Roommates with the Badboys

-10-

POV KARA

Het is al zaterdag en Sam, Dee en ik staan in de winkelstraat. Dee moest "nodig" een nieuw jurkje hebben voor het tuinfeest en Sam wou nieuwe schoenen. Op zich kan ik ook wel iets nieuw gebruiken, naar mijn eigen smaak en niet die van mijn moeder, dus heb ik beslist om mee te gaan.

Momenteel hebben we al enkele nieuwe jurkjes voor Dee en 2 paar nieuwe schoenen voor Sam. Ik heb nog niets gevonden.

'Kom Kara, nu gaan we kijken voor jou.' Sam trekt me een winkel in en duwt me in een pashokje.

Even later hangen ze verschillende kledingstukken in het pashokje en laten me ze passen. Uiteindelijk wordt het niets. Ze nemen me mee naar een andere winkel en doen daar opnieuw de hele routine. Daar ga ik buiten met 3 verschillende jurkjes, een paar rokjes en broeken.

Wanneer we langs een schoenen- en tassenwinkel lopen valt mijn blik op een zwarte handtas met rode rozen op. Nu is het mijn beurt om mijn vriendinnen de winkel in te trekken en de tas te laten keuren. Hij is ruim genoeg voor mijn grote portefeuille en andere prulletjes. Sam en Dee keuren hem goed en we kijken nog even rond in de winkel.

In de winkel koop ik ook nog 2 paar schoenen samen met de handtas.

'Ik denk dat we klaar zijn.' zucht Dee die de zakken even op de grond zet. Ook zij heeft een nieuwe tas en een nieuw paar schoenen.

'Nee dat zijn we niet.' antwoordt Sam en we kijken haar verward aan. 'Ik wil nog een Frozen Yoghurt!' Dee en ik stemmen in en met onze vele tassen stappen we naar ons favoriete koffiehuisje.

De serveerster is een mooi meisje. Ze heeft een kleine neuspiercing en een paar tattoos op haar arm. Ook Sam is dit opgevallen en ze bekijkt het meisje stiekem als ze de andere klanten aan het bedienen is.

'Sam, wat ben je stil.' zegt Dee terwijl van haar Frozen Yoghurt met verse aardbeien eet.

'Ik, euh...' stamelt ze.

'Je vind haar leuk, is het niet?' vraag ik en Sam wordt rood.

'Nee! Ik ken haar niet eens!' protesteert ze.

Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk haar uitdagend aan.

'Dat maakt helemaal niet uit, je vind haar leuk, toch?'

Sam zucht en kijkt naar haar voeten. 'Zouden jullie het erg vinden moest ik niet hetero zijn,' haar stem is zacht en nauwelijks verstaanbaar. Dee en ik kijken elkaar even aan en beginnen te lachen.

'Natuurlijk niet, je bent onze vriendin. Dat verandert toch niets aan onze vriendschap?' Dee legt een arm rond de schouder van Sam en trekt haar tegen zicht aan.

'Gelukkig, ik dacht dat jullie me zouden laten vallen.' zucht ze duidelijk opgelucht.

'Komaan meid, wat dacht je wel niet van ons.' grinnik ik.

'Je weet het nooit zeker, hé.' zegt ze schaapachtig.

'Ik zou zeggen: schrijf een briefje met je nummer en geef het haar.' knipoog ik.

'Nee! Dat is raar. Ik weet niet of zei ook voor vrouwen valt.'

'Je kan het altijd proberen.' antwoord ik en neem een blaadje uit mijn tas. Ik schrijf het nummer van Sam erop en schrijf erbij: 'die rooie ;)'. Dee steekt terwijl haar hand op om de rekening te vragen en het meisje komt op ons af. Als Dee het juiste geldbedrag geeft, laat ik het briefje in haar schort vallen. Nu hopen dat ze het vind.

Als we weer in de straat staan laat Sam een geluidje horen van enthousiasme.

'Het is gelukt! We hebben het echt gedaan!' haar ogen blinken van opwinding.