Roommates with the Badboys

-09-

POV KARA

Die avond sta ik voor de kamer van Dee en Sam. Enthousiast doet Dee open en ze sleurt me naar de zetel.

'Vertel!' zegt ze .

'Wat moet ik dan vertellen?' vraag ik en Dee draait met haar ogen.

'Wat heb je met Caden gedaan zodat hij zo vriendelijk is?'

'Ik heb helemaal niets met hem gedaan!' zeg ik gefrustreerd.

'Keiran heeft het me wel verteld van deze morgen.' knipoogt ze en ik zucht.

Het verbaasd mij zelf ook dat Caden zo deed deze morgen. In 1 nacht is hij precies een heel ander persoon geworden.

'En ik heb ook gehoord dat hij gisteren nacht gaan lopen is omdat je hem in de war brengt.' grinnikt ze.

'Door mij?' ik begin hard te lachen, 'Dat kan niet. Sowieso komt dat door iemand anders.' ze zegt dat ik Caden in de war breng, maar iedereen is goed bezig met mij in de war te brengen.

'Komaan Kara, doe je ogen open. Hij begint jou leuk te vinden!'

'Dee, ik geloof niet in liefde op het eerste zicht en dat wil ook zeggen dat er geen liefde kan zijn na 4 dagen.' ik grom uit frustratie. Vandaag was Caden leuk, heel leuk. Op zo'n jongen zou ik wel verliefd kunnen worden, maar zeker niet zo snel.

'Weet je, de tijd zal leren. We zien wel hoe het wordt. Als er kans is dat we ooit samen zullen zijn, zal ik die zeker nemen, maar niet meteen.'

'Ik begrijp je volledig, we zullen het momenteel zo laten.' Dee kijkt me even bedenkelijk aan, 'Heb je zin om een film te kijken?' vraagt ze alsof ons gesprek nooit heeft plaatsgevonden.

'Ik moet nog veel studeren.' verontschuldig ik met een pruillipje.

'We hebben net 2 dagen school achter de rug...' zegt Dee met haar wenkbrauwen opgetrokken.

'Ik wil niet achterlopen. De leerstof kan best veel worden dit jaar.' antwoord ik terwijl ik recht sta.

---

Als ik de deur achter me toe sla, kijken alle 3 de jongens om. Ze begroeten me elk op hun eigen manier en dan loop ik door tot aan de kamer. Mijn wiskunde en fysica vliegen de keukentafel op en daarna haal ik mijn laptop uit de kast om ook deze op de tafel te plaatsen. Zane komt de keuken ingewandeld en klopt op mijn schouder.

'Nerd.' lacht hij en haalt mijn haren door de war, wat hem een grom van mij oplevert.

'Geniet er maar van zolang je kan, want mij motivatie zal niet heel het jaar blijven hangen.' knipoog ik. Als Zane iets uit de koelkast heeft gehaald, verdwijnt hij weer en begin ik aan mijn schoolwerk.

POV CADEN

Gisterenavond ben ik tot 2u gaan hardlopen. Het heeft een hele tijd geduurd voordat mijn gedahten op orde waren en ik zeker wist dat ik niet de hele nacht ging liggen piekeren hierover. Ik heb beslist om een vriendschap op te bouwen met Kara en ook mijn vriendschap te verbeteren met mijn andere vrienden. Misschien kan ik zo ook van mijn slechte gewoonten afraken. Ik schrok eerst zelf ook van die gedachte. Als ik dat zou doen, dan ben ik geen badboy meer die mensen kan bang maken.

Veel heb ik er ook niet aan om zo te zijn. Vroeger was het veel gezelliger om hier rond te lopen. Mensen keken me niet bang aan en begonnen graag te praten tegen mij. Het is allemaal fout gegaan toen ik met haar ging. Ik kon het niet verdragen dat ze mijn hart had gebroken, dus begon ik dat ook bij andere mensen te doen. Het verbaasde me hoe naïef sommige meisjes waren en hoe gemakkelijk ze waren mee te krijgen.