STARVING [FINISHED]

LAST CHAPTER

⚫️Last Chapter ⚫️

 
 

"Congratulations sa ating lahat. Sa sipag at tiyaga niyo. Sa haba ng mga pasensiya at lalong-lalo na sa hard work. Hindi magiging successful ang The Salvage Trio kung wala kayo. Kaya maraming maraming salamat sa inyong lahat. Cheers to everyone!"

Anniversary ngayon ng company. Lahat ng empleyado ay pinagtake namin ng day off. Sila ang may gawa ng lahat ng ito, kung bakit naging successful kami. They deserve a rest day. At ngayon nga we are celebrating. We throw a small party for everyone.

Dad and Mom will be here soon. Kasama nila si tita A. And of course, i invited Max too. After all we are still friends. At malaki ang part niya sa buhay ko. Sinong mag-aakala na ang lalaking kinababaliwan ko noon ay magiging bestfriend ko pala ngayon.

Kapag naiisip ko ang mga nangyari this past years mapapangiti na lamang ako. Nabaliw ako sa kanya na to the point i give my V card to him. But now, mas baliw na baliw naman ako sa kapatid niya.

Sinong mag-aakala na kay Clayton pala ako mapupunta. He's younger than me pero kung mag-isip siya daig niya pa ko. And speaking of him. Where is he now?

"Did you see Clayton? " i ask one of our staff.

Kasama ko lang siya kanina pero ngayon hindi ko na mahagilap.

"Sorry, ma'am, pero hindi ko po nakita eh. "

"OK. Thanks. "

Iniwan ko na lamang siya at hinanap si Clay sa buong venue. Pero ni anino niya hindi ko nakita.

Ngayon na magkasama na kami ng ilang buwan, i must say na lagi nalang akong masaya. Ngumingiti nga ako kahit ako lang mag-isa. Ganun ako kasaya na parang nababaliw na.

Mahal na mahal ko siya. Sobra.

"En. " napalingon ako kay Max na kararating lang.

Napangiti ako dahil sa mga pormahan nilang magkakaibigan. They all wear suits. Saan naman kaya ang punta ng mga 'to.

"Why are you all wearing like that? " nakangiti kong tawa.

Kita ko ang pagkamot ni Tobby sa ulo niya. Sin and Brad are always the cool guy at walang naging reaksyon.

"Ito kasing Max eh. Sabi niya mag-ganito daw kami kasi may party kaming pupuntahan. " sagot ni Tobby.

"Party naman talaga to eh. Ano ba 'to sa tingin mo? "

"Dude, we wear formal suits and the party is so simple. What's with your mind? " Brad.

"Chill lang nga kayo diyan. Magiging formal din ang party na 'to mamaya. "

"Anong ibig mong sabihin? " kunot noo kong tanong kay Max na may ngising aso na ngayon.

"Wala. Sige, dito na muna kami. " paalam niya.

Napailing na lamang ako dahil sa tinuran ni Max. Ang weird ng lalaking 'yun kahit kailan.

Kaya naman ay pinagpatuloy ko na lamang ang paghahanap kay Clayton. Pero ilang minuto na kong naghahanap sa kanya ay hindi ko pa rin siy makita. I decided to call him pero hindi ko siya ma-contact. Nag-aalala na ko sa kanya. Bigla-bigla nalang siyang nawawala sa paninigin ko.

Sa paghahanap ko bigla na lamang namataya ang ilaw ng buong venue.as dumoble ang kaba ko. I thought nagkaproblema sa wiring or something hanggang sa may nag-play na music. Umilaw ang projector sa harapan at isa-isang lumabas ang mga pictures ko.

Pictures ko noon. Mula 'nung pagkabata ko. And all of it was a stolen pictures.

Picture ko 'nung nasa bakuran ako ng bahay at naglalaro ng mga dolls ko. Yung nglalaro kami ni papa. Nagbabasaan kami nina mama. Sa pool. Sa treehouse ko noon. Sa canteen ng school. Sa playground ng school. Kahit nung bungi ako ay nandun din. Kahit nung nasa college na ko. May stolen picture pa rin ako. And slide show end here. Kung saan ako nakatayo at gulat na gulat sa pangyayari.

At pagkatapos ay biglang lumabas si Clayton. He is holding bouquet of flowers.

"Sorry kung nag-aalala ka dahil hindi mo ko nahanap. I was watching you all along habang nag-paikot ikot ka at hinanap ako. " panimula niya.

Napalabi ako dahil sa mga trip nitong si Clay. Everyone in the area waa giggling.

Ngayon ko lang napansin na may mga kasama pala kami.

"I really prepared all of these. Hindi ako natulog para maging perfect ang araw na 'to. I even asked for help from your friends para edistract ka. "

Tinignan ko ang mga kaibigan ko at ang dalawa ngiting-ngiti lang. Kaya pala hindi nila ako pinatulong sa pag-prepare dito dahil sa mokong na 'to.

"En, simula nung malaman ko na may gusto ako sa 'yo naging sure na ko sa sarili ko na ikaw na ang babaeng para sakin. Ang babaeng makakasama ko habangbuhay. Simula palang alam ko na. At kahit ngayon alam kong magiging perfect din ang araw na 'to. " anya.

"Ang confident mo masyado ha. " komento ko na kinatawa ng lahat.

Naglakad pa palapit si Clay papunta sakin at binigay niya ang bulaklak. Pagkakuha ko sa bulaklak ay agad siyang lumuhod sa harapan ko.

Agad namang bumagsak ang mga luha ko.

"Athena Eunice Montealegre Sandoval, will you marry me? "

Kahit na humihikbi na ko ngayon ay nagawa ko paring makasagot sa tanong ni Clay.

"Of course! I will marry you. "

Tumayo si Clay at agad sinuot ang singsing sa kamay ko at pagkatapos ay hinalikan ako. Lahat ay nagsipalakpakan.

"I love you. "

"I love you too. "

And this is my happy ending.

-----------

Comment for EPILOGUE.