Sev Beni

4. BÖLÜM ♥ PSİKOPAT

♥

Matematik sınavı devam ederken aklım hala Aras’taydı. Neden böyle bir şey yaparak benim suçumu üstlendiğini anlamıyordum. Derdi neydi bunun?

Sınavımı zaten bitirdiğim için bu sefer kontrol etmeden zilin çalmasına son beş-altı dakika kala kâğıdımı hocaya vererek hızlı bir şekilde sınıftan çıktım. Aras hemen karşımda, yerde oturuyordu. Sırtını okul dolaplarına yaslamıştı ve kravatını elinde sallıyordu. Beni gördüğünden emin bile değildim.

Yanına giderek yere, dizlerimin üstüne çöktüm. Eteğim daha da kısalmıştı. Bu yüzden açıkta kalan bacaklarımı ellerimle örterken gözlerimi Aras’tan ayırmadım. Bir şey demesini bekliyordum ama boşuna beklediğimden adım gibi emindim. Hiçbir şey demeyecekti. Varlığımdan haberdar değilmiş gibi davranıyordu.

“ Neden yaptın?” diye sordum.

Cevap vermedi.

Elimi dizinin üzerine koyduğumda bir kez daha “ Neden yaptın?” diye sordum. Gözlerini dizinin üzerinde duran elimden ayırıp gözlerime çevirdiğinde dizini hızlı bir şekilde sola çekerek elimi düşürdü.

“ Senin için yapmadım.”

“ Ne için yaptın öyleyse?”

“ Sana açıklama yapmak zorunda değilim Azra. Git başımdan!”

“ Gitmiyorum!”

“ Bir daha tekrarlamayacağım. Git!”

“ Gitmiyorum!” dedim bir kez daha. Bu sefer kararlılığımı görsün diye tıpkı onun yaptığı gibi yere oturup, sırtımı dolaplara yasladım. Kollarımı göğsümde birleştirip, başımı arkaya dayadım. Aras simsiyah gözlerini bana dikmiş, öldürücü bakışlarından atarken ona aldırış etmedim.

“ Benim yüzümden başının belaya girmesine göz yumamam Aras. Cansu hoca sınavdan çıktığında kâğıdın bana ait olduğunu söyleyeceğim.”

“ Hayır, söylemeyeceksin.”

“ Evet, söyleyeceğim. Çünkü o kâğıt bana ait. Sana değil. Yapmadığın bir şey yüzünden ceza almanı istemiyorum. Üstelik bu benim hatam!”

“ Bak, güzelim. Ben böyle şeylere alışığım tamam mı? Senin için suçu üstlenmedim. Böyle düşünmen çok yazık.”

“ Böyle şeylere alışığım da ne demek?” diye sordum kaşlarımı kaldırarak.

“ Belli ki daha önce hiç kopya çekerken yakalanmamışsın. Yüzünün nasıl bir renk aldığını keşke görebilseydin. Demek istediğim şu… sınav sonrasında benim yerime müdür odasına gidecek sen olsaydın gerçekten hiç mi hiç umurumda olmazdın. Bu suçu kendim için üstlendim çünkü biran önce bu lanet yerden de kurtulmak istiyorum. Tamam mı? Anladın mı?” dedi Aras.

Tamam. Açıkçası benim için suçu üstlenmemesi biraz moralimi bozmuştu. Deminden beri benim için ceza alacak diye kendi kendimi yiyip bitirmem demek ki boşunaymış.

“ Kurtulmak derken?”

“ Kurtulmak. Buraya gelmeden önce iki okuldan atıldım. Şimdi ki planım ise buradan da biran önce atılmak. O yüzden suçu üstlendim. Zaten müdür benden nefret ediyor. Okulundan gitmesini istediği tek kişi benim.”

“ Vay canına iki ayda iki kez farklı okullardan mı atıldın?” diye sordum iki kaşımı da neredeyse saç diplerime ulaşacak kadar kaldırdığımda.

“ Evet.”                                         

“ Neden?”