AŞKIN BÖYLESİ (BTS ver.)

FİNAL

Aşkın Böylesi

*JİMİN*

-1 HAFTA SONRA-

..

''Gitmet zorundamısınız yani daha torunuma bile sevinememişken şimdi yurt dışına gitmeniz...''

''geri geleceğiz gidişimiz hem kötü anılardan uzaklaşmak hem de Jimin'in konuşmasını orada tedavi etmek için gidiyoruz'' akşam uçağına yetişmemiz gerekiyordu ama daha Jin'in yanına bile gidememiştik.

Annemin sulanan gözleri beni de ağlatmaya başlamadan önce bir şeyler yapmalıydım.

''G-geri-g-gelece..ğiz'' dedim hizmetçiler bavullarımızı dışarıya taşırken kaç dakikadır kapının önünde olduğumuzu hatırlamıyordum.

''Jimin...seni seviyorum oğlum Lütfen bizi her gün arayın yoksa sana dayanamayıp yanına taşınırız'' annemin ağlayarak bana sarılırken onunla birlikte bende ağlamaya başlamıştım. Gözyaşlarımı boynuna akıtırken yeniden ailemden ayrılacaktım.

Bu benim için 2. bir acı demekti ama yapmalıydım da en azından bazı şeyleri unutmak için...

Annemden yavaşça ayrılırken annem ağlayarak gözyaşlarımı siliyordu. Ondan ayrılmak istemiyordum ama....

''beni her gün arayacağına söz ver..'' ağlayarak söylerken gözümdeki yaşlara rağmen gülümsedim Başımı salladım.

''benim prensesim umarım iyi olur. Doktor bey o size emanet... lütfen para sıkıntısı çekerseniz de bunu kullanın. Size ömrünüzün sonuna kadar yetecek miktar var'' babam elinde tuttuğu banka cüzdanını Yoongi'ye uzatırken babamın gözleri benimle buluşmuştu.

Gülümseyip yanına gittim ve sıkıca sarıldım.

''şey... bu miktar biraz fazla değil mi?''

''prensesim için az bile'' babam kollarında saçlarımı karıştırırken daha da sıkı sarıldım. Onu özleyecektim...bu evdeki sevgiyi, huzuru özleyecektim.

Babamdan ayrılıp Yoongi'nin yanına geçtim.

''gece uçağına yetişmemiz gerekiyor ve buradan sonra bir yere daha uğrayacağız sanırım gitme vakti...'' Yoongi elimi tutarken aileme son kez baktım.

Annem baba'mın kollarında ağlarken babam... ağlamamak için kendini tutuyordu.

Onlara 'ağlamayın geri geleceğiz' demek istedim ama...

Yavaşça kapıdan çıkıp bizim için hazırlanan arabaya ilerlerken arkadan gelen burun çekme ve ayak sesleriyle arkama dönüp son kez onlara ve evime baktım.

Gözyaşlarım ardı ardına akmaya devam ederken onları bırakmak istemiyordum Bana yaptıkları bu iyiliklerine karşılık onların yanına konuşarak gelmek istiyordum ve bazı şeylerden, kabuk bağlayan acılarımdan az da olsa kurtulmak için yeni bir hayata başlamak gerekliydi.

''Jimin, geri döneceğimizi biliyorsun bu kadar ağlama..'' Yoongi çenemden tutup kendisine çevirirken ona gözyaşlarımla başımı salladım haklıydı. Geri dönecektik...ama ne zaman.

''kendinize dikkat edin, torunuma iyi bakın'' annem arkamda ağlayarak el sallarken bende ona el salladım.

Her bir ayrılık bir son değildi tam tersi bazı şeylerin başlangıcıydı. ve bende acılarım ve getirdiği şeylerden kurtulup geri dönecektim. Ama şimdilik gitmem gerekliydi.

Yoongi ile birlikte arabaya binerken camı açıp araba çalışırken son kez onlara el salladım ve babamı ilk defa o halde gördüm.

Ağlarken...