Gökleri Mühürleyeceğim [1]

Bölüm 151: Kendim Yaparım

Koyu kırmızı sarmaşıklar, Meng Hao'nun öfkesi tarafından enfekte olmuş gibiydi. Titreyen bir ses yaratarak çılgınca çırpıyorlardı. Toz bir sis gibi yere yükseldi ve Meng Hao'nun figürünü gizledi.

Onun kara bilgininin kıyafeti şimdi biraz soluk görünüyordu. Çevresinde sarılmış uzun saçlar ve şiddetli öfkesi ile ateşlenen niyet, göklere çıktı. Bu öldürme auru, Meng Hao'nun her zamanki eğiliminden başka kutuplardı.

Damarları gözleri doldu. Xu Qing'in çaresizliğini, acısını, soluk güzelliklerini ve daha sonra yüzünde çıkan basit gülümsemeyi gördü. Bu gülümseme Meng Hao'nun herşey oldu.

Meng Hao onu seviyordu. Güzel bir kıza bakmaktan gelen genç sevgiydi. Basit bir aşk. Reliance Bölümünün dağılmasından sonra, bunlar bütün bir dünya tarafından ayrılmıştı. Artık birbirlerini görebildikleri için, geçen yıllar, neredeyse bir rüya gibi, çok uzun süre görünmüyordu.

Yedi sekiz yıl önce soğuktu, ayın altında duran ve Kozmetik Yetiştirme Hapı'nı kabul eden genç bir kızsın.Şimdi, yedi sekiz yıl sonra, burdasın, yüzün soluk, ama gülümseyerek.

Yedi ya da sekiz yıl önce Daqing Dağı'nda ayağa kalktı ve dağın altına su kabusu attı. O kabak şişesine koyduğum sözü asla bilemezsin.

Yedi veya sekiz yıl sonra, burada duruyorum, öldürme niyetim Heaven'a karşı çığlık atıyor. Arkamdaki yol çok uzak değil, fakat Kültivatörlerin kemikleri ile doludur.

Yedi sekiz yıl ....

Ölümcüller için, birçok şey yedi sekiz yılda değişebilir. Kültivatörler için, yedi sekiz yıl uzun bir zaman değildir; Ama sonra yine, Kültivatörler hayatın ölümlü olarak başlıyor. Meng Hao, artık yedi veya sekiz yıl önce okuduğu ilim uzmanı değil, o zamanlardaki anılar hala kaldı. O yılları asla unutmazdı.

Xu Qing'e baktı ve gülümsedi. Gülümsemesi sıcaklık ve uzun zamandır ilk kez birisini görmenin mutluluğu vardı. Ortalık soluk yüzlü, elbisesi vücuda gevşekçe asılı duran Zhao adlı titreyen adama bakana kadar sürdü.

Zhao Shanhe, Meng Hao'nun gözleri kendi gözlerine bıçak veren keskin iki kılıçmış gibi hissetti. Bakış kafasına girdi, zihninin titremesine neden oluyordu. Kanını ve etini deldi, kemiklerine değiyordu ve Qi geçitlerine bıçaklıyordu. Onun Dao Sütununa kadar bıçakladı.

Onun Dao Sütunları çatlaklarla dolu; Açıkçası Çatlak Vakfı vardı. Dao Sütunu şiddetle, sanki Meng Hao'nun bakışları parçalara bölünmüş gibi davranıyordu. Zhao Shanhe aklından korktu.

"Dost ... Başkomiser Daoist, üst düzey, Ben Zhao Shanhe, Black Sieve Sect'in Conclave bir öğrencisiyim. Dost Daoist ... "Dedi konuştıkça dil titredi. Zengin bir çocuk olabilir, ama aptalca değildi. Şu andan itibaren pembe kalkan, Vakıf Kuruluş Aşaması aşamasında kırılabilecek bir hazinedir. Ve henüz Vakıf Kuruluşunun başlangıcında görünen Meng Hao, onu ezmişti.

Ayrıca Meng Hao'nun aşırı soğuk öldürme havasını da gördü. Güçlü derecede yoğuntu, daha önce hiç yaşamadığı bir şeydi.

"Zhao soyadınız mı?" Meng Hao soğukkanlı bir sesle, ileriye doğru bir adım atmaya başladı. "Zhao adlı başka bir adamı yeni öldürdüm. Adı Zhao Binwu'ydı. "Meng Hao, Zhao Binwu'nun adını çantasındaki kimlik madalyonundan edindi.

İlk adımı atarken Zhao Shanhe'ye Meng Hao'nun doğrudan kalbine doğru ilerlediğini hissetti. Kalbi pürüzle, derin acılar içinde acıyı tarif etmek zoruyla dolduruyordu.

O zaman Meng Hao'nun şu andan itibaren Zhao Shanhe'nin aklında kayıtlı sözleri vardı. Gök gürültüsü gibi kükreme onu doldurdu ve vücudu titredi. Bilinçsizce geriye bir adım attı. Meng Hao'nun bakışları inanılmaz bir baskı ile dolup taştı. Zhao Shanhe'nin zihni tekrar sarındı ve titreyen vücudu hareket etme yeteneğini kaybetti. Meng Hao ile yüz yüze geldiğinde, Yetiştirme üssü en küçük miktarda güç üretmekten bile tamamen aciz gibi görünüyordu.