Roommates with the Badboys

-08-

Ik had te veel inspiratie voor hoofdstuk 8 om er eerst een ander hoofdstuk tussen te steken over een personage. :p

POV Caden:

Ik begin te lachen, hard te lachen. Ik verliefd? Keiran maakt een grapje.

'Man, ik meen het. Alles wat je nu voelt zijn tekenen dat je haar leuk vind.' zegt Keiran serieus. 'En wees wat stiller, je maakt haar nog wakker.' vervolgt hij.

Ik leun naar achter in de stoel en zucht. Keiran gaat verder op zijn laptop en kijkt af en toe uit zijn ooghoeken naar mij. Zo blijven we 10 minuten zitten. Ik denk na over mijn gevoelens en Keiran gaat verder op zijn laptop.

Kara is zeker niet lelijk. Ze is zelf heel aantrekkelijk. Moest ik niet zoveel respect voor haar hebben, zou ik zeker mijn best doen om haar te krijgen. Ik wed dat er dit jaar verschillende jongen achter haar zullen aanlopen, tenzij door mij. Misschien heb ik haar kansen verpest door haar niet eerder te waarschuwen over hoe erg mijn reputatie is. Als dat zo zou zijn kan ik mijn hoofd echt tegen de muur slaan.

'Ik ga lopen.' Keiran kijkt me raar aan als ik recht sta.

'Nu? Het is bijna 1u...'

'Ja, nu. Op dit moment kan ik helemaal niet slapen.'

Keiran haalt zijn schouders op en klapt zijn laptop dicht.

'Ik ga slapen. Tot morgen, veel succes met het lopen.' hij onderdrukt een geeuw en sloft dan naar de kamer. Ik achtervolg hem en haal mijn loopkleren uit de kast. Als ik ze aanheb, steek ik mijn oortjes in en verlaat onze kamer.

___

POV Kara

Ik word als eerste wakker en wek de jongens. Zane en Keiran raken makkelijk uit bed, maar Caden doet moeilijk. Als ik hem door elkaar schudt om wakker te maken, draait hij zich weer en slaapt verder. Ik schud weer en hij gromt. Ik grinnik en loop naar de verste muur in de kamer en neem een aanloop. Dan spring ik vol op Caden. Doordat hij schrikt, rol ik van hem op de lege plek naast hem. Hij neemt me vast als een teddybeer en slaapt weer verder.

'Caden, laat mij los!' gil ik en doe verwoede pogingen om los te komen, maar niets helpt. Caden is vele malen sterker dan mij en knelt me tussen zijn armen en benen.

Ik grom en laat een aanvalskreet horen. Ik sla hem en als dat niet werkt probeer ik hem te kietelen, maar Caden verroert zich niet. Hij is wakker, dat weet ik zeker. Als niets werkt en we al 10 minuten verloren zijn, probeer ik een mopje.

'Er zijn eens twee slangen. Vraagt de ene slang aan de andere: 'Zijn wij giftig?'. De andere slang kijkt zijn vriend vreemd aan en vraagt waarom. Antwoord de ene slang: 'Omdat ik net op mijn tong heb gebeten.'

Caden laat een kleine glimlach zien.

'Wat hebben we hier? Is niet een beetje vroeg om al samen te slapen? Jullie kennen elkaar pas 4 dagen.' grinnikt Zane en vlug laat Caden me los, waardoor ik op de grond val.

'Kom lovebirds, jullie hebben nog een halfuur om je klaar te maken.' Keiran sluit de deur achter zich en onelegant sta ik recht.

Mijn wangen zijn rood en ik grijns ongemakkelijk naar Caden. Hij grinnikt en kruipt uit bed.

'Ik douche eerst.' hij steekt zijn tong uit en verdwijnt daarna ook achter de deur.

Ik neem een setje kleren (edit onderaan het hoofdstuk)  uit mijn kast en leg deze klaar voor straks. Daarna ga ik aan de ontbijttafel zitten en eet mijn ontbijt. Als Caden klaar is, douche ik mij en maak ik me klaar voor de dag.

Even later zijn we allemaal klaar om te gaan. Zane en Keiran gaan op weg naar de keukens en Caden en ik gaan de andere kant op. Hij praat honderduit tegen me en ik snap niet waarom hij ineens zo vriendelijk tegen me doet. Naast me loopt een heel andere Caden dan eerst. Een Caden die ik veel leuker vind.

De voormiddag is al rap voorbij. Caden en ik hebben 3 opmerkingen gekregen over dat we stil moeten zijn in de les. Hij kon niet stoppen met praten. Zijn gedrag verbaasd me nog meer dan in het begin van de dag. Dan bedenk ik dat hij gewoon zo tegen iedereen doet vandaag. Niet dat ik hem al tegen iemand anders heb horen praten, maar toch.

Die middag zitten we samen met Keiran, Dee, Zane en Sam aan tafel. Mijn telefoon trilt: het is een sms'je van Dee.

'Wat in godsnaam is er met Caden?' vraagt ze

'Ik weet het zelf nog niet.' antwoord ik haar.

'Vanavond 19u bij mij.'

Ik knik naar haar en sluit dan mijn telefoon af.

Ik hoor Zane zuchten en dan een schrille meisjesstem.

'Dag Caden, hoe gaat het schat?' het is Carmella, een populaire cheerleader. Haar gezicht is precies geplamuurd door alle make-up. Ik zie de poeder liggen van waar ik zit.

'Carmella, ik heb je niet meer nodig. Ga weg.' antwoord Caden, hij is weer de Oude Caden.

'Ik kan je weer hetzelfde geven als 3 nachten geleden.' glimlacht ze gemaakt.

Oh god... Ik maak kokhals bewegingen als ik naar Sam en Dee kijken. Ze beginnen te lachen en Carmella kijkt boos mijn kant uit.

'Jij wilt zeker slagen? Niemand lacht met mij.' zegt ze boos en komt voor mijn neus staan met haar handen in haar zij.

Ze heft haar hand om uit te halen, maar verder komt ze niet. Caden heeft haar pols vast en kijkt haar dreigend aan.

'Je gaat niemand slaan.'

'En wat ga je doen om mij tegen te houden dan?' grijnst ze.

'Uithalen naar jou.'

'Je mag geen meisjes slaan...'

'Jij bent geen meisje... Jij bent een monster in het lichaam van een Barbie.'

Het gezicht van Carmella loopt rood aan en daarna is ze weg. We barsten allemaal in het lachen uit. Haar gezicht was echt goudwaard. Dan toont Sam haar telefoon en begint iedereen nog harder te lachen. Ze heeft een prachtige foto van Carmella haar rode gezicht. Deze wordt vlug doorgestuurd in onze groepchat.

'Als ze nog eens dichtbij komt zal ik deze tonen en zeggen dat ze me alleen moet laten of dat ik de foto zal verspreiden over de hele school.' lacht Caden en iedereen kijkt verbaasd van hem naar mij.

'Kara wat heb je met hem gedaan?' vraagt Zane.

'Niets?' ik kijk nu ook naar Caden.

'Waarom zou ze iets met mij gedaan hebben?' hij kijkt elk van mijn vrienden aan.

____

Heey!

Laat weten wat jullie van het hoofdstuk vinden!

Xxx Marlies