto na yun. Makakaganti na ako, nasa kalagitnaan pa lang ako.

Mariin kong pinunasan ang aking luha at dahandahang inalis ang pagkakadantay nitong si negro sakin.

Agad akong nagbihis. Baka mamaya magisinh ito mahirapan akong maka-escape. Mas may effect kaya yun.

Mag handa ka Kim Jongin. "Ibabalik ko sayo ang lahat" sabi ko, bago lumabas ng pintuan ng may nguti sa aking mga labi.

Seryoso na tayo mga beshie.

Jongin's POV

nakapikit lang ako, anong oras na kaya? Wala pa akong balak tumayo. Hays, ang saya saya ko sa nangyari samin ni kyungie. We made love, well. At least that's what I call it. Bigla akong nalungkot kaya hinigpitan ko ang yakap sa kanya.

Ehh? teka bakit parang puro hangin ang katawan ni kyung napiyaot ah. Napamulat ako, at ang gulat ko na isang unan lang ang yakap ko. Dama ko pa siya kanina sa bisig ko ahh?

Napatingin ako sa aking isang gilid, syempre nagbabakasakali ako na nandun siya sa tabi ko. Pero wala siya, agad naman akong nagtungo sa hanyo upang tignan at baka nandun siya. Pero wala din talaga.

Hindi man lang niya ako ginising. Iwan daw ba naman ako, nako naman. Umupo ako sa dulo ng kama, at napagroan sa inis ng bigla kong maalala ang itsura ni Kyungsoo kagabi, kaya naman napangiti ako. Masaya din ako at nasabi kong mahal ko siya. Wala akong pake kung naintindihan niya kagabi, pero kailangan ko ng kumilos. Kailangan niya na talagang maging akin.

Nagbihis na ako at agad na umalis.

------
Sa ilang araw na lumipas ang tanging gusto ko lang isipin ay kung paano ko makukuha si Kyungsoo. At eto na nga monday na. 

Napabuntong hininga ako, sobrang kaba ko ayaw ko ng tumayo sa kama ko. Bakit ba ako kinakabahan sa gagawin kong panliligaw, this is so not me.

Riiiiiing riiiiiing

Nagulantang ang negro kong pagkatao ng tumunog ang cellphone ko. agad ko yun kinuha syempre, baka urgent.

Taemin calling...

********
a/n: it's  been what? A year and a half, at ang lameng ud ko. If ever na may readers pa ako, I am deeply sorry for being hiatus. So I am back, for good (?) I hope so. wait lang kayo, at mag uupdate na uli ako ng mag uupdate