First Love Never Dies

[30] First Love Never Dies ♥

So guys kaya hindi ko pa fully ma-update-an tong story na to kasi nag undergo pa siya ng revisions. Starting from prologue to Chapter 29, pero wala naman masyadong nabago. Minor changes lang, like no exact year kung kelan pinanganak si Sam, Joe at George. Wala ng kotse si Joe kasi underage pa siya para magdrive. Yung mga ganun lang. Wala pa rin namang mawawala kung di niyo babasahin ulit kasi nga ni-revise. Yun lang. I promise na magiging active na ako! As in! Totoo na to ;)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sam's POV

"Ang lamig na." sabi ko.

"Malamig na kasi malapit na ang Christmas." sabi ni Joe.

Oo nga Malapit na ang Christmas. November 11 na kasi ngayon. At medyo nafefeel na yung cold weather.

"Pero maaga din naman kasi ngayon." sabi ko.

"Bakit ba kasi kailangan nating pumasok 5:45 Sam? Wala pa masyadong tao sa school." tanong sa'kin ni Joe.

Naglalakad na kasi kami papuntang school. And yes, niyaya ko siya na pumasok kami ngayon ng 5:45. Wala lang. Trip ko lang. Hahaha.

"Para maiba naman yung tingin natin sa environment. Tska para hindi tayo pawis ng papasok."

 sabi ko.

"Tss. Bakit kailangan mo pang makita yung environment?"

"Tsk. Ang dami mong tanong. Edi sana hindi ka nalang sumama sa'kin." narinig ko naman na tumawa siya ng mahina.

"Uy tampo na siya. Wag ka na magtampo mine. :)" binigyan naman niya ako ng back hug.

Tapos nagpatuloy lang kami sa paglalakad. Para tuloy kaming sira dito. Pwede naman kasing maglakad ng walang ganto diba?

"Ayaw mo nun? Ang sweet natin?" sabi niya.

"Palaka ka! Pano mo ba kasi nababasa isip ko?" humiwalay naman siya sa pagkakayakap sakin.

"Ako palaka? Sam, kailangan mo na atang magsalamin. Ang gwapo gwapo ko tapos palaka?"

"Psh. Ang panget mo kaya! Bleh. :P" sabi ko tapos sabay takbo palayo sa kanya.

"Sam! Wag kang tumakbo! Baka hingalin ka!" sigaw naman niya habang hinahabol ako.

Ewan ko ba sa katawan ko pero madali na akong hingalin ngayon. Magsi-swimming nga ako. Kasi nakakatulong daw yun for asthmatic people.

Pero sino nga naman magsi-swimming ng November? Ang lamig lamig na ng panahon ngayon. Baka mamaya pag-ahon ko ng pool, yelo na ako. Hahahahha.

"Aray!" sabi ko nalang. Nabangga kasi ako sa? teka poste ba to o ano?

"Miss Samantha." tawag niya. Wahhhhhh! Nagsasalita yung poste!

"Oy Sam, sabi ko naman kasi, wag kang tumakbo eh." napalingon ako kay Joe. Tapos lumapit siya sakin.

"Maglakad lang tayo."

"Baka mabunggo ka sa pos-. Huh? Saan ako nabunggo kanina? I mean kanino? For sure tao yun eh." sabi ko. Bigla nalang kasi nawala.

"Anong pinagsasabi mo Sam? Wala namang tao ah?" sabi ni Joe.

Weird. May tao talaga dito kanina eh.

Nakarating na kami sa school. Halos staff palang ang nandito. Usual kasing pasok ng mga estudyante ay 6:30.