Roommates with the Badboys

-05-

Eventjes iets belangrijk :) een vriendin van mij tyhoeseph is ook een boek aan het schrijven over een insider van onze klas, doe ons een plezier en ga dit even bekijken, het boek noemt "Fjoctor" ;)Thanksss <3

'Meid, jullie zijn voor elkaar gemaakt.' grijnst Kara.

'Hij ziet me toch niet staan.' terneergeslagen kijkt Dee naar de punten van haar All Stars.

'Oh, daar ben ik nog niet zo zeker van.'

Met een ruk kijkt Dee op.

'Bedoel je dat...'

Ik knik en Dee slaakt een gilletje. Terwijl Dee bezig is met "hyperventileren" over het feit dat Keiran haar leuk vindt, neem ik mijn telefoon en typt een berichtje naar Keiran

*Misschien moet je haar op een date vragen ;)x*

Ik krijg geen antwoord, maar even later trilt de telefoon van Dee. Opnieuw begint ze te "hyperventileren"en ik draai met mijn ogen.

'Oh mijn god, oh mijn god, oh mijn god! Kara hij geeft me op een date gevraagd!' vlug toont ze me het berichtje.

*Zin om vanavond mee uit eten te gaan? Om 19u kom ik je ophalen. Dresscode: sjiek*

'Nee, ik kan dit niet. Sowieso lacht hij me nu uit of zo. Nee, nee dit gaat niet door.'

Ik zucht en gris de telefoon uit haar handen.

*Ja, dat lijkt me fijn. Ik zal klaarstaan x*

'Kara! Waarom een x'je? Oh nee, wat moet ik aan? Ik heb helemaal niets! Kara help mij!'

Ik grinnik om haar reactie. De stoere Dee, die niet op haar mondje gevallen is, loopt gestressed door de kamer voor een date.

'Kara, Sam! Ik heb niets om aan te doen en het is zondag! Alle winkels zijn gesloten! Oh nee, dit komt niet goed.'

Opeens krijg ik een idee. Aangezien ik hier 20 minuutjes vandaan woon en het nog maar 17u is, kunnen we met gemak naar mijn huis gaan en daar door de grote kleerkast gaan, die mijn moeder voor me geeft aangelegd.

'Je weet dat ik geen kleren heb waar jij inpast.' zegt Sam tegen Dee.

'Ik heb een idee meiden. Ik woon hier 20 minuten vandaag en het is pas 17u. We kunnen gemakkelijk bij mij thuis gaan kijken. De laatste 2 jaar heeft mijn moeder een collectie kleren aangelegd, zeg maar.'

De ogen van Dee beginnen te twinkelen.

'Ik rijd wel.' knipoogt Sam en rinkelt met een bosje sleutels.

Even later zitten we in haar blauwe cabrio op weg naar mijn huis. Alle 3 brullen we het ene na het andere foute nummer mee en fluiten naar enkele knappe jongens om te lachen.

Ik bel aan en mijn moeder doet open.

'Kara? Wat doe je hier? Waarom ben je niet op school?' vraagt ze totdat ze mijn vriendinnen ziet.

'Oh! Hallo, ik ben Louise. Wat fijn dat jullie komen! Jullie komen voor de kleren van Kara, niet waar? Ik had er al op gehoopt dat ze dankzij vriendinnen wat meer interesse zou tonen in mode.'