AŞKIN BÖYLESİ (BTS ver.)

BÖLÜM22

AŞKIN BÖYLESİ

*YOONMİN*

Mmmm.. Yoongi'nin sıcaklığı ve huzuru en sevdiğim 2 duygular arasında...

Belime dolanmış kollar ve yüzümü yalayan sıcak nefes... fazlasıyla mutluluk vericiydi Yoongi'nin üzerinde yatarken bu anın bozulmaması için kıpırdamayıp uyuma numarasına devam ettim. Göğsü yavaş ritim de atarken şimdi ben gerçek de Yoongi'le çıkıyor muydum? Yoongi'le doktorumla... acaba ailem buna bir şey der miydi ki Umarım demezlerdi çünkü Yoongi bana iyi geliyordu.

Kocaman sessiz evde sadece onun kalp atışları duyarken birden bir kapı sesi duymuştum Yoongi'nin üzerinden hafif başımı kaldırıp kapı açılma sesine kulak kesildim Anahtar sesi ve topuklu ayakkabı sesi giderek yaklaşırken Yoongi'nin üzerinden kalkıp onu dürtüklemeye başladım.

Boğuk sesler yaklaşmaya devam ederken bunlar kesinlikle ailemdi ama neden bu kadar erken dönmüş olabilirler ki Yoongi'yi dürtüklemeye devam ettim ama dudaklarından çıkan sadece mırıltılar olmuştu yakalanacaktık ve Yoongi fosur fosur uyumaya devam ediyordu.

'' Ev neden boş Jimin nerede''

'' bilmiyorum tatlım belki odasındadır'' sesler giderek daha da yaklaşırken yanımda hala uyumaya devam eden Yoongi'yi dürtükledim kollarını bana dolarken göz devirdim yakalanacaktık ama Yoongi hala uyuyordu.

'' Jimin.. bebeğim odandamısın?'' yutkundum şuan kapının arkasında kapıya vururken Yoongi'yi daha hızlı dürtüklemeye başladım ama hala uyumaya devam ediyordu üzerimdeki kollarını onun üzerine atıp sarsmaya başladım uyan artık Yoongi yoksa yakalanacağız sarsmaya devam ederken gözlerini kımıldatmaya başlamıştı.

'' Jimin içeri giriyoruz'' ne içeri mi giriyorlar... Yoongi'yi yataktan aşağı atıp üzerine yorganı kapatırken yere düşme gürültüsüyle ailem içeri girmişti yatakta geri gidip gözlerimi kaçırdım Yoongi'den az da olsa acı inleme sesiyle bana bakan aileme baktım.

Üzgünüm Y oongi ama yakalanacaktık '' Jimin o ses de neydi öyle... neden evde kimse yok'' ağzımı açtım ama konuşamadığımı unutmuştum başımı eğdim şu halimi açıklamak istedim ama yine sessizce parmaklarımı oynatmaya başlamıştım.

'' ıhhııııımm.. Jimin bebeğim evde neden kimse yok, hizmetçiler nerede neden evde tek başınasın'' anneme baktım yanıma gelmek için adım atarken hemen git işareti yapıp yalvarır gibi onlara baktım Yanıma gelirse yatağın diğer ucunda boylu boyunca yatan Yoongi'yi görebilirdi.

'' Jimin iyi misin bizden mi utanıyorsun'' başımı hızlıca salladım onlardan utanmıyordum ama yalan söylemeye mecburdum en azından Yoongi'ile beni öğrenene kadar yanıma yaklaşmaya çalışırken bu sefer iki kelime kullanıp gitmelerini istedim.

'' Hayatım istersen Jimin üzerini değiştirsin öyle aşağıya insin aşağıda bize her şeyi anlatır'' başımı o kadar hızlı sallamıştım ki başım dönmeye başlamıştı. Baba seni çok seviyorum.

'' Sadece evde tek başına olması beni korkuttu üzerini değiş ve aşağıya in Jimin tamam mı?'' yeniden başımı salladım kapıdan çıkarken arkalarından kapıyı ötrmüşler ama gidene kadar olduğum yerde bekledim ayak sesleri uzaklaştığında hemen yatağın diğer tarafındaki Yoongi'ye eğildim.

Üzerindeki yorganı almamla acıyla inlemesi gelmişti.

'' ahhhhh!!! belimmmmmm'' yorganı ayaklarına çekerken yerde belini tutarak kvranmaya başlamıştı acaba onu o kadar çok mu sert şekilde yere atmıştım ama eğer atmasaydım kesinlikle yakalanacaktık ki uykusu bu kadar ağır mıydı?