At Once

Chapter V

"Bye, mom." I said as I kiss her forehead.

"Bye. Btw, good luck sa first day lalo na sa board!" She said as she waved her hand. Napa ngiti ako.

"Shall we?" Sarkastikong saad niya habang preskong naka sandal sa unahan ng kotse niya.

"Tsk. Bakit ba kasi ikaw pa? Wrong timing naman kasi kung mag leave si manong." Singhal ko ng maka pasok sa kotse.

"You should be thankful." Irap niya sabay paharurot sa kaniyang kotse.

"Woah, easy there. Skwelahan ang pupuntahan natin, hindi ospital." Litanya ko.

"I know." He said, ni hindi manlang ako tinapunan ng tingin.

"Pinapa alala ko lang." Irap ko.

Hindi na siya nag abala pang sagutin ako. Nag papaka driver na ang loko. Tch.

"Baba." Asik niya ng maihinto ang kotse.

"What for? Ang layo pa oh, ano pag lalakarin mo ako?" Singhal ko.

"Oh bakit? Gusto mo bang ipag handa pa kita ng red carpet?" Taas babang kilay niyang sabi.

"Well, you should." Sabi ko ng naka halukipkip.

"Woah, ano ka prinsesa? Baba na, ipapark ko pa itong kotse." Saad niya.

"Sabi ko nga bababa na ako eh." Nasabi ko nalang ng ma pag tanto kung gaano kalayo ang parking lot sa building kung saan ako mag tutungo.

"Be careful, hindi porket bago yang kotse mo eh gagas gasan mo na." Paalala ko na ikinatawa niya.

"Thanks. Nag aalala ka pala." Sarkastiko niyang sabi.

"Sa kotse, hindi sayo!" Sabi ko sabay sara sa pinto ng kotse.

Agad naman niyang pinaharurot ang kotse. Napa irap nalang ako ng mapag tantong milyon milyong usok na ang nalanghap ko ngayon umagang ito. Imbyerna!

"You should fill up here, then your signature. And then after that, just leave the paper to the head office then just wait for the final results." Paliwanag ng babaeng nasa harapan ko. I just nodded.

Agad naman akong tumayo at umalis sa lugar na iyon.

"Piece of cake."

Nasabi ko nalang ng maalala ang last message ni Hell. Matapos kasi ng gabing yon, wala na ulit paramdam. Well, naiintindihan ko naman dahil umpisa na ng klase nila plus the fact na pati kompanya ay minamanage niya. Hindi lang naman kasi siya ang anak, bakit nasa kaniya yung pressure? I mean, dalawa sila and di hamak na mas matanda yung isa so bakit sakaniya lahat?

"Kahit kailan talaga, hindi bumagay sakaniya ang pangalang yon." Napa iling na lamang ako dahil sa mga bagay bagay na namumuo sa aking utak.

"Nagugutom ako." Nasabi ko nalang habang tinatanaw sa di kalayuan ang school cafeteria.

"Mind if I join you?" Agad na napa angat ang tingin ko sa lalaking kasalukuyang naka upo na sa harap ko.

Halos mapa irap ako.

"Hindi kana sana nag tanong." Nasabi ko nalang.

"Ano yon, miss?" Tanong niya.

"Ah, wala." Nasabi ko nalang.

"Btw, Carl Adam Monteverde." Pag papakilala niya sa sarili niya sabay abot ng kamay.

I cleared my throat.