First Love Never Dies

[15] {Part 2} First Love Never Dies ♥

They were all happy.

Until....

October 18. The celebration of Samantha's 7th Birthday. Oo, October 14 ang birthday niya, sinelebrate lang siya ng 18 kasi may work ang dad niya nung birthday niya. Pero nagcelebrate naman sila nun. Di nga lang bongga.

*Phone Call*

'Yeoboseo? Appa? (Hello? Dad)'

'Hey there Princess! Having fun at your birthday?'

'Aniyo. You're not here yet. (Aniyo= No.)'

'Don't worry Princess, I'm almost there.'

'Really Appa? Hurry okay?'

'Okay. Okay. I just bought your birthday present. It's what you wanted.'

'Oh! Kamsamnhida Appa! I'm excited!'

'I love you Ana Marie.'

'I  love you more Dad!'

'I love you most.'

*crash*

'A-Appa! Ya! Appa! Gwenchanayyo?! Appa! (D-Dad! Hey! Dad! Are you alright?! Hey! Dad!)'

**on the other line **

'Call the Ambulance! Quickly!'

'There's lots of blood coming from him!'

'Tulong! Duguan ang lalaking to!'

'Appa! Appa! Appa!'

*** Call Ended***

'Ana Marie! Gwaenchana?!eotteohge geugeos inga? ( Are you okay? What is it?)'

'Umma, Appa! Appa!' (Umma/Eomma = Mom)

Hindi na matandaan ng batang si Sam ang mga susunod na nangyari. Basta umalis ang mama niya agad sa party ng makatanggap ito ng tawag mula sa isang ospital. Nagkagulo sa birthday party ni Sam. Ang mga bisita ay isa-isa ring nagsi-alisan.

Car Accident. Yan ang ikinamatay ng dad ni Sam. At that day nang nagsialisan ang mga bisita, ang nadoon na lamang ay ang batang si Ana Marie na naka-upo sa sahig sa isang sulok. Ang kanyang mga tuhod lang ang nagsisilbing patungan ng kanyang ulo habang siya'y umiiyak. Feel niya na nag-iisa lang siya. Na iniwan na siya lahat ng tao.

'Sammy.'

'Sam.'

'Bakit 'huk' kayo 'huk' nandito?'

'Diba nga magbe-bestfriends tayo? Walang iwanan diba?'

'Oo nga Sam. Di ka namin iiwan. Dito lang kami.'

Umiyak lang ng umiyak si Ana Marie Samantha. Hindi niya alam kung anong gagawin niya. Hindi niya rin alam kung anong nangyari sa Dad niya. Iniwan siya ng Mama niya. Nagsi-alisan lahat ng bisita sa party niya. She feel so alone. Kaya idinaan niya sa iyak ang lahat.

Lumipas ang ilang  mga oras at 'di pa rin bumabalik ang Mama ni Sam. Pinauwi na sila George at Joe ng kanilang mga yaya kahit na ayaw ng dalawang batang lalaki iwan ang kanilang bestfriend. Halos 8:00 na ng gabi. Nakaupo lang siya doon na maga ang mata dahil sa kakaiyak.

"Ana Marie?"

Tila isang pamilyar na boses ang kanyang narinig.

'Umma?'

'Ana Marie!'

Pinuntahan niya agad ang kanyang anak. Lumuhod ito at niyakap ang kanyang anak.

'Umma! Nasan si Dad? Is he okay?'  Tanong nito habang siya'y umiiyak