***YOONMİN***
Üzerimdeki bedenle bakışmalarımız devam ederken seslice yutkunmuştum. Burunlarımız birbirine değerken gözlerini içine bakarken, nefesi yüzümü okşarken ve kalplerimizin ritmi aynı anda atarken...
Ondan etkilenmemek elde değildi sanırım, kızaran yanaklarıyla bana bakmaya devam ederken onda kaybolmamın sebebi neydi.
Ona bakmaya devam ederken elini kağıda uzatıp alırken ona engel olamamıştım. Odağım Jimin'ken diğer şeyleri anlamakta yada kavramak'ta zorluk çekmiştim.
Sahi bu neden olmuştu Jimin'den etkileniyor olabilir miyim ki bir doktor bir hastasından etkileniyor olabilir mi ki.
Sanırım bu bugünden sonra olacak gibi gözüküyordu.Kağıdı yavaşça alırken gözlerini kağıda dikmişti ama ben ise ona, ne zaman sana bu kadar bağlandım ben Jimin. Belindeki elimi geri çekmek isterken nedense bana inat ellerim kalbimi dinleyip hafifçe belini okşamıştı. Gözlerini bana dikerken daha da kızarmaya başlamıştı.
Yavaşça bedeni altıma alıp üzerine çıkarken gözlerine bakmaya devam ettim, gözlerini kocaman açıp kırmızı yanaklarıyla altımda bana bakarken bir elimi başının yanına koyup destek alırken diğer elimi benim o anki halimden yararlanarak aldığı kağıda gitmişti.
Kağıdı yavaşça parmaklarının arasından sıyırırken ona bakmaya devam ediyordum.
Kağıdı aldığımda gülümseyerek dizlerimin üzerine kalkıp ona genişçe gülümsedim. '' Bir doktor'u böyle etkilememelisin Jimin yoksa sonuçları senin açından hiç te iyi olmaz'' gözlerini kaçırırken elimdeki kağıdı açtım.
Sayfaların hepsini kaplayan pek te okunaklı olmayan yazıya şöyle br göz gezdirdim. '' neden bana bunu söylemedin '' dedim tok sesimle.
Üzerinden dizlerimden destek alarak dikilmeye devam ederken elimdeki kağıtla üzerine eğildim, '' neden söylemedin onların seni bu kadar aşağıladıklarını neden söylemedin.'' gözleri sulanmaya başladığında daha fazla ileri gitmek istemiştim ama bunu onun için yapmalıydım.
Aksi taktirde beni dinlemeyip kendi bildiğini okuyordu, buda onlardan birisine örnekti.
'' neden bana onların seni okuldan atmak için verdikleri dilekçeden bahsetmedin'' yavaşça üzerinden kalkıp ayağa dikildim, koltukta yatmaya devam ederken yüzünü elleriyle kapatmıştı.
Ayaklarını yere indirip koltukta oturur pozisyonuna getirirken yanına oturdum. Hala yüzünü saklamaya devam ederken ellerimi ellerinin üzerine koyup yavaşça aşağıya indirdim.
Yüzüne bakmak için eğildiğimde ağladığını görmüştüm. Küçük burnu kızarırken ıslak dudaklarını kemiriyordu. Ah Jimin başkaları için kendini üzmek iyi mi sence.
Bedeni yavaşça kendime çekip sarıldım, göğsümde ağlamaya devam ederken saçlarını okşadım. Acaba ağlamasının sebebi ben miydim yoksa ona bu sevmediği anı hatırlatmam mıydı?
Göğsümden ses çıkarmamaya gayret ederek ağlamaya devam ediyordu ama bu kocaman sessiz evde sadece onun sesi duyuluyordu neden canım onun her göz yaşında daha da acıyordu, eğer Jimin'in ağlaması canımı yakıyorsa bundan sonra ağlamaması gerekmez miydi?
O zaman Jimin'in bu günden sonra ağlama yasağı ilan edicektim, o ağlarken benimde canımı yaktığını bilmiyordu işte.
Titreyen bedenin beline yerleştirdiğim elimle belini sıvazlarken diğer yandan saçlarını karıştırmaya devam ediyordum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN BÖYLESİ (BTS ver.)
MizahÇift : NAMJİN - YOONMİN 🐨❤🐑. 🐢❤🐥 YOONMİN Siz hiç dilsiz bir hastanıza AŞIK oldunuzmu ? Peki ya kalbinizi çalanın hastalarınızdan birisi olacağına... Hastanıza aşık olsaydınız hayatınızda neler değişirdi, aklınıza hiç böyle bir olasılı...