AŞKIN BÖYLESİ (BTS ver.)

BÖLÜM 25

AŞKIN BÖYLESİ

*NAMJİN/ NAMJOON*

'' Günaydın Namjoon nerelerdeydin sensiz bu okulun tadı çıkmadı''

Okul koridorunda yüzümü asıp giderken arkamdan gelen sesle arkama dönmek yerine durup duvara yaslandım Kiraz dudaklım beni sıcacık yatağından koyup bu hapishaneye göndereli kaç dakika oluyordu ama şimdiden onu özlemiştim.

'' Hey sana diyorum burda mısın Namjoon'' kravatı başında yanıma koşan Jackson'a baktım ama yüzüm düşüktü Ah şimdi benim kiraz dudaklım ile sıcacık yatakta olacağım yerde beni buraya azıtıp giden kiraz dudağımı düşünüyorum.

'' Bedenim burada ama ruhum beni buraya kedi gibi azıtıp giden kiraz dudaklı'da'' puflayıp saçlarımı karıştırdım Acaba benim doktoru da bu okula transfer edebilir miydim ki Belki neden buraya gelmemek istediğimi anlardı.

Yanıma gelip koluyla omzuma vururken ona baktım En azından okulda eğlenebileceğim kişiler vardı ki bu da okulu az da olsa sevmemi sağlıyordu.

'' sen onu bırak da bugün fizik'ten sonav olacakmışısız'' ağzımı bir karış açıp ona baktım. Uzun koridorda sınıfa doğru ilerlerken sınav olacağımızdan nasıl olurda haberim olmazdı hele de SeokJin'e verdiğim sözü tutmaya söz vermişken. Sanırm bundan düşük alırsam benim kiraz dudaklım ona dokunmama asla izin vermezdi.

Ona dokunamamak... hayali bile kötüydü sanırım bu sınavı ne yapıp edip iptal ettirmem ya da kopya çekmem lazımdı ama nasıl yanıma dönüp gömleğinin düğmeleri açık başına bağladığ kravatla okul öğrencisinden uzak Jackson'a baktım.

'' çalıştın mı?''

''Sence..''

''Kime soruyorsam eminim kitap alındığı gün ki gibi tertemiz duruyordur'' ikimizde kahkaha atarken bu sınavı bir şekilde atlatmam gerektiğini biliyordum iyi yada kötü bir şekilde olmalıydı ve olacaktı da.

'' Ne sandın o kadar temizim ki fizik kağıdım bile beynim kadar boş şekilde geri vereceğim Temiz olmak iyidir değil mi?'' Bana göz kırparken göz devirdim Jackson benden de beter gibiydi ama diğer dördü de ile de beraber olunca daha da güzel beter oluyorduk.

'' Ah sen böyle rahat olabilirsin ama benim kiraz dudaklıma verdiğim bir söz var eğer tutmazsam beni morfin vermeden olduğum yerde ameliyat eder.''

''senin şu doktor sevgilin mi açıkçası seni ilk defa birisine bu kadar bağlanırken görüyorum benim tanıdığım Namjoon söz dinlemeyen birisiydi o doktor ne zaman hayatına girdi uslu bir çocuk oldun çıktın''

Sadece güldüm Çoktan sınıfımıza gelmiştik bile sırtımdaki çantayı hemen en arkadaki sıraya bırakıp yanıma oturan Jackson'a cevap verdim.

'' Bu dünyada tek ailem o kaldı Jackson babanem öldü ve bende benim kiraz dudaklımın yanında yaşıyorum ona verdiğim sözleri tutmalıyım çünkü onda başka kimsem kalmadı''

'' Bizi adamdan saymıyormusun sen'' göz devirerek gülümsedim.

'' şu halinle bu...pek de mümkün olmuyor'' ikimizde kahkaha atarken içeri bizim diğer dörtlü paldır küldür girmesiyle kapıya bakmıştk.

'' Sınıf ahalisine sesleniyorum beni dinleyin size beni dinleyin dedim saksı değilim ben...ıhmm neyse bugün fizikten sınav olacakmışız şimdiden hadi geçmiş olsun fizik hepimize girdi.'' Jaebum elindeki çantayı kapının önünden arka sıraya fırlatırken ne kadar umursamaz ve eğlenceli birisi olduğuna baktım işte benim arkadaşlarım.

En arkada yan yana Jaebum,YoungJae-Bambam,Yugyeom yerlerine otururken hepsi birden bana dönmüştü.

'' özlettin kendini nerelerdeydin Namjoon'' YoungJae masanın altındaki kitaplarını çıkartrken bir an çanta taşmadığını unutmuştum Bütün kitapları hatta her şey okuldaydı bile denebilirdi.