Wraak nemen voor beginners

17. Kunst is er voor iedereen

Een beste vriendin is iemand...
...die op het verkeerde moment opmerkingen over je liefdesleven maakt.

-

Fluitend doorloop ik de rest van de schooldag. Alle vervelende opmerkingen en starende blikken gaan regelrecht langs me heen. Ik heb mijn wiskunde gehaald. Het onmogelijke heeft plaatsgevonden.

Omdat ik het natuurlijk niet geloofde, heb ik meteen om een inzage gevraagd. Toen bleek al snel wat er aan de hand was. Hoewel ik maar de helft van de opgaven gemaakt heb, bleek die eerste helft belangrijker te zijn dan de tweede helft. Voor de eerste vier opgaven kon je genoeg punten verdienen om een zes te halen. Ik had dus nauwelijks iets fout. Misschien moet ik vaker wraakplannen gaan verzinnen. Het schijnt nogal een goede invloed te hebben op mijn schoolprestaties. Ik ben benieuwd wat mijn moeder daarvan zal zeggen.

Maar zij krijgt het nog niet te horen, want ik duik vanmiddag weer eens ouderwets onder in het atelier van tante Mylène. Ze staat net thee te zetten als ik binnenkom.

"Ha Donna," begroet ze me. "Kopje thee?"

"Ja, lekker." Ik hang mijn jas aan de kapstok, die mijn tante – net zoals veel andere dingen in haar atelier – zelf gemaakt heeft, en pleur mijn tas eronder neer. Dan loop ik op het aanrecht af.

Tante Mylène reikt me een kop dampend hete thee aan. "Hoe was het op school?"

"Een hele hoop drama, maar wel met één groot pluspunt. Ik heb een voldoende voor wiskunde. Op het nippertje, maar het is een voldoende."

"Goed zo, meid. Ik wist wel dat je het kon. Zin om iets creatiefs te doen vandaag?"

Aarzelend kijk ik rond. Hier vind ik het leuk om creatief te zijn. Hier krijg ik er tenminste geen cijfer voor, zoals op school, waar al mijn uitspattingen eruitzien alsof ze gemaakt zijn door een kleuter met een verstandelijke beperking. Hier hoef ik me niet aan een opdracht te houden. Het enige waaraan het me hier altijd ontbreekt, is inspiratie.

Gelukkig is tante Mylène daar; iemand die altijd een oplossing klaar heeft. "Laat het drama op school je dan inspireren tot een kunstwerk. Kijk tot welke creatieve dingen je dan in staat bent."

Oké, als zij het wil, dan ga ik het doen ook. Ik kijk nog even rond in het atelier, maar weet dan ongeveer welke materialen ik nodig heb. Dit gaat een leuke middag worden.

-

Het was niet mijn bedoeling om een galg te knutselen met een bungelend poppetje eraan dat verdacht veel op een amateuristische miniatuurversie van Faye Cooninx lijkt. Echt niet, ik zweer het. Maar het is toch gebeurd.

"Nou, je bent in ieder geval creatief bezig geweest," merkt mijn tante op. "Daar kan niemand iets tegenin brengen. Is het alleen niet iets te eh... controversieel?"

Van een afstandje kijk ik naar mijn kunstwerk om het op dit criterium te beoordelen. "Dat vind ik wel meevallen. Wist je dat het de dochter van Casper Cooninx is die al het drama op school veroorzaakt? Het poppetje dat eraan hangt moet haar voorstellen."

"O!" Plotseling lichten haar ogen op. "Nee, dat verandert de zaak. In dat geval vind ik het zeer artistiek verantwoord. Dit is nou de vrijheid van zelfexpressie in de schone kunsten. Ik denk dat er een groot kunstenares in jou schuilt."

"Ja hoor. Nou moet je niet gaan overdrijven. Zelfs Noa maakt meer waardevolle kunst dan ik en die is pas vijf." Ik vraag me af hoe hard mijn tekenleraar me zou uitlachen als ik hem dit zou vertellen. Hard genoeg om van tevoren alvast een ambulance te laten komen, dat is zeker.

"O shit, Noa!" Verschrikt kijkt mijn tante op haar horloge. "Ze is bij een vriendinnetje spelen en ik zou haar om half vijf ophalen. Een kwartier geleden."