Την επομενη κιολας μερα τηλεφωνησα στον Πανο και του ειπα να περασει απο το σπιτι μου μιας και οι γονεις μου θα γυρνουσαν σε δυο μερες οποτε ειχα περιθωριο ακομα.
Του ειπα να ερθει το απογευμα κατα τις 8. Ετσι και εγινε. Ειχα βαλει ενα απλο αερινο φορεματακι και κοιταζομουν στον καθρεφτι οταν ξαφνικα χτύπησε το κουδουνι και ετρεξα να ανοιξω.
Προς με μεγάλη μου όμως έκπληξη δεν ηταν ο Πανος! Ήταν ο Αλεξ!
Μα του ειχα πει πως σημερα θα μιλαγα στον Πανο γιατι ηρθε;
Με το που ανοιξα την πορτα και ειδα τον Αλεξ εμεινα καγκελο! Κοιταξα το ρολοι και ηταν 8 παρα πεντε! Οπου να ναι θα κατεφτανε ο Πανος κατι που δεν θα ηταν καλο. Ισως και να ηταν βασικα. Αλλα οχι οχι, εγω δεν ηθελα να τον χωρισω ετσι."ΑΛΕΞ;" φωναξα οταν ειδα αυτον αντι για τον Πανο
"Για μενα ετοιμαστηκες κουκλα μου;" απάντησε εκεινος γεματος καμάρι.
"Αλεξ, περιμένω τον Πανο! Φυγε. Οπου ν ναι ερχεται. Δεν πρπει να σε δει εδω"
" μα γιατι; αφου θα τον χωρισεις και θα εισαι ολη δικη μου"
" ρε Αλεξ μην εισαι ετσι. Δεν είναι σωστο να τον χωρισω μ αυτον τον τρόπο."
"Γιατι ηταν σωστό που η πρώτη μας φορα ηταν η προχθεσινη ενω υποτιθεται πως εσυ κ αυτος ειστε μαζι; "
"Γαμω ρε Αλεξ τι σε επιασε μου λες; Φυγε τωρα. Δεν ακουω κουβεντα"
"Ωραια ωραια αμαν" αναφωνισε ξεφυσωντας και ταυτοχρονα καλεσε το ασανσερ και εφυγε...
Γαμωτο τι τον επιασε;
Μπορει ν ηθελε να επιβεβαιωσει πως θα τον χωρισω. Αλλα ισως να ηθελε να περάσουμε απλα χρονο μαζι. Οπως και να χει εγω απ την αρχη ρου εξηγησα πως περίμενα τον Πανο. Τι να εκανα; να τον αφηνα να μεινει; Τον λατρευω, τον αγαπω αλλα ειπαμε. Ελπιζω να μην θυμωσε ΞΑΝΑ γιατι ειναι και εγωισταρος ο ατιμος! Δεν προλαβα να ολοκληρωσω τις σκεψεις μου και χτυπησε παλι το κουδουνι. Ανοιξα και αυτη την φορα ειδα αυτον που περιμενα. Τον Πανο. Ηταν τοσο ομορφουλης. Ειχε βαλει μια μπλουζα με σχημα V μπροστα που του πηγαινε γαντι! Με αγκαλιασε αμεσως και με φιλησε ενω εκλεισε την πορτα και βαθυνε το φιλι μας. Απομακρυνθηκαν τα χείλια μας και με κοιταζε με ενα βλεμμα ολο υποσχεσεις λεγοντας μου "ποσο μου λειψες...και εχω να σε δω μονο μια βδομαδα!"
Φυσικα οταν μου το πε μου ρθαν σρο μυαλο ΟΛΑ οσα ειχαν γινει αυτη τη βδομαδα...εγω απλα του χαμογελασα κοιτωντας κατω και απομακρυνθηκα κ αλλο. Ενιωθα αρκετα αβολα. Τον κοροιδευα μες στη μουρη του . Θεε μου! Πώς θα του το πω;
Δεν ειμαι εγω αυτη. Δεν γινεται. Η παλιά Μαρινα-εκεινη πριν γνωρισει το Αλεξ- θα τα μπλέκε αλλα οχι τοσο. Μήπως εχω γινει μια απ τις ακατανομαστες;
Ολες αυτες οι σκέψεις περασαν απ το μυαλο μου σε κλασματα δευτερολεπτων και αφου επανηλθα στην πραγματικότητα κατσαμε στον καναπε.
ESTÁS LEYENDO
One last joke
Romance~Λενε πως οι πιο τυχαιες γνωριμιες καταληγουν στους μεγαλυτερους ερωτες...κατι τετοιο συνεβει και στη Μαρινα...Τι συμβαινει οταν γινεσαι ο ερωτας για εναν αγνωστο και στη συνεχεια τα πραγματα αλλαζουν;; Αρχικα ετσι ηταν και ο Αλεξανδος για τη Μαρινα...