Roommates with the Badboys

-03-

Terwijl Zane achter een winkelkarretje gaat, sluit ik de deur van de auto en loop alvast naar de ingang van de winkel. Zane sluit zich bij mij aan en net als hij het karretje de eerste rij in wilt duwen hou ik hem tegen. Ik spring in het karretje, wat me een rare blik van Zane oplevert en ik spoor hem aan te vertrekken.

'Ik zal je er niet uitkrijgen zeker?' zucht hij en ik schud mijn hoofd.

'Na-ah. Ga je nog duwen of blijven we de hele dag mensen de weg versperren?' vraag ik.

Zane kijkt achter zich en mompelt een sorry tegen het oude mevrouwtje, die schattig naar ons glimlacht. Ik zwaai naar haar en ze zwaait vriendelijk terug.

'Waar ben ik aan begonnen.' zegt Zane binnensmonds.

'Dat hoorde ik.' zeg ik op een zangerige toon.

'Best.'

Ik gooi vanalles in het karretje en Zane zet sommige dingen terug in de rekken.

'Waarom mag ik dat niet meedoen?' vraag ik met een pruillipje.

'Omdat we dat niet nodig hebben en we gaan geen onnodig geld uitgeven.

'Best.' ik sla als een klein kind mijn armen over elkaar en kijk boos naar de punten van mijn witte All Stars.

Zane grinnikt en wrijft over mijn haren. Ik grom en sla zijn hand weg.

'Gaan we nu ook nog chagrijnig worden?' zijn stem verraadt dat hij hier duidelijk plezier in heeft.

Ik wil wat terug zeggen als ik aardbeien zie. Ik spring behendig uit het karretje en ren ernaar toe. Ik neem een bakje uit het rek en wanneer ik terug bij Zane ben, kijk ik hem smekend aan. Hij schudt zijn hoofd en gebaart me dat ik het bakje terug moet zetten.

'Komaan, -' zeur ik, 'als ik wat fruit mag meedoen, dan zorg ik ervoor dat jullie morgen een lekker ontbijt hebben.'

Dit doet Zane plooien.

'Goed dan, als jij wat dingen verzamelt voor een ontbijt, kijk ik nog even bij de chips en frisdranken.'

___

'Wat hebben jullie allemaal gekocht.' Caden kijkt me gefrustreerd aan.

'Ik ga ervoor zorgen dat jullie morgen een heerlijk ontbijt hebben.' antwoord ik vrolijk.

'Dude, kon je haar niet thuislaten?' Caden richt zich tot Zane.

'Sorry gast, ze wou mee en ik kon haar niet tegenhouden.'

Mijn mond valt open van verbazing.

'Excuseer! Volgens mij heb JIJ mij meegevraagd!' Dit kan hij zo niet doen.

'Jij durft. Zomaar liegen over een van mijn beste vrienden?' Caden maakt zich groot en komt voor me staan.

'Dus het is mijn fout ineens? Ik ben hier diegene die liegt? Zane,-' ik draai me om naar hem, '- ik had beter van jou verwacht.' Hij wil zijn mond opendoen om iets te zeggen, maar ik ben hem voor. 'Weet je? Zoek het zelf uit. Adíos!'

Ik haal mijn jas en handtas van het haakje van de kapstok en gooi de deur met een klap achter me dicht. Ze kunnen morgen naar hun ontbijt fluiten. Gefrustreerd stap ik het winkeltje aan de overkant van de campus in en koop een flesje water en een tijdschrift. Daarna neem ik plaats aan een van de tafeltjes die buiten staan en zet mijn zonnebril op. Na enkele minuten belt een onbekend nummer me.

'Hallo, met Kara Wilston.'

'Kara, ik bedoelde het niet zo.' het is Zane.

'Gast, hoe kom je aan mijn nummer?'