Öğretmenim (!)

Bölüm 11

- Abi sana bir soru sordum !

- Pardon dalmışım..

- O zaman soruma cevap ver bu bilekliği nereden buldun ?

- Nereden olacak canım size geldiğimde yerde gördüm ama kopmuştu bende yaptırmak istedim..

- Abi emin misin ben ve annem onu 2 gün aradık ama bulamadık.

- Tabii ki canım.. Senden bir şey saklamam biliyorsun.

- Evet abi biliyorum..

- O zaman bende sana bir şey soracağım Mira 

- Tabii ki abi hayırdır ?

- Bugün tepkin neden değişti ? Ahmet sana ne dedi de birden değiştin..

- Tepkimde haklı olduğumu söyledi..

- O zaman niye tepkin değişti..

- Ali Hoca için.

- Nasıl yani ?

- Orada baya öğrenci vardı ben biraz daha öfkemi kontrol etmeseydim ağzımdan daha ağır kelimeler çıkacaktı.. Betül Hoca umrumda değil ama Ali Hoca öğrencilerin karşısında küçük duruma düşecekti ve ben ne yazık ki Ali Hocaya değer veriyorum..

- Vay be kimin kardeşi hemen de öğretmenini korurmuş.. :)

- Abi ya. dediğim gibi Hasan Abi geldi ve bana sarıldı.. Onun sarılmasında ki  sıcaklığı hiçbir yerde bulamadım bugüne kadar. Belki babam da bu kadar sıcak sarılırdı. Tabii ya baya saçma oldu babasını hiç görmeyen birinin böyle yorum yapması..

        Ama yalan olmasın çok merak ediyorum onu. Acaba öldü mü ? Ya da yaşıyor mu ? Ben nedense bu iki seçenekten ilkinin olmasını isterim çünkü eğer yaşıyor ve bana hiç ulaşmıyorsa o zaman daha ağır olur benim için. 

          Şimdi bir düşünelim en güzel anılarınızda her zaman bir erkeğin yeri boş. En kötü anılarında yine o erkeğin yeri boş. O erkeğin yokluğunu hayatınızda doldurmak için biri geliyor. Ve o senin abin, arkadaşın, öğretmenin, sırdaşın, zor zaman dostun yani kısacası her şeyin oluyor. Ve ondan sonra hayatına hiç kimse alma ihtiyacı duymuyorsun. Taki Ali Hocaya kadar. Ama benim bahsettiğim Ali Hoca 1 hafta önceki.. 1 hafta boyunca o kadar değişti ki ben bile tanıyamıyorum. 

- Mira bir şey mi oldu ?

- Yok abi ne olacak baya yorgunum.. Ama kahve baya iyi geldi artık bir dahakine ben ısmarlarım.. :)

- Tabi ki sen ısmarlayacaksın artık yeter. :) :)

- Abi ya sen ne kadar kötü oldun :)

- Şaka kız sen iste kahve dükkanı açayım.

- Abi ya.. :)

- Anla artık ne kadar değerlisin benim için.

- Sağol abi. Abi sana bir şey diyeceğim ama bana kızma..

- Ne zaman kızdım ki sana.. Söyle ?

- Bugün biraz yoruldum ve yazımda birkaç yer kaldı eve mi gitsek biliyorum yeni geldik ama gerçekten çok yorgunum.

- Tabii ki canım sen yeter ki iste. Zaten diğer geldiğimizde de kahveyi sen alacaksın..

- Abi ya yorgunken bile beni güldüyorsun. dedim ve gülmeye başladım. Ben gülerken masamıza 2 kişi geldi.. Başımı kaldırdım onlara bakmak için ve onlar tabii ki..