Blood Promise - Empire of chaos and knowledge: boek 1

🌿ℋ4

De dikke pakken wolken schoven als golven voor de zon wanneer ik uit mijn raam keek. Ik vermoedde dat het snel zou gaan regenen. Er zal een storm over Eldor trekken. Elk jaar trok er een storm over Eldor die twee volle dagen duurde. Sommige magiërs dachten dat de storm een teken van de goden was. Dat ze ons nog steeds wilden straffen voor de oorlog tussen onze voorouders en die van de Vikings en mensen.

Een zachte klop op mijn deur liet me opschrikken uit mijn gedachtes. Ik draaide me om en maakte een handgebaar zodat de deur van het slot ging. De deur werd onhandig opengedaan door Noori. Ik fronste en zag hoe ze hoe ze wankelend een paar zware boeken op mijn bureau neerplofte.

'Wat is dat?' Vroeg ik terwijl ik naar mijn bureau liep.

Noori pakte de oude boeken op van gister en hielt ze stevig tegen haar aan gedrukt zodat ze niet vielen.

'Ik dacht dat je dat wel nodig had,' verwees ze naar de boeken op mijn bureau.

Ik pakte er één op en las de kaft. De gebroeders Dragonir. Het oude versleten boekje voelde ruw aan in mijn hand. Het leren boekje zag er gehandhaafd uit. Mijn vingertoppen gleden over de prachtige, maar ruwe maansteen op de kaft.

Ik knikte dankbaar naar Noori en legde het boekje weer terug. Ik knipte in mijn vingers zodat de boeken die in haar handen waren nu naast me in de lucht vlogen.

'Ik breng ze wel terug. Neem wat rust Noori.' Ze schudde haar hoofd en begon een paar spullen bij elkaar te rapen.

'Ik heb nog te veel verplichtingen en ik heb geen tijd om-' Ik pakte haar hand waardoor ze de kledingstukken liet vallen.

'Ik doe dit wel. Ga slapen,' zei ik zacht. Ze schudde haar hoofd

'Maar-' ik stak mijn hand op.

'Het is een bevel,' glimlachte ik. Zuchtend knikte ze en boog voor ze de deur uitliep.

Snel zette ik de stapel kleren op het bed en liep de kamer uit. Ik stuurde de boeken voor me uit naar het bibliotheek.

'Norden wees stil! Straks hoort ze ons nog en als we gepakt worden hangen we!' Ik trok mijn wenkbrauw op en liep de richting het geluid.

'De opperhoofd heeft vast wel wat meer aan haar hoofd. Ze zal het heus niet merken Siren,' fluisterde een andere stem. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes toen ik tegen de ruggen van twee leerlingen keek.

Ik schraapte mijn keel een sloeg mijn armen over elkaar. De twee jongens verstarde en draaiden zich geschrokken om. De jongens hapte naar adem toen ze mij zagen staan.

De tweeling Everdale. Ik had al een lading vol klachten gekregen over de twee jokers. Siren boog zich licht naar Norden.

'Ik zei het toch,' fluisterde hij. Hoofdschuddend  keek ik de twee leerlingen aan.

Het waren leerlingen van de Magiërcollege. Op de school leren jongen magiërs hun krachten te beheersen en er mee om te gaan. Ook leren ze nieuwe spreuken, maar sommige leerlingen zoals de gebroeders Everdale gebruiken die spreuken om lachertjes uit te halen bij hun docenten of weer eens een keer uit de school te sluipen.

'Siren en Norden Everdale, mag ik vragen wat jullie hier in het kasteel doen?' De tweeling keken om zich heen en zochten voor een excuus.

'Hij was het!' riepen ze geleidelijk. Ik keek ze schuin aan. En toen begon het.

'We hadden een grap uitgehaald met vrouwe Tahiri en toen achtervolgde ze ons dus we hebben gebruik gemaakt van de verborgen gangen om weg te raken maar het was niet mijn idee het was die van hem!' riep Siren uit terwijl hij naar zijn broer wees die hem verontwaardigd aankeek.