Galaksinin Ötesinde

30. Bölüm

-Uykun varsa eve girebilirsin.

-Hayır yok. Zaten fazla zamanım yok otele gitmem gerekiyor. Öykü'ye nasıl baktılar hiç bilmiyorum.

-Niye oteldeler?

-Diğer evdeyken ateşi çıkmış. Ne yapacaklarını bilmiyorlar tabii. Hastaneye getirmişler. Geri dönmek istemediler.

-Niye otel?

-Bilmiyorum onu. Bizim eve yerleştiler aslında da o gece otelde kaldılar.

-Peki Öykü iyi mi?

-Evet. Pek bir şeyi yok ama seni sordu hep. Bir şey demedim.

-Abinle karşılaşmak çok doğru bir şey olmaz. Onu getirebilir misin?

-Bilmiyorum. Sende gel otele. Bir şey diyemez oradayken.

-Emin misin?

-Evet.

-Ben arabayı alıp geliyorum. Burada bekler misin?

-Gerek yok Damon ileride duruyor.

-Damon. Tabi tamam. Gidelim öyleyse.

Yürürken elimi tuttu. Elini kaldırıp omzuma koymasını sağladım.

-Seni seviyorum.

Dedi.

Gülümsedim.

Arabaya bindiğimizde omzuna yatıp gözlerimi kapadım.

-Merak etmeyin Buğra'ya bir şey söylemem. Yani bunu düşünüyorsanız yapmam.

Dedi Damon.

-Ben senin söylemeyeceğini biliyorum zaten.

Dedim.

Yol boyunca omzunda yattım. Arada bir kalkıp onu izliyordum. Otele yaklaşınca ön koltuktan çantamı ve ceketimi aldım. Joel'i aradım.

-Neredesiniz? Biz otele girdik.

-Benim odama gelin. Herkes burada.

-Buğra?

-Hayır o yok.

-Tamam geliyoruz.

Hızlıca odaya çıktık. Öykü Yağız'ı görünce koşarak ona sarıldı. Yağız yere eğilip kucağına aldı. Selamlaştıktan sonra herkes oturdu.

-Ne bakıyorsun öyle?

Diye sordum.

-Neredeydiniz? Özellikle sen Yağız.

Diye sordu Joel. Yağız bana baktı.

-Hiçbir yerde.

-İkiniz niye geldiniz?

-Niye gelmeyelim? Öykü Yağız'ı özlemişti onu da çağırdım.

-Cidden onlar mı oldu dün gece?

-Yağız!

-Bir şey sordum Asya.

Dedi Jo.

-Evet. Buğra bu yüzden gecenin bilmem kaçında yanınızdan gitti.

-Buğra gece yanımızda değildi.

-Neredeydi?

-Bilmiyorum ama burada değildi.

-Ne demek değildi? Sizle çıktı evden ya.

-Evet ama daha sonra yanımızdan gitti. Şirkete gidiyorum ben dedi.