At Once

Chapter XIV

Tadtad ng kagat ang aking mga labi habang hindi mapakali. Napa pikit ako habang pinipigilan ang sarili sa pag tili. Halos sumabog na ang puso ko at umalis sa puwesto nito dahil sa nasasaksihan.

"Fuck you, bakit kase iniwan mo ang cell phone mo!" Yan na lamang ang nasabi ko habang tinitignan siya.

"Kaya ko iniwan yon dahil alam kong maya't maya'y mangangati ang kamay kong itext ka dahil sa pagka miss ko sa iyo," Aniya ng naka nguso. Napa yuko ako. "Ngunit sa tingin mo ba'y magagawa ko ang lahat ng ito, kung hindi ko pipigilan ang aking sarili sa pakikipag usap sa iyo?" Ngisi niya matapos i-angat ang mukha ko at ibinaling sa direksyon niya.

I cleared my throat. "Reasons." Yan na lamang ang lumabas sa bibig ko at saka lumapit sa mga punong balot ng christmas lights at iba't iba pang ilaw. Gayun din ang mga sanga nito, may naka sabit ring ilaw na nag iiba sa tuwing naiiba ang kanta. Hindi ko tuloy mapigilan ang kilig na nararamdaman. Ang malamang sa ganito niya inubos ang oras niya'y talaga namang nakapag papabilis ng tibok ng aking puso.

"You did all of this?" Manghang sabi ko sabay paikot na naglalakad sa bawat puno.

Mas lumalim ang aking pag hinga at mas kumabog ang aking puso ng maramdaman kong nasa likuran ko na siya. "Hell yeah," Aniya at inamoy ang buhok ko. Nakiliti ako at napa pikit. "Damn, you always had this wonderful scent. And it's addicting." Aniya na mas ikinapikit ko.

"What are you─"

"Better," Aniya matapos maipatong saaking balikat ang kaniyang jacket. "It's cold here, it'll be better if you wear that." He said, he even walk in front of me at saka ngumiti.

May kinuha siya sa bulsa niya, matapos makuha yon ay nag tungo na naman siya sa likuran ko. Aangal pa sana ako ng bigla akong makaramdam ng kakaibang lamig saaking leeg.

"Damn, it suits you well." Aniya at saka ngumiti.

Agad kong kinapa ang aking leeg. Agad ko ring tinignan ito matapos malamang may naka sabit pala dito. "It's a Fleur de lis key pendant necklace." Aniya na sumagot sa katanungan ko. "Nasaakin ang lock niyan, ikaw lang ang makapag bubukas sa puso ko kaya ingatan mo, alright?" Ngisi niya.

I nodded in return, "So sweet of you." Litanya ko na ikinangisi niya.

"Of course," he genuinely smiled. "When it comes of making you mine, I will do anything. I will buy everything, kahit pa buwan yan at libo libong bituin gagawin ko. Gagawin at gagawin." He said then he landed me a peck on the lips.

Napa singhap ako, "Hindi pa nga tayo ay gumaganiyan kana." I said ng makawala sa halik na iyon.

He chuckled, "I'm sorry, okay? I just can't help it, ilang beses kong pinipigilan ang sarili kong huwag tumitig diyan sa labi mo ngunit hindi ko magawa. Ilang beses kong sinubukan, at ilang beses ring inayawan ngunit sa huli'y dadampi rin pala ang labi ko sa malambot mong labi."

"Tsk. Sa mga banatan." I said after striking his arms repeatedly.

"Mahirap bang aminin sa sarili mong naka darama ka rin ng kilig? Kahit katiting lang," he pouted. "Aminin mo lang sa sarili mo, daig ko pa ang nanalo sa lotto."

Naka halukipkip ko siyang tinignan, "Fine, kinilig ako. Sinong hindi─"

"Fuck. Hindi mo lang alam, milyon milyong boltahe ng kuryente ang dumaloy saakin. Gusto kong mangisay, kung kinilig ka paano pa kaya ako? Nakaka tawa hindi ba?" He said then his lips streched into a smile.

"Tara na nga," aya ko sakaniya. "Baka hinahanap na nila tayo, let's go." At hinatak ko siya papaalis sa lugar na iyon. Mabuti nalang maliwanag ang paligid, hindi ako mahihirapan sa paglalakad.