AŞKIN BÖYLESİ (BTS ver.)

BÖLÜM 17

*NAMJİN*

* Medyadaki şarkıyı açın*

Karanlık...

yalnızlığın hissettirdiği soğukluk...

Çaresizlik...

Özlem...

Gözyaşı

Namjoon... hala karanlığa bakarken boğuk seslerin etrafımda dolaşmasına izin verdim, karanlığın tatlı soğuk nefesiyle rahatlamaya çalışırken ölenin Namjoon olduğuna hala inanamamış olmam.. beni karanlığa daha fazla çekmesine neden oluyordu.

Namjoon.. etrafımda dolaşmana ihtiyacım varken şimdi beni bırakıp gidenin sen olduğuna inanmak hayatımda gördüğüm en acı verici gerçekti.

'' beyfendi iyi misiniz biri sedye getirebilirmi hemen'' bana fazlasıyla boğuk gelen sesin sahibinin polis olduğunu anlıyordum ama o kişinin Namjoon olmasını o kadar çok isterdim ki.

Namjoon...

Beni bırakmamalıydın Namjoon..

Karanlık dünyamın her yerinde sadece Namjoon'un adını fısıldadım, belki beni duyardı ve bana gelirdi diye.

'' Jiiiiiiiiinnnnnn!! SeokJin!!! '' birbirine girmiş boğuk gelen sesleri ayırt etmeye çalıştım ama beynim karanlıkta o kadar doluydu ki bana seslenen sesin bile Namjoon'a ait olduğunu sanıyordum.

Ama...değildi...

Yaklaşan ayak seslerine ve bağırışmalar o kadar fazlaydı ki bu sonsuz ve rahat karanlıkta kalmak istedim.

'' Jin yalvarırım aç gözlerini... beni bırakıp gitmeyi düşünmüyorsun değil mi? sende beni terk etmeyi düşünmüyorsun değilmi?'' 

Birisi tarafından sarsılırken karanlık tüm vücuduma o kadar hakimdi ki.. cevap veremedim sadece karanlığın tatlı ninnisinde uyumaya devam ettim. Bir el yüzümde gezerken bir şey hissettim.

Sıcaklık...

Bu sıcaklığın sahibi...

Namjoon...

Namjoon diye bağırmak istedim gerçekten de onun kollarında olduğuma inanmak istedim ama karanlıkta kaybolurken kendi sesim karanlıkta kaybolurken sustum bekledim...

'' jin bak! ben burdayım yalvarırım aç gözlerini bu tanıdık koku... bir sıcak dudak alnıma değdiğinde karanlık dünyam bir anda aydınlamıştı.

Eski halsiz güçsüz bedenim birden canlanmıştı ama bu tanıdık kokunun Namjoon'a ait olması ne kadar da güzeldi Namjoon'a ait olması...Namjoon...

'' jin'im ben burdayım hadi aç gözlerini eğer her şeyden çok sevdiğim o gözlerini açmazsan sana tecavüz ederim hem de herkesin gözü önünde lütfen bebeğim aç gözlerini'' kulaklarım eskisi gibi sesleri boğuk duymaktan çıkarken etrafımdaki seslere odaklandım.

O sırada yüzüme bir kaç damla düşmesiyle bütün vücudum sanki şarj olmuşcasına hareket etmek için fırsat yakalamıştım, gözlerimi hafif kısarak etrafımdakilere bakmak istedim ama gözümün önünde duran bedenden başka bir şey görmedim, görmekte istemiyordum çünkü Namjoon yaşıyordu diğer yarım ölmemişti o yaşıyordu, üzerimde hala devam eden halsizliğe rağmen dudaklarımı aralayıp tüm gücümle fısıldadım.

N-Namjoon...''

'' jinn jin'im... ben burdayım bebeğim hadi uyan eve geliyorum ve ölen bir babane görüyorum sonrada seni başkasının kollarında baygın ne yapmaya çalışıyorsun Jin korkudan elim ayağım titriyor'' kızgın sesine gülümserken bir an için onu kaybetmenin acısını yaşamıştım.