Roommates with the Badboys

-17-

Liefste lezers, dit kan een saai hoofdstuk zijn, maar ik vind dat het nodig is ivm bepaalde informatie. Daarom vraag ik jullie om niet meteen weg te klikken en even door te bijten xx

POV KARA

'Kara, we gaan weer te laat zijn. Doe door!' Caden jaagt mij op en neemt mijn boekentas al vast.

'Laat los, Caden, ik kan best mijn eigen rugzak dragen.' grom ik en neem de tas uit zijn handen.

Ik ben er van op de hoogte dat ik een immens ochtendhumeur heb, moeder natuur is deze nacht langs gekomen met haar maandelijkse cadeautje en blijkbaar heeft ze er het hele pakket bij gestoken.

'Easy there, ik wil ook alleen maar helpen.' zegt Caden terwijl hij de kap van mijn hoodie over m'n hoofd trekt. Grommend haal ik hem er weer van waardoor er allemaal haartjes uit mijn knot springen. Mijn gemoedstoestand is nu zeker gedaald tot onder het vriespunt.

'Misschien moet je haar gewoon gerust laten. Ochtend en Kara zijn sowieso geen goede combinatie en als het die tijd van de maand is, is de combinatie dodelijk.' waarschuwt Zane in het voorbijlopen en Caden staat er wat dom bij te kijken.

'Caden, door wie gaan we nu te laat zijn? Doe door!' Caden draait met zijn ogen en volgt me de gang op. Daar staat Moose die net op de deur wil kloppen.

'Zane is binnen.' vertel ik en hou de deur voor hem open.

Moose glimlacht en glipt naar binnen terwijl hij Zane's naam roept.

'Wat is die van plan?' vraagt Caiden en ik haal mijn schouders op, ook al weet ik donders goed waarom Moose daar is.

De klas is een bende als we toekomen en iedereen roept door elkaar. Mevrouw Wenes heeft de klas nog nooit in de hand kunnen houden. Je hoeft enkel de eerste 10 minuten op te letten, want de 40 volgende herhaalt ze enkel wat ze in de eerste 10 gezegd heeft. Aardrijkskunde is dus een oersaai vak en perfect om deze ochtend mee te beginnen.

Met veel gezucht leg ik mijn hoofd op mijn armen en doe m'n ogen dicht. Het onderwerp dat we vandaag zullen behandelen, hebben we vorig jaar en het jaar ervoor ook al behandelt dus kan ik deze les slapen.

Caden wil me porren, maar ik schiet hem een waarschuwende blik toe en meteen stopt hij. Mijn humeur vraagt hier nu absoluut om en Caden begint het eindelijk te beseffen.

De les breng ik al slapend door en aan het eind maakt Caden me wakker. Onze volgende les is Latijn. Zaterdag komen de leerlingen van Italië en Spanje toe en nog steeds heb ik niet van Kiara gehoord. Caden daarentegen heeft wel al iets gehoord van Alessandro.

Als we in de klas komen, ligt er op iedere tafel een bundeltje blaadjes. Waarschijnlijk de laatste info over de uitwisseling. Caden en ik nemen plaats en ik doorblader het bundeltje. Alle praktische info staat er in. Het is vooral van toepassing voor de leerlingen die niet op internaat zitten, voor ons wordt alles geregeld door de school.

'Het bundeltje op de tafel is vooral van toepassing voor de externe leerlingen. Toch verwacht ik van iedereen dat het laatste blad ondertekend bij mij terecht komt. Liefst tegen morgen, maar het is geen ramp als het iets later is.'

'Wordt dus de dag voor de deadline.' knipoogt Caden en ik lach.

'Zoals jullie weten komen de leerlingen overmorgen toe. Alle interne leerlingen worden verwacht om zes uur op de binnenplaats. Diegene die te laat zijn, missen de kans om hun leerling te ontvangen op het vliegveld. Voor de externe leerlingen zijn er 2 opties: de eerste is om zes uur op de binnenplaats of om half zeven aan het station en de tweede optie is rechtstreeks naar het vliegveld. Morgen moeten jullie aangeven welke optie jullie kiezen zodat we weten met hoeveel we zijn. Zijn er mensen die daar al een antwoord op hebben?' verschillende handen gaan in de lucht en een voor een geven ze op hoe ze naar het station gaan.

'Wanneer staan wij dan het best op?' vraag ik aan Caden, maar de leerkracht onderbreekt ons.

'Straks gaan alle externe leerlingen naar de studie en samen met de interne leerlingen regel ik de verdeling van de kamers.' veel mensen protesteren en iemand vraagt of ze niet gewoon in de klas mogen blijven zitten, maar de leerkracht blijft bij de studie.

'Om terug te komen op je vraag: ik stel voor om kwart na vijf. Dan hebben we beide tijd om te douchen en te eten.' fluistert Caden en ik knik. Klinkt als een strak plan.

'Externen, naar de studie. Internen, volg mij.' met veel gemor vertrekken de externen naar de studie en wij volgen onze leerkracht.

'Als eerste wil ik jullie kamernummer weten. Op basis daarvan zullen we zien welke lege kamer het makkelijkste is.' doordat ik als eerste aan het blad geraak, schrijf ik meteen ook ons kamernummer bij Cadens naam op.

Nadat meneer Dewerchin van iedereen het kamernummer heeft, begint hij met het vergelijken en wijst iedereen een kamer aan. Hij wijst Caden en mij een kamer toe die bijna recht tegenover onze gewone kamer ligt.

'Goed, voordat iedereen naar zijn kamer gaat, wil ik nog enkele dingen mededelen. De kamer moet piekfijn in orde zijn. Het is de bedoeling dat jullie de bedden opmaken en laat de kamer morgen ook even verfrissen door de ramen open te laten staan. Moest je echt immens veel stof zien liggen, kan je eens vegen, maar dat hoeft niet perse. Ook moet een deel van jullie kleren en spullen in die kamer liggen, want het niet de bedoelingen dat jullie de hele tijd over en weer moeten lopen tussen jullie kamers. Onthou dit en nu mogen jullie vertrekken naar jullie kamers.'

Blij dat we eindelijk verlost zijn van als zijn uitleg en gezeur, sleur ik Caden mee naar de kamer. Daar ploft hij op een van de 4 bedden terwijl ik de kamer controleer op vuiligheid.

'Caden, ik zal wel even dweilen en vegen, want ik heb het idee dat hier zeer weinig gepoetst wordt, maar dan moet jij wel helpen met de bedden.' Caden zucht en dreigend kijk ik hem aan.

'Het is al goed, komt inorde.' zucht hij nogmaals en ik grinnik. Die blik werkt altijd.

Wanneer ik naar onze kamer achter poetsspullen wil gaan, zie ik Carmella en Bloom de kamer naast ons binnenstappen. Vlug loop ik terug en begin 'Code rood, code rood.' te fluisteren. Caden kijkt me niet begrijpend aan.

'Carmella en Bloom slapen naast ons.' leg ik uit en Caden draait met zijn ogen.

'Wat zal dat gezellig worden.' juicht hij sarcastisch.

Opnieuw loop ik naar onze kamer, maar achter me klinkt mijn naam. Op mijn hielen draai ik rond en kijk recht op de statige dot van Bloom, waardoor ik een beetje naar beneden kijk. Ze is echt wel mini.

'Ah, Kara, ik zie dat je niet ver van ons slaapt, klopt dat? Dat wil dan ook zeggen dat Caden bij jou ligt. Als je het even niet meer aankunt, mag je altijd van kamer verwisselen.' knipoogt ze en ik draai met mijn ogen.

'Ik hou het al heel het schooljaar vol. Deze week zal niet anders zijn hoor.' zonder nog iets te zeggen of op een antwoord te wachten ga ik, nu voor de derde keer, naar onze kamer, waar ik deze keer zonder problemen toekom.

Binnen hoor ik gelach en als ik de deur opendoe zie ik Zane en Moose samen in de zetel zitten. Als de deur achter me toevalt, kijken ze allebei verschrikt op. Wanneer ze zien dat ik het ben, ontspannen ze zich weer en kijken verder naar hun film of serie.

Uit het hokje met de wasmachine haal ik alles wat ik nodig zal hebben om te poetsen. Daarna loop ik terug naar de andere kamer, waar Caden en ik de bedden verversen en samen poetsen. Wanneer de kamer piekfijn in orde is, keren we terug en ploffen bij Zane, die nu weer alleen is, in de zetel.

Nogmaals sorry voor het doodsaaie hoofdstuk. Geef jezelf maar applaus omdat je het tot het einde hebt volgehouden <3